Malmö'de, kahır maçımız kader maçımız oldu. İstanbul'daki yenilgiden sonra herkesin ortak fikri "Beşiktaş'ın işi bitti" görüşü İsveç'te kelimenin tam anlamıyla ters tepti. Bu maçın futbol adına yorumu şu dört kelimeyle olabilir.

"Ayaklarıyla değil, yürekleriyle oynadılar." Evet işin aslı bu. Yürekleriyle oynadılar ama, çokta iyi yaptılar. Beşiktaş, belki de son ayların en güzel futboluyla kazanıp tur atladı.

Her maç yorumunda sık sık dile getirdiğimiz o bitmez tükenmez hatalar zinciri Malmö'de yoktu. Geri dörtlüden orta sahaya, orta sahadan forvet hattına herşey bir makine düzeniyle çalıştı. Başta Sergen olmak üzere Kleberson'un Ahmet Hassan'ın, Okan'ın hem defansa yardımcı olduklarını, hem de gol yerine top taşıdıklarına şahit olduk. Futbol anlayışındaki bu intizam, Beşiktaş'a "iyi takım" etiketini yapıştırdı.

Malmö'deki galibiyete mucize demek içimizden gelmiyor. Çünkü sahada izlediğimiz bu takım önce kendini yenmiş bir onbirdi. Hal böyle olunca da Malmö'yü geçip UEFA'da gruplara kalmak işte zor olmadı.

Aklımıza gelen bir soruyu soramadan geçemeyeceğiz. Malmö'yü İsveç'te dize getiren Kara kartal daha önceleri hangi diyarda nereye uçuyordu.

TURGUT KOLOĞLUGİL

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan