Eğer, Fatih Terim diye birisi bu ülkeye tarihinde ilk kez UEFA Kupası'nın getirmese, futbol endüstrisinin kalbi İtalya'da zirveye çıkmasa, hayatımızı zaten esir alan futbol; bugün olduğu kadar önemli bir "medeniyet" sorunu haline gelmeyecekti. Ya da işin bu tarafı, en fazla uluslararası müsabakalarda aleyhimize çalınan düdüklere gösterdiğimiz tepkilerden ibaret kalacaktı. Ama durum şimdi farklı. İtalya ile aramızda; önlenemez bir antipati süreci ve iki ülke insanlarının zihninde oluşan bir diplomatik gerilim başlamış bulunuyor. Diplomatik çünkü, İtalya'daki "futbol elçimiz"e yapılan ve hepimize yapılmış sayılan bu hakaret, futbol toplumlarının özel tarihine girmiş bulunuyor.

Tabii ki, buradan bir "Medeniyetler çatışması malzemesi" falan çıkmaz ama, kimse bizi "Türk'ün Türk'ten başka dostu yoktur" demekten de alıkoyamaz.

İtiraf edeyim, onca ulusal ve küresel problemin arasında; Fatih Terim'in Milan'daki performansı ve daha baştan problemli başlayan bu evliliğin nereye varacağını düşünmeden edemiyordum. Terim'in ağzıyla kuş tutsa bile takdir edilmeyeceği belliydi ama, infazın bu kadar kısa sürede gerçekleşmesi tahmin edilmiyordu. Bu da gösteriyor ki, kafasındaki sistemi takıma daha yeni uygulatmaya başlayan, şampiyonluk yarışına ortak, Avrupa Kupaları'nda yoluna devam eden ve alışılmış İtalyan futboluna bol gollü maçlar oynatmayı başaran Terim'in gönderilmesi hiç de öyle teknik nedenlere falan dayanmıyor.

Fatih Terim'in Milan'dan uzaklaştırılması kategorik bir tercihtir. Başlangıçta nasılsa bir hata yapılarak(!) takımın başına geçirilen Terim'den kurtulmak için ilk fırsat beklenmiş ve bir daha aynı türden -yani, aynı milliyet ve dinden- başka bir teknik direktör Milan'ın başına getirilmeyecek şekilde işine son verilmiştir. Akla sadece, Milan Kulubü Başkanı ve İtalya Başbakanı Berlusconi'nin, Batı'nın İslam'dan üstün olduğuna dair sözleri gelmesin. İtalya futbol otoritelerinin geçen yıldan beri, bu milliyet krizine tutulduğu biliniyordu.

Herkes biliyor ki Terim bir İtalyan olsaydı tolerans görecek; ne zaman kovulacağı değil yaptığı işler, takıma vermeye çalıştığı ruh konuşulacaktı. İnter'i 4-1 yendikleri maçtan sonra bile, "Terim, kontratını bir hafta daha uzattı" gibi manşetler atan İtalyan basınının geri sayımı bitti, o kadar.

İtalyan futbol entelijansiyası şovların en büyüğü olan futbolda, takımların en büyüğü olan Milan'ın başında yumruğu havaya kaldıran kişinin Terim olmasına daha fazla tahammül edemedi. Bu rolü, bebitoları Ancelotti'ye layık gördüler. Terim'den esirgediklerini şimdi ona yağdıracaklar; rolünü kötü oynasa bile sırtını sıvazlayıp "Harikaydın Carlo" diyecekler.

Peki, Terim'in yumruğu iner mi?

Sanmam. Bu yangın, "ateşin tadını yanarak öğrendim" diyen birisi için kolay bastırılır. Çünkü, o becerisi kadar imajı için yaşana bir adam olduğu için yumruğunu havada tutmanın yüzlerce yolunu biliyor. Şu anda üzgündür ama bunun nedeni Milan'dan ayrılmak değildir. Sadece, kendisine istifa fırsatı verilmemesinden dolayı kahrolmaktadır. Onurlu bir istifa gerekçeleri üzerinden bir futbol ve liderlik resitali besteleme fırsatını kaçırdığı için canı sıkkındır.

İtalya'ya gittiği günden beri aklı Türkiye'deki Terim imajındaydı. Fiorentina ve Milan'ın aldığı her sonucun burada yaratacağı sükse, hayalkırıklığı ya da kıskançlığı düşünüyordu. Bundan sonra, hangi kulübede oturursa İtalya'daki imajı için çırpınacak.

Çünkü, talihinin ve hırsının kendisine bu yenilginin rövanşını alma fırsatını vereceğine inanıyor.

Çünkü, Terim gerçek bir 'impatrator'dur ve bir yenilgi asla onu "mağlup" yapmaz. Kanuni'nin Viyana'yı fethedememesi onun Muhteşem Süleyman olmasına engel değildi. Saldığı korku yetmişti. Terim'in saldığı korku da yetti.

Korkmasalar onu sırtından bıçaklarlar mıydı?

Not: Pazar günü saat 15.00-17.00 arası Tüyap Kitap Fuarı, Erhan Yayınları Standı'nda son kitabım, "Hilal ve Ampül"ü imzalıyorum. Duyurulur.

MUSTAFA KARAALİOĞLU

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu