Başlık dil bilgisi kurallarına uygun değil. Buna rağmen yazdım. Çünkü hayat mantığı dil bilgisi kurallarına uygun seyretmiyor. Esasında başlık şöyle olmalıydı. Son bilimsel gelişmeler günde bir kadeh şarabı şart koşuyor. Bu başlıkta şişmanlığı açıklayıcı bir şey yok. Yazının devamını okuduğunuzda bilimsel gelişme şarap ve şişmanlık arasındaki bağlantıyı kurmuş olacaksınız. Endişe etmeyin.

Bilimsel gelişmeler, insanların zihninde derin değişiklikler yaratır. Ama bu bilimsel gelişmenin olduğu kuşakta doğrudan ortaya çıkmaz. Gözle görülen ve bir kopuş mahiyetinde olan değişikler ancak ikinci ve üçüncü kuşaklarda ortaya çıkar. Değişikliğin nasıl olduğu konusunda ve bilimsel araştırmaların yönlendirilişini şarap ve şişmanlık noktasından yapmaya çalışacağım bu yazı boyunca.

Şişmanlıktan başlayalım. Şehir hayatında bedensel aktivitenin en aza inmiş olmasının yanısıra hijenik şık ambalajlar içindeki gıda ürünlerinin bol katkı maddesi içermelerinden dolayı şişman insan sayısı giderek artıyor. Kıtlık zamanlarında tombul insanın güzel sayılması, günümüzde çok ince insanların güzel sayılması anlayışına dönüşmüş durumda. Bu aynı zamanda insan bedeninin bakılması, itina gösterilmesi gereken makine olarak kabul edilmesine bağlı olan bir değişikliktir. Ruh beden sıralaması modernite ile birlikte beden, ruh sıralamasına, post modernite ile birlikte ise beden, beden, beden sıralamasına dönüşmüştür. İşte bu değişikliklerin etkisiyle çoğunuzun gözünden kaçan yazılar oldu 2002 Ramazanında (ve 2003 Ramazanında). Doktorlar oruç tutan bünyenin nasıl kilo yaptığına dair uyarılarda bulunup nasıl iftar edilirse kilo alınmayacağını anlattılar/anlatıyorlar. Görünüşte masum. Çok uzağa gitmeye gerek yok on yıl önceki Ramazan sayfalarına bakın, orada oruç tutmanın sağlığa ne kadar faydalı olduğuna dair yazılmış yazılar göreceksiniz. Ne var bunda diyorsunuz ve sözün sonunun nasıl bağlanacağını merak ediyorsunuz. Şimdi biri çıkıp bize oruç tutmak istediğini ama kilo almaktan korktuğu için oruç tutamadığını söylese aklı evvelin biri herhalde, kafayı kiloya takmış deyip, pek ciddiye almayız; ya da oruç tutmamak için ipe un seriyor şeklinde değerlendiririz. Halbuki on yıl sonra fazla kilo ve oruç bağlantısı yüzünden oruç tutmak istemediğini söyleyen bireylerin durumu din adamlarını fetva verme yükümlülüğüne itecek boyutlara varacak.

2.Ocak 2003 tarihli gazetelerde bir kadeh şarap içenlerin şarap içmeyenlere göre ne kadar avantajlı olduklarına dair "bilimsel gelişmeler" ışığında bir yazı yayınlandı. (Şarap içmenin sağlığa ne kadar faydalı olduğu Kasım 2003 tarihinde de yenilendi.) Buna göre düzenli olarak bir kadeh şarap ya da likör içenlerin, içmeyenlere göre kalp ve damar hastalıklarına ve bazı kanser türlerine yakalanma oranları daha düşük.

İşte tam bu noktada mümin tanımının yapılmasına ihtiyaç var. Birincisi mümin İslam'ın beş şartını dış gerçekliklere bağlı olarak kabul etmez. Daha çok inanmak için bilimden medet ummaz. Bilim bizim hayatı anlamamıza, kavramamıza yardımcıdır. Hayatımızı kolaylaştırmamıza yardımcıdır. Ama imanı arttırıcı bir özelliği yoktur.

İmanı zenginleştirici olan dini ilimlerdir. Dini ilimlerin tefekkür damarı olarak hayatiyet kazanması için yaşadığımız hayatın yorumlanması gerekir. Dini konularda yazı yazanlar "modern" olandan yararlanmak için çok aceleci davranıyor. Bu konuda en fazla hata, Ramazan'ın ruhaniyetine "katkıda" bulunurken gerçekleşiyor. Namaz kılmanın vücud sağlığını koruyucu jimnastik olarak yorumlanmaya kalkılması, oruç ile sağlık arasında doğrudan bağlantı kurulması ilk aklıma gelenler. İbadetler evet insan vücuduna zarar vermeyecek şekilde düzenlenmiştir, ama bunların birinci gayesi kişinin kendisine yönelik olan boyutu değildir. Bütün ibadetler insanın kulluk mertebesine erişmesi içindir. Evet yanlış okumadınız kul olmak bir mertebedir.

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu