Yaşanan ekonomik sıkıntılarla başa çıkmak için vatandaş her yolu deniyor. Öyle ki kapısına gelen Ramazan davulcusunu bile nasıl para vermeden gönderebilirimin hesabını yapıyor. İşte bu hesaplardan biri olan ve memur Hüseyin Efendi ile mahalle davulcusu arasında 'bahşiş' yüzünden çıkan manili-davullu atışmayı günümüzün Seyyah-ı Fakir Evliya Çelebilerden olan şair Dilaver Cebeci espirili bir dille kaleme aldı. Seyyah-ı Fakir Evliya Çelebi mahlasıyla uzun bir süre gazetelerde de yazılar yayınlayıp özellikle siyasilere ve hükümete göndermeler de bulunan Cebeci, "Devranname'' adlı kitabında, bir Ramazan davulcusunun bahşiş toplama hikayesini kendine has üslubuyle okuyucularla paylaşıyor. Davulcuların, yaşanan ekonomik sıkıntılar yüzünden vatandaştan bahşiş toplarken ne maniler dökmek zorunda kaldığını anlatan Evliya Çelebi'miz bakın bir Ramazan gecesi davulcuyla memur olan komşusu Hüseyin Efendi'nin arasında bahşiş yüzünden yaşanan atışmayı nasıl dile getiriyor.

Bir gece sahurda davul sesi ile uyandım. O esnada davulcu bizim karşımızda ikamet eden vatandaş Hüseyin Efendi'nin hanesi önünde durdu. Bu Hüseyin Efendi gayet çilekeş bir zat olup, onbeşinci dereceden 'ulufe' alan bir memurdur. Davulcu kapı önüne kıyam edip, davulunu bir kaç kez darbeleyerek şöyle bir mani söyledi:

"Besmeleyle çıktım yola
Selam verdim sağa sola
İki gözüm Hüseyin efendi
Ramazan'ın mübarek ola"

Komşusu Hüseyin Efendi'nin kaç akçe bahşiş vereceğini merak ettiğini söyleyen Seyyah-ı Fakir Evliya Çelebi, başını evin olduğu tarafa çevirince hiç bir ışığın yanmadığını gördüğünü belirterek, bunun üzerine davulcunun bir mani daha söylediğini anlatıyor:

"Davul yeni tokmak yeni
İslam cümlemizin dini
Daha pek çok yerlerim var
Efendim bekletme beni"

Bundan sonra Hüseyin Efendi'nin ışıklarının yandığı söyleyen Çelebi, davulcu ile Hüseyin Efendi'nin karşılaşmasını ise şöyle tasvir ediyor: "Hüseyin Efendi kapıya omuzunda davul ile çıktı. Meğer Hüseyin Efendi'nin dahi davulu ve tokmağı var imiş. Şöyle bir mani söyledi:

"Bugün ayın yirmisekizi
Yüreğimde yaman sızı
İki gözüm davulcu beğ
Şimdi huzursuz etme bizi"

"Davulcu Hüseyin Efendi'den aşağı kalır mı? Aldı tokmağı eline ve başladı söylemeye:

"Ben bu işten ekmek yerim
Bak alnımdan aktı terim
bekletirsin beni
Bahşişimi isterim"

Aldı Hüseyin Efendi:
"Oruçluyum dün geceden
Ekmek uçar çok yüceden
Anlı şanlı bir memurum
Onbeşinci dereceden"

Davulcu cevabı yapıştırdı:
"Ramazan otuz gün tamam
Bahşişimi kimsede komam
Bir de bayramda gelirim
Ben dereceden anlamam"

Bunun üzerine Hüseyin Efendi:
"Tereyağı yetmiş lira
Vita'yı bir de sen ara
Bırak şimdi yakamı
Biraz da git bakanlara"

Aldı davulcu:
Beş bin liradan ne çıkar
İşte elalem bize bakar
Hem de alırsın duamı
Kesene bereket akar"

Hüseyin Efendi verir cevabı:
"Yok mu sende insaf, kulak
Be hey nadan, be hey salak
Şimdi olsaydı beş bin liram
Aşar idim beş tombalak"

Bu manileri duyan davulcu mani söylemede kendinden aşağı tarafı olmayan memur Hüseyin Efendi için, hemen elini cebine atıp bir deste kağıt para çıkardı. Onların arasından bir adet çekip Hüseyin Efendi'ye verdi.

RAMAZAN GÜNDEMİ

Esenler Belediyesi Engin Noyan'ı konuk edecek.

ŞİİR VE DUA

HER AKŞAMKİ YOLUMDA

Her akşamki yoluma koyulmuş gidiyorum.
Her akşamdan vücudum bu akşam daha yorgun
Öyle istiyorum ki bu akşam biraz sükûn,
Bir cami eşiğine yatıversem diyorum.

-Rabbim, şuracıkta sen bari gözlerimi yum!
Sen, bana en son kalan, ben senin en son kulun;
Bu akşam, artık seni anmayan İstanbulun
Bomboş bir camiinde uyumak istiyorum.

Sonsuz sessizliğini dinlemek istiyorum.
Bilirim ki taşlığın bir döşek kadar ılık,
Sana az daha yakın yaşamak için artık,
Rabbim, ben yalnız zeytin ve ekmek istiyorum.

Ziya Osman SABA (1910-1957)

BİR AYET

"Kim zerre kadar bir iyilik işlerse onun mükafatını görecek, kim de zerre kadar kötülük işlerse onun cezasını görecektir:" Zilzal, 7-8

BİR HADİS

Allah korkusundan mü'minin kalbi ürperdiği vakit, ağacın yaprakları düşer gibi günahları dökülür. Taberani, 4/301