Bülent Bey, Meclis'te (Meclis dediğimiz, biliyorsunuz Türkiye Büyük Millet Meclisi. Yoksa "o şuhun beklendiği meclis" değil.) Saadet Partisi'ni eleştireceği vakit partinin adını yanlış söyledi.

"Vasiyet Partisi" dedi.

Sonra da düzeltmeye çalıştı.

- O kadar çok parti kuruluyor ki son zamanlarda...

Alakaya bak!

"Saadet" ile "Vasiyet" ne kadar benzer?

Siz hiç benzemediğini düşünebilirsiniz.

Yanılırsınız.

Bülent Bey'in ölçülerine göre epey yakın kelimeler bunlar.

Yakında "Nasihat Partisi" diyebilir...

"Vesayet Partisi" diyebilir...

Kafası biraz daha karışırsa, "Tavsiye Partisi" yahut "Şehrazat Partisi" bile diyebilir.

Hazırlıklı olun.

Ama siz siz olun, sakın onun partisi Demokratik Sol Parti'ye "Antidemokratik Sol Parti" demeyin.

Başınız derde girer.

Bizden size dost tavsiyesi.

Dostlarını yarı yolda bırakmayan adamın hikâyesi

Son bir yıl içinde yanlış saymadıysam, onbeş arkadaş bu metni internet üzerinden gönderdi. Beğenmediğiniz taraflarına itiraz hakkınız saklı kalmak kaydıyla okumanızı ve mesajı dikkate aldıktan sonra değerlendirmenizi rica ediyoruz. (Bu arada son gönderenin Hacer Gönen olduğunu belirtip kendisine teşekkürlerimizi arzedelim.)

* * *

Adam ve köpeği bir kazada birlikte ölmüşlerdi..

Gökyüzüne çıktıktan sonra bembeyaz bulutların arasında dolaşmaya başladılar...

Adam çok susamıştı.

Biraz su bulabilmek ümidiyle yürümeye devam ederken, birden kendilerini muhteşem bir manzaranın karşısında buldular.

Rengarenk çiçeklerle süslü bir bahçe, altından yapılmış bir bahçe kapısı ve onları karşılayan beyazlar içinde bir kadın.

Adam köpeğiyle birlikte kadına yaklaştı ve sordu:

"Afedersiniz... burası neresi?"

Kadın ona gülümsedi:

"Burası Cennet, efendim."

Adam bunun üzerine sevinçle "Harika" dedi.

"Peki bana biraz su verebilir misiniz, gerçekten çok susadım."

Kadın cevap verdi: "Tabii efendim, içeri girin. İçerde dilediğiniz kadar su bulabilirsiniz."

Adam köpeğine döndü, "Hadi oğlum içeri giriyoruz" diyerek kapıya yürüdü.

Ama kadın onu birden durdurdu:

"Üzgünüm efendim, köpeğiniz sizinle gelemez. Hayvanları içeri almıyoruz..."

Adam bir an durdu, düşündü ve geri dönüp köpeğiyle birlikte geldikleri yolun tam ters yönünde yürümeye koyuldu.

Bir süre geçtikten sonra kendilerini bu kez tozlu çamurlu bir yolda buldular, ve yolun sonunda karşılarına çiftlik girişini andıran bir kapıyla yırtık pırtık elbiseli bir dede çıktı. Adam sordu:

"Afedersiniz, bana biraz su verebilir misiniz?"

Dede "İçeri gel" dedi, "kapıdan girdikten sonra sağ tarafta bir ceşme var..."

"Peki arkadaşım da benimle gelip oradan içebilir mi?"

Dede "Tabii" dedi, "çeşmenin yanında köpeğinin de su içebileceği bir kase bulacaksın."

Bunun üzerine adam kapıdan girdi. Biraz yürüdükten sonra sağ tarafta çeşmeyi buldu.

Adam çeşmeden köpek de oracıktaki kaseden doya doya içerek susuzluklarını giderdiler.

Geri giderek girişte bekleyen dedeye sordu: "Su için çok teşekkür ederim. Peki burası neresi..?"

Dede "Burası cennet" dedi.

"Ama nasıl olur? Az önce burası gibi kırık dökük olmayan muhteşem bir yere gittik ve orasının da Cennet olduğunu söylediler."

Dede "Şu rengarenk çiçeklerle süslü altın kapılı yer mi?" dedi. "Orası Cehennem."

Adam iyice şaşırmıştı:

"Peki ama orası sizin adınızı kullanarak insanları kandırıyor diye hiç kızmıyor musunuz?"

Dede gülümsedi: "Kızmıyoruz, çünkü onlar kendi çıkarı için en iyi arkadaşını yarı yolda bırakanları Cennet'ten uzak tutuyorlar."

Önceki hayat

- Ben reenkarnasyona inanıyorum. Önceki hayatımda İspanya Kralı idim.

- Ben de ispanyol paça olarak yaşamışım onsekizinci yüzyılda.

- Yav bana bir şey bırakmadınız. Ben de pandispanya olayım bari.

- Bana bakın siz benimle dalga mı geçiyorsunuz?

- Yok canım, ne münasebet!

MEHMET ŞEKER

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu