Sami Selçuk'tan Demirel'e Atatürkçülük dersleri!..

Yargıtay Başkanı Doç. Dr. Sami Selçuk'un "Adli Yıl"ı açış konuşması, kitap olarak yayınlandı. (Özlenen Demokratik Türkiye, Sami Selçuk, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara 2000)

Selçuk'un bir özetini seslendirdiği bu konuşmanın tam metni, ciddi bir çalışmaya, sayısız kaynağa dayalı, gerçekten ilgi çekici ve özgün bir çalışmayı yansıtıyor.

Ve bu kitabı okurken, birden karşınıza, Yargıtay Başkanı Selçuk'un, eski Cumhurbaşkanı Demirel'in, "Atatürk"e ve "laiklik" kavramına yaklaşımını, temelden eleştiren cümleleri ile karşılaşıyorsunuz.. (sayfa 92-94, Dipnot 69)

Selçuk, "Türk laikliği"nin, "Fransız laisizm"inden esinlendiğini, çeşitli örnekler ve kaynaklarla kanıtlıyor. Ve Atatürk'ü yorumlarken, şöyle diyor:

-Atatürk kısa erimde Cumhuriyet'i, uzun erimde demokrasiyi amaçlıyordu.. Onun ömrü ancak Cumhuriyet'e yetmiş, demokrasiyi gelecek kuşaklara bırakmıştır. Eğer bu amacı gözetmezsek, Kurtuluş Savaşı'nda bütün güçleri yanına almak için cumhuriyetçiliğini bir "ulusal sır" olarak vicdanında saklayan Atatürk'ü, kongreleri ve Meclis'i açarken yaptığı konuşmalarda sondaj-arşiv yöntemi ile yakaladığımız padişahlığı ve hilafeti kurtarma sözlerine bakarak, yargılama yanlışlığına düşer, onun padişahçı/halifeci olduğunu ileri sürebiliriz.

Yargıtay Başkanı Selçuk, bu açıklamadan sonra, Demirel'in çeşitli tarihlerdeki demeçlerinden alıntı yapıyor..

Ve Demirel'in, Atatürk'ü anlamadığını veya yanlış anladığını, bu şekilde sergiliyor.

İşte Sami Selçuk'un alıp, okurlarına aktardığı bazı Demirel demeçleri..

-Bir defa Cumhuriyet'i kuran Atatürk değil mi? Atatürk laik bir cumhuriyet kurmamış.. Eğer şimdi T.C. Devleti'nin kuruluşu yanlışsa o başka. T.C. Devleti kuruluşunda dinî olan bir devlettir. (Yalçın Doğan'la konuşma, Cumhuriyet, 5.1.1987)

-Devletle dinin münasebetleri Osmanlı'da düzgün yürümüştür.. Türkiye laikliği dinsizlik olarak anlamış, yanlış tatbikatlar yapmıştır.. Din düşmanlığı, dinsizlik, ilerlemenin şartı sayılmıştır. Bu, Türkiye'de devletle milleti birbirine küstürmüştür.. (Kazım Güleçyüz-İslam, Demokrasi, Laiklik, Süleyman Demirel-Mülakatlar-İstanbul 1991-s. 36, 37, 62, 138)

-Atatürk idaresini ihya etmeye kalkıştığımız takdirde, netice itibarıyla tek parti idaresini özlemekten başka yapacağınız birşey yoktur.. Atatürk ilke ve inkılapları diye, Anayasa'nın üstünde, Anayasayı aşan birtakım dokümanlar olmaz.. Atatürk ilke ve inkılapları zamanında gelmiş, devrini icra etmiştir (a.g.e. s. 22)

Evet.. Yargıtay Başkanı Doç. Dr. Sami Selçuk, Demirel'in demeçlerinden yaptığı alıntılarla, bundan önceki Cumhurbaşkanı'nın, Atatürk'ü yanlış anladığını vurguluyor..

