Beşir Ayvazoğlu'na
Beşirciğim; Yahya Kemal'in kadrine, edebî ve millî platformlarda işgal ettiği yüce mevkiye tesâhüb etmekte yaya ve yavan kalıyorsun!..

Çok konuşmaktan, bir de çocuklarına, torunlarına mektup yazmaktan başka, edebî sayılacak ne gibi bir liyakati veya marifeti olduğunu bilmediğim bir eski müsteşarın, Yahyâ Kemal'in burnuna dâir söylediklerini pek nâzikane bir üslubla cerhetmeye (çürütmeye) çalışıyorsun!.. Üstelik burun meselesine bir de "oburluk" ilâve ediyorsun!..

Yahyâ Kemal gibi, şiirin, estetiğin, sevginin, millet ve târih muhabbetinin, edebiyat ve felsefenin, vakarın, mücessem timsâli olan bir şahsiyetin, ele alınacak kala kala bir "burnu" ile masalardaki "iştahı" mı kaldı?

Sen ki "aşk estetiğini" yazmış adamsın!.. Yahyâ Kemal'in yüksek şahsiyetine kerih bir pencereden bakanlara, onun asıl ilim irfanını ve edebî evsafını görmeyip de fizikî yaşantısında kusur bulmaya çalışanlara nasıl tahammül ediyorsun? Yahya Kemal, edebiyâtımızın, şiirimizin, tarihimizin, medeniyetimizin, bayraklarından, sembollerinden birisidir. Ona toz kondurmağa çalışanların münasebetsizliğini, nasıl, sanki ilmî bir tezmiş gibi sükûnetle münakaşa ve müzakere edebiliyorsun; doğrusu şaştım!..

Ve.. Emre Kongar'a

Büyük insanlar; diğer hemcinsleri gibi yiyip içmek, uyumak, esnemek, hapşırmak, daha başka tabîî ihtiyaçlarını yerine getirmek gibi zarurî ve mecburî fiillerden muaf mıdırlar? Küçükken şahit olduğunuzu söylediğiniz bir burun karıştırma olayını fevkalâde birşeymiş gibi, bugün, bu yaşınızın, bu başınızın bu kemâle erdiği noktada dile getirmeniz hangi mecburiyetten doğuyor, söyler misiniz? Bu yaptığınızı büyük şâiri küçük düşürme kasdına hamletmekten, kendimizi nasıl kurtaracağız?

Bir büyük şâirin burnunu kurcalaması, şiirlerine ve dilinden dökülenlere ne ilâve eder, onlardan neyi tenzîl eder ki târihe tanıklık etmekten dem vuruyorsunuz!..

Sn. B. Emre Kongar, sosyoloji bilginizin hudutlarını ölçmek ve bu mevzudaki potansiyelinizi tesbit etmek gibi bir niyetim olmadı ama Tv'lerde diğer medya ve kültür kurumlarında uzun ve sık konuştuğunuzu görüyorum... Eskilerin bir sözü vardır: "çok konuşan çok yanılır.." sizin bu kültür şokunuzu da bu çerçevede değerlendirmekten başka çare olmasa gerektir.. Çünkü fıtrat ve tabiat itibariyle iyi bir insan olduğunuz anlaşılıyor!..