İSTANBUL- "Toprağın çağrısına uyarak kuşları bize bir yorum olarak bırakıp" giden merhum Cahit Zarifoğlu'nu bu defa da ailesi anlattı. Zarioğlu'nu şair kimliğinin ötesinde eş ve baba olarak nasıl bildiklerini anlattılar bu kez. Çocuklar, "Her gece mutlaka bizi yatağımıza yatırır ve masal anlatıp öyle uyuturdu" diyerek babalarını; eşi, "Kocam kaliteli bir adam, kaliteli bir Müslümandı" diyerek hayat arkadaşını tarif ediyor.

'Bütün babalar şair sanırdım'

En büyük kızı Betül Zarifoğlu, "Evimizde telefon sesleri, saat tiktakları, radyo, televizyon sesleri kadar çok doğal bir ses daha yükselirdi; o ses babamın daktilosunun tuşlarından çıkan seslerdi. Ve ben ilkokul 3. sınıfa kadar bütün babaların şiirler, hikâyeler yazdığını, dergiler çıkardığını sanırdım. Sınıfta yanımda oturan arkadaşımın babasının daktilosu olmadığını duyunca hayretle, babasının yazılarını nasıl yazdığını sormuştum. Bütün çocukların babalarının şair ve yazar olmadığını öğrendiğimde ise işte koskocaman bir çocuktum" diye aktarıyor çocuk yüreğinde kalan "baba" hatıralarını.

'En iyi okuyucusu ben oldum'

Eşi Beraet Zarifoğlu ise Cahit Zarifoğlu'nun az konuşan birisi olduğunu anlatıyor: "Cahit Bey çok az konuşurdu. Yaşadıklarını, duygularını, hissettiklerini, üzüntülerini eve gelip anlatmak yerine daktilosunun başına geçer, yazardı. Daktilosunun başına geçip yazmaya başlayınca ben bir şeyler olduğunu anlar ve sessizce oturur beklerdim. Daha sonra yazdığı yazıları okur ve ne olduğunu anlamaya çalışırdım." Cahit Zarifoğlu'nu, "Hem kocam, hem hocamdı" diye tanımlayan Beraet Zarifoğlu, bir şairle hele hele Cahit Zarifoğlu gibi bir şairle evlenmenin her bakımdan çok zor, çok farklı bir evlilik ve ilişki olduğunu ifade ederek, şunları söylüyor: "Cahit Zarifoğlu şiirleri gibi anlaşılması kolay olmayan bir insandı. Evde fazla konuşmazdı. Ben O'nun bütün yönlerini yazdığı yazılardan şiirlerden tanımaya başladım. Sonunda en iyi okuyucularından biri oldum."

'Ona okuyucu mektubu yazdım'

Zarifoğlu'nun çok zengin bir dünyası olduğunu söyleyen eşi Beraet Zarifoğlu, "Bir yandan şiirler yazardı. Diğer yandan bütün dünyada olup biten olaylara, gelişmelere ilgi gösterir, yaşanan gelişmeler üzerine müstear isimlerle gazetelerde, dergilerde yazılar yazarak, yorumlar yapardı" diye konuşuyor. Mavera Dergisi'ni çıkardığı günlerde okuyucuların gönderdiği mektupları eşine okuduğunu söyleyen Zarifoğlu, eşiyle birlikte okuyucu mektuplarına cevaplar yazdığını ve hatta bir seferinde de kendisinin bir okuyucu mektubu yazıp eşine verdiğini anlatıyor.

'Anahtarını bize bıraktı'

Cahit Zarifoğlu ile 11 yıl evli kaldıklarını söyleyen Beraet Zarifoğlu, Zarifoğlu'nun "taşınma maceraları"nı da aktarıyor: "11 yıl boyunca o kadar çok taşınıyorduk ki, her taşındığımız ev için, 'İnşallah yazı burada atlatırız' diyorduk. Bu arada her taşındığımız eve Cahit Bey, önce şöyle bakar ve en rahat nerede çalışırım deyip seçtiği köşeye çalışma masasını ve kütüphanesini yerleştirmek isterdi. Ben de kendisini uyarır, diğer eşyaları yerleştirdikten sonra kendine yer bulmasını isterdim. Ama ölümünden sonra taşındığımız yeni evimizde ben de ilk önce eve bakıp, 'Şimdi burada olsaydı, nerede çalışmak isterdi?' diye düşündüm ve O'nun çok beğeneceği salonun bir köşesine kütüphenesini ve çalışma masasını yerleştirdim." Bugün ölümünün 13. yılında Zarifoğlu'nun eserlerle, kitaplarla, yazılarla, herşeyiyle ama herşeyiyle kendisilerine anahtar olduğunu söyleyen Beraet Zarifoğlu, "Elimize, açmamız gereken kapıların anahtarlarını bıraktı ve gitti" diyor.