Güya memlekette demokrasi var, güya insan haklarına riayet ediliyor, güya düşünce ve ifade özgürlüğü var..

Bu nasıl demokrasidir ki, sorunların çözüm mercii olması gereken parlamento ülkenin temel sorunlarında çekimser kalmayı tercih eder!

Bu nasıl insan haklarına riayettir ki, okumak için okuluna giden 13-14 yaşındaki kız çocukları okullara alınmaz ve ısrarla okumak istediklerini belirttikleri için karakollara sürüklenir!

Bu nasıl düşünce ve ifade özgürlüğüdür ki, komunist parti üyeleri bile seçilme hakkına sahip olurken ülkede başbakanlık yapmış değerli şahsiyetler ve partisi iktidara yürüyen genel başkanlar sadece söyledikleri birkaç cümle ve okudukları bir dörtlük sebebiyle seçilme hakkından mahrum kalırlar!

Bu nasıl ifade özgürlüğüdür ki, üniversite açılışında en tabii yasal hakkını kullanan öğrenciler karga tulumba karakollara sürüklenirler!

Seçimlere 15 gün kala memleketimizde eski demir perde ülkelerindeki katı uygulamaları hatırlatan manzaraları görünce bu soruları sormadan edemiyor insan.

Bir yanda demokrasinin güzelliklerinden biri olan seçimler var. Halka kendisini yönetecek kadroyu seçme imkanı tanıyor. Ama öte yanda demokrasiye gölge düşüren bir uygulama ile halkın istediği lideri seçme özgürlüğü kısıtlanıyor!

Bir yanda ülkeyi yönetecek kadroyu seçme imkanı tanınarak kendi düşüncesine uygun insanları tercih etme imkanı tanınıyor, öte yanda seçileceklerin yapacağı hiçbir şey yokmuş izlenimini bırakan uygulamalarla küçücük çocuklar okullara alınmıyor ve abla ve ağabeyleri üniversitede bir protesto eylemi yaptıkları için karakollara sürükleniyorlar.

Artık yarı demokrasi mi dersiniz yoksa vesayet altında mı dersiniz, bilmem ama ülkedeki sistem ülkeyi tam bir tenakuzlar diyarına dönüştürdü.

İşin daha garibi, 13-14 yaşındaki çocukların sürüklenerek karakollara götürüldüğü sıralarda hükümet edenler AB'ye uyumdan bahsetmekten de utanmıyorlar. Üniversite öğrencileri karga tulumba gözlem altına alınırken ülkeyi yöneten hükümet ortakları ve ilgili bakanlık kılını kıpırdatmıyor, sonra da aynı hükümet sıkılmadan Kopenhag kriterlerinden ve insan haklarından düşünce özgürlüğünden dem vuran seçim beyannameleri yayınlıyor ve açıklamalar yapıyor.

Tabii ki bu ne perhiz bu ne lahana turşusu demek gerekiyor. Ama onu da diyemiyorsunuz çünkü adamlarda utanmak sıkılmak diye bir şey yok.

İşin daha da garibi çocukların önüne büyük engel olarak çıkartılan kılık kıyafet engeli, düşünceyi ifade engeline karşı siyasi partiler açık yüreklilikle bir çözüm önermiyorlar. Önermek bir yana bir yerlere ters düşmemek adına ülkenin öncelikli meselesi olduğu halde kılık kıyafet konusunda yapılacak yasal düzenlemeler bir türlü somutlaştırılamıyor.

İşte Türk demokrasisinin tenakuzu.

Bir yanda halka seçme ve ülkeyi yönetecek kadroları tercih etme hakkı var, öte yanda halkın tercihlerini budayacak, sınırlayacak ya da tamamıyla ortadan kaldıracak oligarşik adacıklar.

Hükümetler sistem içindeki bu oligarşik adacıklara karşı gıkını çıkaramıyor. Çıkaramadığı için de bir yanda AB, insan hakları, düşünce özgürlüğü ve demokrasi gibi kulağa hoş gelen talepler ve yasal düzenlemelere şahit olurken, beri yanda bütün bunları kale almayan, yanına dahi uğramayan uygulamalara kaynaklık eden kurum kuruluş ve yaklaşımları görüyoruz.

Evet tasvip etmediğimiz birçok icraatına rağmen son 20 yıl içinde oligarşik adacıklara karşı halkın iradesini egemen kılan tek lider merhum Turgut Özal olmuştu.

Şimdi de milletin önünde Özal'ın döneminde olduğu gibi tek partiyi iktidara taşıma fırsatı vardır. Bu fırsatı halkımız 3 kasım'da değerlendirecektir.

Asıl önemlisi de siyasetçilerin kendilerine verilen bu fırsatı nasıl değerlendireceğidir!

AK Parti liderinin son günlerdeki çıkışı tüm liderlere emsal teşkil edebilir!

RESUL TOSUN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu