Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Yurt Haberler
Son Dakika
657'liler Ailesi
Ankara'da Şafak
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Mustafa KUTLU mkutlu@yenisafak.com.tr

Sıkıcı olacak ama önce bilinenleri tekrar edelim. Modern teknoloji ile Kapitalist ideoloji birbirini besleyerek dünyayı küçük bir köye çevirdi. Köy deyişimiz laf ola beri gele.

Bu dünya görüşünün hedefi kâr. Sürekli kâr.

Büyüme. Sürekli büyüme. (Bir de arada balans ayarı için "sürdürülebilir büyüme" gibi tuhaf sözler var). Sermayenin semirmesi. Sürekli semirmesi. Obez sermaye olması. Ve bir yandan bu çarkın dönmesi için tüketim. Sürekli tüketim. Alabildiğine tüketim.

Bu gidişatın adı düpedüz dünyayı ve beraberinde insanı bitirmek, yoketmektir. Gönüllü intihar. Ama çarklar böyle kurulmuş, sistem böyle işliyor, böyle istiyor. Saatli bombanın tiktakları durmuyor. Duramaz. Durmamalı diye ipnotize olmuş gibi ezberimizi tekrar edip duruyoruz.

Bu düzen dünyanın zengin, güçlü, silahlı, zalim ve fakat küçük bir azınlığının çıkarına hizmet etmektedir.

Bu zenginler arada bir toplanır, düzenin devamı için kararlar alır. Düzen kendini demokratik ilan ettiği için (çok bulanık bir kavramdır bu demokrasi. Beraberinde insan hakları ve ilaveten sivil toplum) demokrasi icabı bir de muhalefete ihtiyaç vardır. (Tıpkı "yeşil hareket" gibi). Eh, bir muhalefete ihtiyaç varsa; iktidar onu da dizayn eder. Bu düzenlemenin inandırıcı olması için muhaliflerin gerçekten muhalefet ettiklerine inanmaları gerekir. Ve tabi bir hareket alanı, bir manifesto, bir protesto.

Anarşistlerden eşcinsellere kadar rengârenk, eğlenceli, zaman zaman agresif muhalefet; zenginlerin toplantı yer ve zamanını bildiği için oraya akın eder..

Bağırır, çağırır, bayrak sallar, polisle çatışır muhalif kimliğini ve sloganlarını haykırır.

Nuray Mert İngiltere'deki toplantıyı gözlemlemişti. Dönüşünde kendisine sordum. Bu muhalefetin fikri, filozofu, teorisi, manifestosu, kitabı, örgütü vb. var mı? Yoksa yapılanlar bir şenlikten mi ibaret?

Hayır şenlik değil, bunlar bayağı muhalif. Ancak ellerinde sadece bir slogan var. O da şu: Başka bir dünya mümkün. İyi de bu dünyayı imkan dahiline getirecek, kuvveden fiile çıkaracak, sloganın altını dolduracak bir düşünce gelişmiş mi?

Yok.

Sadece slogan.

Olsun. O da işe yarıyor. Bakınız nasıl yarıyor. Yakışıklı devrimci Che'nin fotoğrafları nasıl gömlekleri, fanilaları süslüyorsa; bizim reklamcılar da bu sloganı ev satmak için kullanmışlar.

Sizin için "Başka bir dünya kuruyoruz" diyorlar.

Birkaç yıldır ekonominin lokomotifi ilan edilen inşaat sektörü aldı başını gidiyor.

Nereye? Şehrin civarında mutena mekânlara.

Bir gazete alın açın, sayfaların neredeyse yarısında, yarım sayfa, tam sayfa lüks konut reklamlarına, site ilanlarına, onların bilgisayar marifeti ile cennet bahçelerine çevrilmiş fotoğraflarına raslayacaksınız.

Hemen hepsi belli bir hayat tarzının reklamını yapıyor. Orman içinde harika bir mekân. Mekâna kurulmuş sun'i bir göl. Gölde balıklar, ördekler, kamışlar. Göl kıyısında gezinti yolları. Bu yollar orman içine doğru uzanıyor. Site etrafında bisiklet parkuru. Çocuk oyun alanları. Tenis kortları, basketbol sahası, mini futbol sahası. Yüzme havuzları, açık ve kapalı Fitness. Masaj. Sauna. Aroma terapi. Squash. Market. Restoran.

Akıllı binalar, güvenlik sistemi. Bazı sitelerin etrafı duvarla çevrili.

Halktan ve hayattan tecrit edilmiş bir yaşam biçimi. Ne sokak var, ne mahalle. Güvenlik içinde, mutlu bir yuva. Ne diyebiliriz ki?

Yaşasın parası olanlar.

Ya parası olmayanlar?

Onlar havasını alır. Hava bedava. Ayrıca merak etmesinler, onlar için dünyanın her yerinde ve ülkemizde sosyal projeler geliştiriliyor, uygulanıyor. Ne de olsa onlar da insan. Merak etmeyin küresel teori bilimle el ele verip her zorluğu yener. İnanın.

Geri dön

Yazdır

Yukarı