Dün İnönü'de futbolun ruhu olan seyirciler yoktu ama kapalı tribünün tam ortasında Kartalseverlerin astığı bir afiş vardı. "RUHUMUZ YETER" diyordu Beşiktaş taraftarları. Ancak temaşa zevki olmayınca futbolun ne kadar fakir kalacağının hesabını belki de yapmamış veya en azından düşünememişlerdi.

Bir-iki kendini bilmezin kendi aralarından sıyrılıp sahaya inmesi, onları beraberce paylaşacakları bir keyiften etmişti. Umarım bir daha böyle bir olaya sebebiyet verdirmezler.

Sadece keyif almanın hazzından mahrum kalmadılar, aynı zamanda Beşiktaş'ın kasasına inecek milyarları da ne yazık ki çöpe attırdılar bu kendini bilmezler.

Aslında oyuncular da futbolun en büyük faktörü seyirci olmayınca yaptıkları işin keyfine varamadılar. Dün, liderin kaybettiği 2 puan bu maçın mutlaka kazanılması gerçeğini ön plana çıkarmıştı Beşiktaş için. Ancak Tümer'in zarif golünden sonra ısrarla forvete havadan top atılması uzun boylu Bursa defansının arasında Beşiktaş'a özellikle ilk yarıda pozisyon zenginliği yaşatmadı.

Ahmet Dursun ve İlhan'ın birbirine dargınmış gibi kopuk oynamaları farkın artmasına engel olurken, Bursa'nın da oyuna asılması dikkatimizi çekti.

Nejat Biyediç'in talebeleri İnönü'nün sessizliğinde en azından 1 puan alıp gitmek istiyorlardı. Ve bunun için açık oynadılar. Neredeyse emellerine ulaşıyorlardı ki, Ahmet Dursun'un yerine İlhan'ı çıkarma tercihini kullanan Daum'un şansı bir kere daha güldü. Ve Ahmet Dursun karambolden Beşiktaş'a 3 puanı getiren golü atıverdi.

Kısacası, zor da olsa Beşiktaş seyircisinden yoksun olmasına rağmen lideri takibi sürdürdü.

HÜROL BİLAL

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu