Her yazdığımız ancak nâdiren derhal karşılığını bulur, cevabını hemen alır. O nâdir anlardan biri benim için dün yaşandı. "Bu kez olsun..." başlığını taşıyan yazımda, özgürlükleri daraltıcı yasal düzenlemelere yol açmış geçmişten bir dizi 'kışkırtıcı eylem' örneği sunmuştum. Temennimi son paragrafta açık bir biçimde şöyle ifade etmişim: "Ne olur, bu kez olsun oyuna gelmeyelim ve yapay bunalımla sonuç alınabileceğini sananların ellerini böğürlerinde bırakalım."

Temennimin boşa çıkmakta olduğunu gösteren cevap benim yazımın çıktığı dün gazetelerde yer alıyordu: Sıkıyönetim dönemini hatırlatan tedbirler öngören yeni Terörle Mücadele Yasası hazırmış bile... Adalet Bakanlığı bir komisyon kurmuş, çalışmasını bugünlerde tamamlayan komisyon hazırladığı taslağı Başbakan Tayyip Erdoğan'a sunmuş... Habere göre, komisyonun bazı üyeleri, demokratikleşme çabalarına ters düştüğü gerekçesiyle taslağa karşı çıkmışlar; ama üzerinde uzlaşma sağlanamamış olmasına rağmen, Adalet Bakanlığı, taslağın yasalaşmasında ısrarlıymış...

"Taslakta neler var?" sorusuna cevap teşkil edecek ayrıntıları mercek altına almaya gerek yok; sıkıyönetim dönemlerinde varolan şartların geri getirilmesi amaçlanıyor yeni düzenlemeyle. Taslak yasalaştığında, bugünlerde sokaklara taşanların bu sanatlarını kolayca icra edemeyecekleri bir hukuksal çerçeve sağlanmış olacak; ancak Türkiye de 'demokratik' olma iddiasını büyük çapta kaybedecek...

Ne güzel, değil mi? Taa 'Şeyh Said isyanı' günlerinden 28 Şubat dönemine uzanan o dolambaçlı süreçlerde yaşanan nice olağanüstülüğün bir yenisi bu kez de sonuç almış olacak... Etki-tepki ilişkisi, Pavlov'un köpeğiyle yaptığı denemenin benzeri Türkiye'de hep çalışır çünkü: Önce kitleleri sokağa dökecek bir kışkırtma sahneye konur... Kışkırtılanlar bir yerlerden çıkıp sokakları doldurur... Sokaklar hareketlenince, hazır bekleyen bir taslak ilgili makamlara sunulup yasalaştırılıverilir. Oh ne âlâ ne âlâ!

Avrupa Birliği sürecine uyum amacıyla değiştirilen yasaların terörle mücadelede yetersiz kaldığı ilk ifade edildiğinde henüz cami önünde 'hilâfet' gösterisi yapılmış, ya da sokaklar hareketlenmiş değildi. Türkiye ile Filistin arasında o talihsiz paralellik kurulduğunda İmralı'ya dönük kitle eylemleri de başlamamıştı. Bazen böyle senkron bozuklukları olur bizde; siz sonuca bakacaksınız. Yeter ki, dumanı doğru çıksın...

Bu süreçte 'aferin' hak eden başkaları da var, ama en büyük başarı ödülü Adalet Bakanlığının... Ortada fol yok, yumurta yok iken, muhtemelen yetkisizlik şikâyeti dile getirilip Filistin benzetmesi bile yapılmamış iken, doğal olarak cami önleri eylem mekânına dönmemiş, yönlerini İmralı'ya çevirenler posterli yürüyüşlerine başlamamış iken... Adalet Bakanlığı, akademisyen ve güvenlik güçlerini de içine aldığı bir komisyon oluşturup topluma daha dar bir gömlek biçmek üzere hazırlıklarına başlamış...

Bu öngörüsünden dolayı Adalet Bakanlığını kutlamak gerekiyor...

Her insan, hatta her toplum yanılabilir, aldatılabilir... Ancak, her insan ve her toplumu her zaman yanıltıp aldatmak kolay hatta mümkün olmasa gerek. Geçmişte Takrir-i Sükun yasaları, TCK 141, 142 ve 163. maddeler, Anayasa Nizamını Koruma Yasası, 28 Şubat yasaları, hep bugünleri andırır ortamlarda ve kışkırtmalara dayalı zorlama süreçlerle hayata geçirilmişti. İsyanlar, kıyımlar, heykel kırma eylemleri, Fadimeler, Kalkancılar rol almıştı o süreçlerde...

Temennimi boşa çıkartacağa benzeyen hayırsız habere rağmen umudumu koruyorum. Bakarsınız, Başbakan Erdoğan ve kadrosu, bir kenarda ellerini oğuşturarak tarihin yeniden tekerrür etmesini bekleyenleri, 'bu kez olsun...' yanıltır... Aynı delikten bu kadar çok ısırılmak herhalde siyasilerin de gayretine dokunuyordur...

Dokunmalı.

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan