Genelkurmay'ı memnun edecek bir kitap: Bay Pipo

 
Bir MİT görevlisinin, Hiram Abas'ın "sıradışı yaşamı"nı anlatan ve roman tekniğiyle kotarılmış bir kitap.

Yine de zevkle okunuyor... Dil felaket, imla hakgetire... Ayrı yazılması gereken "de" ve "da"lar bitiştirilmiş, bitiştirilmesi gereken "de" ve "da"lar ise ayrı yazılmış.

Ve, sayılmayacak kadar çok bilgi hatası... Örneğin, kitabın 143. sayfasında "İlahiyat Fakültesi'nde başörtüsü giymek istemeyen Hatice Babacan adlı öğrenciyi protesto edenler okulda açlık grevi başlatmıştı..." diye yazıyor.

Bunu, bir kastımahsusa olarak da, masum bir bellek yanılması olarak da alabilirsiniz.

Benim tercihim, birinci şıktan yana.

Soner Yalçın ve Doğan Yurdakul imzalı kitapların "doğru"yu, yalnızca "doğru"yu hedefleyen çalışmalar olmadığına/olmayacağına dair inancımdan belki de önyargımdan.

Evet, "Bay Pipo"dan sözediyorum.

Kitabı sevgili Metin Yüksel'den, biraz da "cebren" ve "hile"yle alıp okudum.

O günlerde "yedinci" baskısını idrak ediyordu.

Şimdilerde oniki onüçlere ulaşmış olmalı.

Sürükleyici bir anlatımı var.

Soner Yalçın, kendisiyle yapılan bir konuşmada, "Roman tekniğini kullandım" diyordu.

Bir MİT görevlisinin, Hiram Abas'ın "sıradışı yaşamı"nı anlatan ve roman tekniğiyle kotarılmış bir kitap.

İlginç olmalı.

Evet, ilginç bir kitap "Bay Pipo."

Kitabı okuyup bitirdiğinizde, keşke yazar (yahut yazarlar) biraz Türkçe ve dilbilgisi; biraz da "gerilim" ve "kriminoloji" ilminin babalarını, Forsyth, Le Carre, Archer, Ludlum gibi harcıalem yazarları tekellüm etmiş olsa diye hayıflanıyoruz.

Bir de, gerçekten "roman" tekniğiyle yazılmış olsa..

Diyorum ya, yine de zevkle okunuyor.

Soner Yalçın, birçoğu gazete ve dergi köşelerinde yayımlanan, günübirlik okuyucunun vakıf olduğu bilgileri "bir sistem dahilinde" ustaca biraraya getirmiş.

Bir kolaj çalışması...

Siz, Bay Pipo'nun, yani Hiram Abas'ın "sıradışı yaşamı"nı beklerken, Türk istihbaratının resmî olmayan, ya da Soner Yalçın'ın ifadesiyle Türk istihbaratının alternatif tarihi çıkıyor karşınıza. Hiram Abas'a ilişkin bilgiler ise, Mehmet Eymür'ün "Analiz"de anlattıklarıyla sınırlı.

Hiram Abas-Nuri Gündeş kapışması da kitapta geniş bir yer tutuyor. Bir de "malumu ilam" sadedinde, Doğu Perinçek, Mehmet Ali Kışlalı ve Mümtaz Soysal'ın "derin devlet"le ilişkileri, akrabalık ve kan bağı.

Örneğin, Mümtaz Soysal'ın dönemin MİT müsteşarının kızıyla evlenip boşandığını, aynı kadınla bu kez gazeteci Mehmet Ali Kışlalı'nın "yuva kurduğu"nu...

Devlete ait kripto ve "top secret" bilgilerin Doğu Perinçek'e 27 Mayıs'çı Kurmay Yarbay Turan Çağlar tarafından ulaştırıldığını...

Turan Çağlar'ın, müteveffa şarkıcı Barış Manço'nun kayınpederi olduğunu ve Ankara'da MİT tarafından sorgulanırken "sekte-i kalp"ten öldüğünü...

Turan Çağlar'ı İstanbul'da "ön sorgu"dan geçirenlerden birinin bugünkü MİT Müsteşarı Şenkal Atasagun olduğunu...

Doğan Bayezıt'ın MİT'te, 28 Şubatçı Teoman Koman'ın da Genelkurmay İstihbaratı'nda "psikolojik savaş" teknikleri ikmal ettiğini...

Kenan Evren'in damatlarından birinin (Erkan Gürvit) MİT mensubu, bir diğerinin (Maksut Göksu) TKP üyesi olduğunu ve 1948 Malatya doğumlu Maksut Göksu'nun hakkında yakalama emri bulunduğu halde "nedense" ele geçirilemediğini...

MİT-MOSSAD yakınlaşmasının Hiram Abas ve Mehmet Eymür'ün eseri olduğunu...

Turgut Özal'ın askerler tarafından hiçbir zaman ciddiye alınmadığını... TSK içindeki Özal muhalifi kanadın bugün de etkinliğini sürdürdüğünü...

"Bay Pipo"da, teşrih masasına yatırılan sadece Hiram Abas değil.

MİT'i sivilleştirme çabaları da "geniş olarak" ele alınmış.

Soner Yalçın, anlaşılan, Hiram Abas'ı sevmiyor.

"Bay Pipo"ya, Hiram Abas'la hesaplaşan bir gazetecinin manipülasyonları gözüyle de bakabilirsiniz.

Çünkü Soner Yalçın, belki de ideolojik bir hınçla, hem Hiram Abas'la, hem de MİT'i Genelkurmay'ın çekim alanından kurtarmaya çalışan dönemin sivil politikacılarıyla (örneğin Turgut Özal'la) ödeşiyor.

"Bay Pipo", kimi gizli bilgileri ifşa etse de, son tahlilde Genelkurmay Başkanlığı'nı memnun edecek bir kitap.