|
|
|
Ya bayramlar olmasaydı?
Bayramlar iyi ki var... Ya olmasaydı?.. Bayramsız bir hayatı düşünebiliyor musunuz?
Ben çalıştım, olmadı; düşünemedim.
Her şeyden önce, dokuz günlük tatilleri kimse rüyasında bile göremezdi.
Özlenen memleket havası, burun direklerini sızlatsa da, fırsat bulmak asla mümkün olmazdı bayramsız bir hayatın içinde. Bayramlarla birlikte yaşadıklarımızı başka bir şekilde nasıl yaşayabiliriz?
Yıllık izinler mi?
Geçiniz lütfen; kiminki kiminkine denk gelir de herkes bir arada toplanabilir ki?!.
Çocukluğumuzun geçtiği sokaklar...
Hatırasını hep canlı tuttuğumuz 'rahmetli'ler...
Eski dostlarımız...
Okul arkadaşlarımız...
Sevdalarımız...
İlk aşkımız...
Hani o söylemeye cesaret edemeyip de ardından bakakaldığımız...
Dallarını ve gövdesini ezbere bildiğimizi, unutmadığımızı her gördüğümüzde yeniden fark ettiğimiz ağaçlar sonra...
Eskiden bize çok yüksek gelen bahçe duvarı...
Yıllarla eskiyip yıprandıkça, gözümüze daha değerli gözüken binalar...
"Şunu alıp bir restore edeceksin azizim... Bak o zaman..."
Kaldırım taşlarında yağmurun çamurun silemediği ayak izlerimiz...
Bir sokak lambasının solgun ışığında, kar tanelerini seyrettiğimiz gecelerin mutluluğu...
Eskiden şu bina yoktu burada dediğimiz, çocukluğumuzun gençliğimizin arsaları...
Kavgalarımız...
Oyunlarımız...
Akan kanlarımız, o deli kanlarımız...
Nasıl da kırmızıydı!..
Hangi birini unutabiliriz?
Sonra akrabalar...
Konu komşu...
Yengeler, teyzeler...
Amcalar, dayılar...
Nineler, dedeler...
Yeğenler, enişteler...
Kayınbiraderler, baldızlar...
Analar, babalar, kardeşler...
Çok istediğimiz halde görüşmek için bayramları beklediğimiz sevdiklerimiz... Canlarımız... Bayramlar olmasaydı, nasıl buluşur, nasıl kaynaşırdık?
Nasıl artardı sevgimiz?
Bayramlaşmaların masalsı güzelliğini başka türlü nasıl yaşayabilirdik?
Yaşlıların 'Mübarek Ramazan ne de çabuk geçti' demeleri üzerine, bayram sofrasında isyankar bir muziplikle sessiz tepki veren gençlerin bakışlarını yakalamayı bir yıl boyunca bekleyenlerimiz, evet onlar, bu sırlı cümleyi kendileri sarf edecekleri güne erdiklerinde, göz ucuyla sofradaki herkesi aynı anda süzüp taramayı bitirmeden kahkahayı patlatma becerisini belki de hoşgörüsünü demeli- göstermekten büyük hazlar almazsa, neye yarar otuz orucun sonunda onca zahmetle toplanmak?
Sadece uzun yol teperek bir sofra etrafında buluşup, iştahla tıkınmak anlamına gelir ki, olmasa da olur öylesi.
O sofranın güzelliği, kaynaşarak, gülüşerek çıkar ki, 'Allah her sofranızı bayram sofrası gibi kılsın' dedirtir bendenize.
Geçmiş de olsa bayram coşkusuyla ellerinizden öperim efendim; büyük küçük farketmez...
Elin kolacı Deyvit'inden ne noksanımız var bizim?
AŞK OLA BERİ GELE
Zeynep, anılarını yazıp kitap yapacakmış. Çıkarsın da görelim bakalım. İyi satar.
Yalnız, çok kişinin rahatsızlık duyacağına işaret ediliyor.
Yer yerinden oynayabilirmiş.
Bu rivayetlerin ne kadarı doğrudur, bilemeyiz. Güya eski bir bakanla "aşk yaşamış".
Sonra Zeynep'in babasından korkmuş eski bakan. Korkunca da geri çekilmiş ve macerayı bitirmiş.
Daha neler nelermiş.
Mişler ve muşlar çok velhasıl.
İyi de hak mıdır şimdi bunlar Zeynep Hanım?
'Aşk yaşanır, anlatılmaz' derler duymadın mı hiç?
BU NE Kİ
Bir İngiliz şaşmış bizim bombalardan korkmaksızın cümbür cemaat sokaklara çıkışımıza.
Yahu biz iki bombadan korkacak gibi mi gözüküyoruz?
Bayram coşkusu hangi birimizi evine kapatabilir ki!..
Evvelden daha beterdi.
'Bombalar yağardı şehre her gece...'
İngiliz ne bilsin Ahmet Kaya'yı!..
Duysa da anlamaz.
SEÇ
Tek tek, İbo, Şov; Teke tek, Fatih, Kanal D
TARAFSIZ SAHA
Korkaklar için, İnönü ve Ali Sami Yen Stadı'nın tabelasını bir süreliğine 'Tarafsız Saha' olarak değiştirelim.
Tarafsız Saha-1 ve Tarafsız Saha-2...
Kimsenin sıkıntısı kalmasın.
mseker@yenisafak.com
|
|
|
|
MEHMET ŞEKER
|
|
