Kadirizm öldü mü, ıssız acun kaldı mı!

Klas Magazin'i zaplar zaplamaz

- Gümm! Bombanın etkisiyle sarsılıp sendelemeye başlamıştım! Odanın ortasında, halının üzerinde fırıldak gibi dönmeye başladım birden. Sonra sağ ayağım havada başıboş daireler çizmeye başladı. Alnımı tuttum. Aklıma bir şey olmasın diye, şakaklarımdan tutup karpuz beğenirken yaptığımız gibi biraz sıktım. Bu arada havada savrulmakta olan paçam yemek masasının sandalyelerinden birine takılınca, öyle reytingi birden düşmüş sanatçılar gibi palas pandıras yuvarlandım yere! Kulağımın arkasından toslamıştım sehpaya. Bekledim. Başımın üzerindeki AB bayrağı yıldızları yavaş yavaş söndü gitti. Doğruldum. Ekrana baktım: Kalkan tozun altından seçebildiğim görüntülerden ve iyice şişmiş konuşma balonlarından şunu anladım ki; Kâdirist geleneğe sahip sertlik yanlısı Türk ev kadınının totemlerinden biri daha gümlemişti: Evet, Kadir İnanır, iğnenin ucunu yemiş bir balon gibi kan kaybediyordu.

Batıl bir inanışın yardımı olmadan "büyük" olamayacak insanlar vardır dünyada. Kadir de onlardan birisi olduğu için, kadınımızın cahil, yontulmamış yanını sömürerek semirdiği için, ohhh diye düşündüm ister istemez. Dinledim, her sahtekar gibi o da "Türk Milleti'nin geleneklerine ananelerine" sığındı. Devlet beni seviyor, telefonumu dinliyor numaralarına yattı. Güya filmi bizim geleneklerimizi anlatıyormuş. Pöh!

Çeliği meliği de sevmem ben aslında. Fikrime söz konusu bile ettirmem. Ancak çocuğa helal olsun. Namus ve şeref adına yükselttiği sesi, namussuzluk, çürümüşlük ve düşmüşlüğün kuyusu olan o "güzel tatil beldemizin" semalarında anlamlı bir parantez açtı...