"miş"li gelecek zaman

Gelecek zaman da birgün gelecekmiş. Omzunda kabukları soyulmuş imgelerle dolu bir heybesi olacakmış. Dokunduğu her yerde plastik erguvan çiçekleri peydahlanacakmış. Erguvan çiçeklerine iğneleri kafa bulduran korsan arılar konacakmış. Bu yüzden insanlar çocuklarına çiçeklerin kötü olduğunu söyleyecek ve onları sevmemeleri gerektiğini öğütleyecekmiş. Çocuklar onlara hiç kulak asmayacak, çiçekleri asıl kötü oldukları için sevecekmiş. Gelecek zaman da birgün gelecekmiş. Kafasının içinde patlamış bir volkan da getirecekmiş. Ateşten nehirler şehirlerin üstüne yürüyecekmiş. Bu nehirlerin ateşten kollarına yakalanan insanlar kavrulup eriyecek ve fakat beş para etmez gevezeliklerini kesmeye yine de yanaşmayacaklarmış. Ortalığı saran yanık et kokusu, beş para etmez gevezeliklerin kokusuna karışıp göklere yükselecekmiş. Yükselen bu ağır koku bulutları gökyüzünden sürüp çıkaracakmış. Gelecek zaman da birgün gelecekmiş. Ağzından her şeyi şeffaflaştıran esrarlı kelimeler de dökülecekmiş. Herşeyin içi dışı görünür hale gelecekmiş. Kimsenin gizlisi saklısı kalmayacakmış. Ama aynı kelimeler, bir yandan da insanların görme yeteneğini köreltecekmiş. Kimse hiçbir şey göremez hale gelecekmiş. İnsanlar görmemek konusunda yine bahanesiz kalmayacakmış böylece. Kalplere takılan gözlüklerin hiç alıcısı olmayacakmış. Gelecek zaman da birgün gelecekmiş. Cebinde hayatımızı kolaylaştıracak yeni icatlar da getirecekmiş. Mesela, fikirlere somut bir varlık kazandırabilen kimyasal bir formül, rahatlıkla eğilip bükülebilmelerini sağlayan özel bir alaşım olacakmış bunların arasında. Mesela, aşk acılarını anında indiren duygu kesici tabletler olacakmış. Ve mesela, neyin üstüne dökülürse onu yenebilir hale getiren bir tür sos da olacakmış.

İnsanlar bu sosu döküp sandalyeleri, vazoları, mücevherleri ve hatta yüzlerini acımasızca eskiten aynaları yiyebileceklermiş afiyetle. Gelecek zaman da birgün gelecekmiş. Her tür yüzeye yapışabilen kara delikler de olacakmış elinde. Onları sanki bir deterjan reklamının afişlerini yapıştırıyormuş gibi büyük bir soğukkanlılıkla yapıştıracakmış caddelerin en dikkat çekmeyecek yerlerine. Caddeler düzensiz korna seslerinin ritimleriyle akıp duracakmış bu kara deliklerin gözünün önünde. Caddelerle aralarında zaten güçlü bir bağ kuramamış zayıf insanlar, çekim güçlerine dayanamayıp bir bir kapılacaklarmış bu kara deliklere. Kapılıp ortadan kaybolacaklarmış. Kendi seslerinden başka hiçbir şey duymayan caddelerse, bu zavallı insanların bir bir eksilmesinin farkında bile olmayacaklarmış. Gelecek zaman da birgün gelecekmiş. Ruhları da günde sekiz saat mesaiye zorlayan yeni toplu sözleşmeler de getirecekmiş yanında. Böylece çalışanlardan tam iki katı verim alınacakmış. Üretim de böylece iki katına çıkacakmış. Ama bu katlanmış üretim bile insanların tüketim iştahlarını doyurmaya yetmeyecekmiş. Canları durmadan yeni şeyler istemeye devam edecekmiş. Bu yüzden de ruhlara, bedenler paydos ettikten sonra da çalışabilecekleri fazla mesai saatleri ayarlanacakmış. Böylece ruhlar ceplerini daha fazla parayla dolduracak ama giderek bedenlerini de boşaltacaklarmış. Böylece ruhsuz bedenlerle, bedensiz ruhların dünya denen fabrikanın ayrı ayrı vardiyalarında çalışmalarının bir sakıncası kalmayacakmış. Gelecek zaman da birgün gelecekmiş. Ve geldiği hızla hiç eğlenmeden ve hiç oyalanmadan gidecekmiş geçmiş bütün zamanların yanına korkuyla, aceleyle.