Şeytanın bacağı

Şeytanın bacağını bir kırabilsek, şu ürkütücü görüntüden kurtulacak, üç kıtada etkinliği olan 2000'lerin yıldız ülkesi olacağız.

Ah şu ürkütücü görüntü... Ah şu şeytanın bacağı...

-Bir cezaevi operasyonunda kopan mahkumun kolu, bir başka şehirde, bir köpeğin ağzında bulunuyor... İyi mi?

-Bir cezaevine fotoğraf makinası sokan mahkûmlar, kendilerine yapılan işkenceyi fotoğraflıyorlar... Kafalarda travma, gövdelerde morarmalar... Anneler sokaklarda "Çocuklarımızı sağ verdik sağ istiyoruz" diye sesleniyor. Annelerle coplar, annelerle saçından tutup sürüklemeler birlikte yansıyor görüntülere...

-Millet Meclisi'nin oluşturduğu komisyon, karakollarda işkence aletleri buluyor, işkence görenleri dinleyip, ifadeleri yayınlıyor...

-Cezaevlerinde açlık grevleri sürüyor...

-İnsan hakları kuruluşlarında, hücre tipi cezaevlerine karşı açlık grevleri başlıyor.

-Tam da bu sırada, en çok oy alan partisi kapatılan eski bir Başbakan, 6 yıl önce yaptığı bir konuşma sebebiyle "halkı kin ve düşmanlığa tahrik" suçundan 1 yıl hapse mahkûm oluyor.

-Hayret bir şey, bu ülke, en az tartışılması gereken yargı kararlarının en çok tartışıldığı ülke görüntüsü veriyor.

-Hayret bir şey, bu ülkede verilen yargı kararları, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nde en çok itiraza konu oluyor, en çok mahkûmiyet alıyor. Düşünün bir, Türkiye, 2000'i aşkın davaya konu oluyor, milyarlarca liralık tazminat mahkumiyeti alıyor. Düşünün bir, bu ülkenin insanı, kendi ülkesinde yargısal açıdan tıkanıyor ve uluslararası mahkemeye "imdat" çağlığı gönderiyor.

-Bu ülke başörtüsü problemini çözdü!!! Yani, başörtülü öğrencilere eğitim hakkı tanımamak suretiyle, kapılara coplu görevliler koyarak, kız öğrencilerini kapı dışarı etti. Şimdi o öğrencilerin bir kısmı, anne-babasının belini büken fedakârlıklara katlanarak, Amerika'dan Avustralya'ya, Almanya'dan Macaristan'a, Azerbaycan'a kadar dünya ülkelerinde eğitim görüyor ve o ülke insanlarına garip gelen bir "Türkiye fotoğrafı" yansıtıyorlar.

-BM'nin tesbit ettiği insani standartlar yönünden Gambia ile alt alta üstüste seyrediyor bu ülkenin sıralaması...

-Bu ülke eğitim problemini çözdü, 8 yıllık kesintisiz eğitimle, kimi okulları kapattı, kimilerini birleştirdi... Şimdi çocuklar, köylerinde kapatılmış okul gerçeği ile, eşek sırtında taşımalı eğitim olgusunu birlikte yaşıyorlar... Dün, felsefe mezunu bir gencin, Batı Anadolu'da, bir dağ köyünde 5 sınıflı bir okulda tek öğretmen olarak görev yaptığı, bu arada yüksek lisans için çırpındığı gerçeğini dinledim. Birkaç gün önce, Doğu'da bir köyde öğretmenlik yapan bir bayanı dinledim... "Felâket"i anlattı... Ah bir şeytanın bacağını kırsak...

-Bu ülke, İmam Hatip Okulları'na yönelişi önlemek için meslek liselerini de yakabilecek "cesur" kadrolara sahip... Dünyada ana sınıflarında başlayan din eğitimi için 12 yaş sınırlaması getirecek konjonktür mahkûmu "gözüpek" siyasal ekiplere... Bu ülkede eğitimin kalitesi, üniversite sınavlarında binlerce insanın ¢sıfır puan alması ile sergilenecek bir vahamet arzediyor.

-Bu ülkede, tarım çöküyor, bu ülkede iraat mühendisleri işsiz geziyor. Hayvancılık bitiyor, veterinerler otoban gişelerinde bilet kesiyor, ormanlar bitiyor, orman mühendisleri kapıcılık, temizlik işçiliği yapıyor...

-Bu ülkenin aydınları ifade özgürlüğü için çırpınıyorlar... Siyasetçileri şiir okuduğu için mahkhum oluyor. Birilerinin konuşma özgürlüğü var, birilerinin yok...

-Bu ülkenin bir parçası, on yıllardır olağanüstü hal içinde yaşıyor... Olağanüstü hal bölgsinde insanlar sancılı, ülke genelinde inanç özgürlüğü problemi yaşayan insanlar sancılı... Hemen her vatandaşın bir yürek yangını var bu ülkede...

-Bu ülkede bedava dağıtılan bir ekmeğe onlarca el uzanıyor.

-Bu ülkede, resmi raporlar, ülke nüfusunun yüzde 20'sinin açlık sınırının altında, yüzde 20'sinin ise yoksulluk sınırında yaşadığını ifade ediyor... Bu ülkede sadece 6 milyon insan, Danimarka'yı yaşıyor, geriye kalanlar ise Bangladeş ortamına gidip geliyor... Gece klüplerinde köpük banyosu yapanlarla, banyo yapacak sabun, hatta banyo bulamayanların aynı kareye sığdığı bir ülke burası...

-Bu ülke banka batıranların, lüks içinde yaşadığı bir ülke... Bu ülke, yolsuzluk iddialarının hükümet düşürdüğü bir ülke.

-Bu ülkedede demokrasiyi geliştirme misyonu, bir uluslararası yapılanmanın inisiyatifinde gelişiyor... Buna rağmen demokrasi, insan hakları, hukuk devleti olgusu zoraki gelişiyor.

-Bu ülkede herkes her daim, millet iradesi üzerinde bir şeyler olabileceği endişesini taşıyor. Çünkü demokrasi dışı müdahaleler, on yılda bir, açık olmuyorsa örtülü gerçekleşiyor...

-Bu ülkede, vatandaş üzerinde devamlı bir soru var. "Güvenilirlik" sorusu... Bu ülke insanına ne kadar güvenilebilir sorusu bir türlü gitmiyor etkin odakların gündeminden...

-Bu ülkede öyle hesaplar geçerlidir ki, insanın aklını durdurur. Meselâ, bu ülkede yaşayabilmek, hele rektör olabilmek için "1"in "400"lerden büyük olduğunu öğrenmek gerekiyor. Bu ülkede birileri, cür'et edip, bu hesabı Cumhurbaşkanı'na bile öğretmeye kalkışabiliyorlar...

-Bu ülke, uluslarası tanıtım için milyon dolarlar tahsis ediyor. Uluslararası yayınlarda, eklam sayfalarına yansıyan Türkiye görüntüleri yanında haber sayfalarına yansıyan Türkiye görüntüleri birbirini bütünlemiyor... Acaba hangisi inandırıcı oluyor?

Bu ülke şeytanın bacağını bir kırsa, bu ürkütücü görüntüler değişecek, Türkiye cihan devleti olacak. Ah bir kırsa...

Şarkılar ne güzel söyler: Havasına, suyuna, taşına, toprağına... Bin can feda benim yurduma...

Ah bir şeytanın bacağını kırsa...

Ama kırılması gereken şeytan bacağı nedir, bakalım onu biliyor muyuz?