Cumhurbaşkanı'nın yaptığı sınırlı açıklama aradaki bütün aşamaları kaldırarak Türkiye'yi yeniden bir tezkerenin sınırına kadar getirdi. Çankaya zirvesi öncesinde gündemdeki soru "Türkiye Irak'a asker göndermeli mi, göndermemeli mi?" şeklindeydi. Zirvenin hemen ardından "göndermesine gönderilecek de bu konuda son kararı Meclis verecek" sloganı ortaya çıktı. Sanki bunun aksi mümkünmüş gibi Çankaya Zirvesi'nin sonucu, "top Meclis'te" deyimiyle formüle edildi. Oysa Türkiye, bir başka ülkeye asker gönderecekse bu tabi ki ancak, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin kararıyla mümkün olabilecektir. Dolayısıyla, zirveden çıkan sonuç Irak politikasında yeni bir adımın atılmadığını göstermektedir. Çankaya'ya çıkanlar oradan geri dönerken farklı bir bakış açısı elde edememişlerdir. Aynı şey, Cumhurbaşkanı için de geçerlidir; o'nun da yeni bir bakış açısı kazandığı söylenemez.

"Kararı Meclis verecek" denildiğine göre şu saatte belli olan tek şey hükümetin bir tezkereyi kaleme alacağıdır. Bu bilgi, hükümet tarafından açıklanmadan zirvenin sonuç bildirisinde dolaylı olarak zikredilmiştir.

Olup bitenlerin anlamı; Sezer'in Irak'a asker göndermeyi "ciddi bir sorumluluk" olarak gördüğü ve bunu üstlenmeyi düşünmediğidir. Son sözlerinden anlaşılan o ki Cumhurbaşkanı, hükümet ve askeri kendi kaderleriyle baş başa bırakacak bir tutumu da benimsemiştir. Bu yüzden, Irak'a asker gönderme konusunda "ikna edilmiş" gibi görülmeyi şiddetle reddetmektedir.

Şimdi ortaya, geçmiş dönemden tanıdık bazı ayrıntılar çıkıyor. Irak'taki birliklere Türk subayının komuta etmesi şartı ya da 10 bin kişilik birliğimizin bizim istediğimiz yerlere konuşlandırılması. Veyahut da Türkiye'nin bölgedeki ticaret pastasından pay almasının sağlanması gibi dolaylı imtiyazların tanımlanması…

Bütün bunların üç aşağı-beş yukarı varacağı noktalar, Türkiye'nin vereceği kararın önemini azaltmıyor; Amerika'nın bu kararla elde edeceği uluslararası meşruiyetin hacmini de küçültmüyor. Sorun hiçbir zaman, Türk birliklerinin komuta edilmesi ya da Irak'a satacağımız malların bugünkünden iki kalem daha fazla olması değildir.

Sorun, Irak'ta askeri varlık bulundurmak için şu ana kadar, "Amerika ile aramızı düzgün tutalım" gerekçesinden öteye geçilememesinden de anlaşıldığı gibi Türkiye'nin büyük bir kafa karışıklığı ile hareket ediyor olmasıdır. Asker göndermek reel politiğe tekabül etmemektedir bu belli; aynı şekilde Irak bataklığına salınacak birliklerimiz orada Türkiye'nin siyasal varlığını da temsil etmeyecektir. Tıpkı, ABD ve İngiltere'nin peşine istekle takılan Polonya'nın Irak bahsinde çerezden ibaret kalması gibi….

Asker gönderme sürecinin son perdesinde altı çizilecek en önemli cümleler Ak Parti Grup Başkanvekili Eyüp Fatsa'dan gelmiştir. 1 Mart tezkeresi sürprizini yaşayan Ak Parti Grubu'nun liderlerinden olan Fatsa, tamı tamına şu sözleri sarfetmiştir: "İçinde Kuzey Irak'ın bulunmayacağı bir tezkere bu Meclis'e gelmez, gelse de geçmez."

Fatsa, mevcut verilerle gönderilecek bir tezkerenin akıbetine ilişkin hükümete yol göstermektedir. Önceki tezkerenin serencamını yakından bilen birisi olarak grubun vereceği tepkinin fotoğrafını çekmektedir.

İçinde, "Kuzey Irak'a asker göndermek ibaresi" bulunan bir tezkerenin de benimsenmesi gerekip gerekmediği ayrı bir tartışma konusudur ama, bu haliyle Irak'a asker göndermenin fizibilitesinin olmadığı görülmektedir.

Bu fizibilite eksikliği; tezkere kesinleşmediği için kamuoyunda henüz yeterince tartışılmamıştır. Dolayısıyla da muhtemel bir asker gönderme kararının sonuçları üzerinde de ayrıntılı bir tartışma yapılamamıştır. Şimdiden sonra bütün malzemeler, herkesin üzerinde fikir belirtebileceği bir netlikte ortaya çıkacaktır. En çok da Ak Partililer'in…

MUSTAFA KARAALİOĞLU

Künye

Temsilcilikler

AboneFormu

MesajFormu