"Milli Görüş" hareketinin merhum lideri Necmettin Erbakan"ın kardeşi Kemalettin Erbakan hatıralarının ilk cildini "Etrafındakiler" başlığıyla yayınlamış. Önceki gün elime geçen kitabı bir çırpıda okudum. 1928 doğumlu Kemalettin Erbakan 1950"lerden itibaren İstanbul"da mütedeyyin bir çevre içinde tohumları atılan "Milli Görüş" hareketinin ön saflarında güvenilir bir "emanetçi" olarak yer almış bir isim. Kemalettin Bey "Erbakan ailesi"nin kökleri hakkında bilmediğimiz ayrıntılara yer veriyor. Mesela Erbakan Hoca"nın dedesi 1905"de Adana"daki Ermeni ayaklanmasında camiye doldurularak yakılan eşraf arasında imiş. Ermeni isyancılar Erbakan Hoca"nın bir amcasını ve daha pek çok akrabasını da şehit etmişler. Erbakan Hoca"nın bu olaya ilişkin herhangi bir anekdot anlattığını hatırlamıyoruz. Demek ki aile bu acı olayı dillendirmeyi değil küllendirmeyi tercih etmiş.
"Etrafındakiler" Necmettin Erbakan Hoca"nın en yakınında yer alanlardır. "Gümüşhaneli Dergahı"ndan Hasib Efendi"nin, Abdülaziz Bekkine Efendi"nin, Mehmet Zahid Kotku Efendi"nin ve daha başka kanaat önderlerinin Milli Görüş"ün teşekkülünde oynadıkları rol de anlatılıyor. Hizmet, siyaset ve iş hayatının içiçe girdiği bir hareket içinde bir takım zaafiyetler yaşandığına dikkat çekiliyor kitapta. Kemalettin Bey kendi zaviyesinden ama bir hesaplaşma çerçevesinde kritikler yapıyor. Bunu niçin yaptığını, "Yazdıklarımdan beklentim, mesuliyet alan ve farklı derecelerde iktidar mevkiinde bulunan insanlara, okuduklarımla, gördüklerimle ve dolaylı şekilde öğrendiklerimle yardımcı olmak. Amacım ahirette "gördüğünle, bildiklerinle bizi uyarmadın" vebalinden kurtulmak" sözleriyle açıklıyor.
"Hizmet"i esas alan her camia için "Etrafındakiler" kıymetli dersler içeriyor. Kemalettin Erbakan siyasi başarının veya başarısızlığın, kişinin yalnız kendisine aid değil, etrafındakilerle ortak olduğunu vurguluyor. Peki, "Etrafındakiler"'' ne derece lider tarafından belirleniyor? Kemalettin Bey bazı kimselerin bazı hasım çevreler tarafından liderin yakın çevresine empoze edildiklerine dikkat çekiyor. Liderler etrafındakilerin çok büyük bölümünü kendileri seçmiyor, seçtiriliyor. Türlü bahanelerle ehil insanlar uzaklaştırılıyor, lider zamanla yalnızlaşıyor ve rakiplerinin çekim alanına giriyor. Kemalettin Bey"e göre bu sistem bugün bir ilim dalı olmuştur. Makam, mevki, menfaat gibi unsurlar da bir "Dava" etrafında birleşmiş insanları biribirinden uzaklaştırabiliyor. Kemalettin Bey meselenin bu tarafını şöyle anlatıyor:
"1950-1957 yılları arasında Necmettin Erbakan"ın etrafındakiler, kendisinin devam ettiği gruplardan seçtiği ve kendisine yakın insanlardan oluşuyordu ve bunların şahsi bir beklentileri yoktu. İhlasla, sırf kardeşlik (kan kardeşliği değil, inanç kardeşliği) bağlarıyla birbirlerine bağlanan insanlardı her biri. Ve siz aralarından bazı tercihleri yapabiliyordunuz. Dostlukları ihlasla olduğu için de birbirlerinde bir kusur arama veya herhangi bir kategorileşme yaşanmıyordu. Dostların kendi aralarında herhangi bir beklentisi de yoktu, çekemezliği de. İhlaslı, mütecanis bir halka idi. Yıllar geçip de bazı menfaat ve mevki imkanları ortaya çıkınca bu ihlas azaldı. Fakat insanın, bu yavaş ve derinden yaşanan değişimi fark etmesi, hatta kabul etmesi hemen hemen imkansızdır. İşte bu yüzden en büyük tehlike "Etrafınızdakiler"dir. Bu değişikliği takip edip vaktinde tedbir alabilmek çok çok zor bir imtihan."