Selçuk şöyle diyor:

-Atatürkçülüğe yaklaşım yöntemine uymamanın ve kanımca tutarlı olmayan sonuçlar çıkarmanın çarpıcı örneklerinden biri olarak, 9'uncu Cumhurbaşkanı Demirel'in (yukarıdaki) değerlendirmelerini gösterebiliriz..

Selçuk'a göre Atatürk'ün yaptıkları bütünleştirerek yargılanmalıdır..

-O dönemdeki laiklik uygulama ve anlayışı, demokrasiye geçildikten sonra elbet başka olacak, yeniden biçimlendirilecektir. Atatürk'ün döneminde Fuad Köprülü başkanlığında bir komisyon, din reformu raporu hazırlamış, tapınma (ibadet) biçimini bile değiştirmeye kalkmıştır.. Falih Rıfkı Atay'ın "Çankaya"sında belirttiği gibi, bu dönemde Atatürk'e "Emret Paşam, Kitab'ı değiştirelim" diyen din adamları bile çıkmıştır.. Ama bu reform, "Ben Luther olmayacağım" diyen Atatürk tarafından uygulanmamıştır. Bu doğru bir tutumdur. Çünkü laik bir devlette dini, din belirler, devlet değil.. Atatürk bir din adamı değil, bir devlet adamıdır..

Ne ilgi çekici bir durum değil mi?

"28 Şubat"ın Cumhurbaşkanı'na karşı, Atatürk'ü, Sami Selçuk savunuyor.

ŞAKA

Elbet de bazen..

Eğer bürokratik ve ideolojik engellemeler olmasaydı, İstanbul Metrosu, 8 yılda değil 6 yılda bitirilebilirdi. Bugün metronun ikinci bölümünün inşaatı da, yarılanmış olurdu..

Eğer askeri darbeler olmasaydı, Türkiye en az 20 yıl önce Avrupa Birliği'ne girerdi.

Eğer teyzemin bıyığı olsaydı, amcam olurdu..

Eğer "yitirilmiş zamanlar"ı biriktirebilseydik, dünyanın en zengin "zaman stoku", bizim olurdu..

312'NCİ MADDE

Düşünceyi açıklatmamak suçu!..

Yargıtay Başkanı Sami Selçuk'un konuşmasını yerden yere vuranlardan biri, geçenlerde Selçuk'un, Ceza Kanunu'nun 312 maddesinin sadece Türkiye'de var olduğunu söylediğini iddia etmişti..

Selçuk'un konuşmasının kitaplaştırılmış biçimi elimize geçince, 312'nci maddeye ilişkin değerlendirmeleri yeniden gözden geçirdik..

Selçuk, bize İtalyan Ceza Kanunu'nun 247'nci maddesinden olduğu gibi alınarak aktarılan ve 1981'de 2370 sayılı yasa ile değiştirilen 312'nci maddeyi, "mukayeseli hukuk" açısından derinine değerlendirmiş.. (s. 67-68)

Arjantin, Kanada, Hollanda, Fransa, İspanya, Avusturya, Yunanistan, İsveç, Rusya, Brezilya, Almanya, Yugoslavya gibi ülkelerin ceza hukuku mevzuatındaki, bizim "312"ye benzer maddelerin tahlilini yapmış..

Ve sonuçta, 312'nci maddenin tartışmalı 2'nci fıkrasının değiştirilmesi için, alternatif bir metni de teklif etmiş..

Sami Selçuk'a saldırmak yerine, konuyu anlamak isteyenlere, kitaplaştırılmış bu konuşmayı okumalarını öneririz..

Bu arada, "Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi"nde, Haziran 2000 tarihi ile, Türkiye'ye karşı açılan dava sayısının 2498 olduğu ve Türkiye'de düşünce özgürlüğü çiğnendiği için, 8 Temmuz 1999'da onbir davadan mahkûm olduğumuz da öğrenilecektir.