Fenerbahçe'nin Denizli deplasmanında "bir taşla iki kuş vurmak" gibi ön koşulu vardı. Hem taraftarına 3 puanlı bir bayram hediyesi vermek, hem de şampiyonluk yarışını umutla sürdürmek. Çünkü bu yarışta iki rakibi de umdukları puanları bulmuşlardı.

Oyuna 3 forvetle başlayan Fenerbahçe'nin ileri ucunda görev yapan Oktay ve Serhat yapabilecekleri isabetli tek vuruşlar için kalabalık Denizli savunması içinde dolaşırlarken sırtları genellikle rakip kaleye dönüktü. Rapaiç ise sürekli alan değiştirerek son vuruşları uzaktan denemek zorunda kaldı.

Orta alanda ise Revivo ve Simao markaj görevini tamamen unuttukları gibi korkak tavırlar içinde oyundan soğumuş göründüler. Yani onlar için çalışması, savaşması gereken oyunculara ihtiyaç vardı. O nedenle etkili görünmediler.

Durum böyle olunca, Fenerbahçe kendisine üç puan getirecek golü serbest vuruşlara bağladı. Bu da normaldi, çünkü takımda toplara isabetli, sert ve düzgün vuran oyuncu sayısı bir hayli fazlaydı. Ama önce yediler. Yedikleri gol tamamen bir kaza golüydü. Rüştü'nün rahat tutabileceği topu Mirkoviç sektirdi.

Fenerbahçe'nin Revivo ile kazandığı gol ise tam bir serbest vuruş klasiğiydi. Skora eşitlik getirdi. Ve devre 1-1 bitti.

İkinci yarıda da sergilenen futbol vasatın üstüne çıkmadı. Yine bir ölü top ve karambolde Serhat'ın ayak ucuyla kazandırdığı bir gol, Fenerbahçe'ye 3 puan kazandırdı. Denizlispor yenik duruma düştükten sonra açıldı, ama geç uyanmıştı.

SALİH SEZER

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu