Geçen hafta bir tv programına katılmak üzere 48 saatliğine Beyrut'a gittim. Cuma günü Türkiye'nin dış politikasıyla özellikle de AB, ABD, İsrail ve Arap ülkeleriyle ilişkileri konusunda bir televizyon programına katıldım, Cumartesi günü de Lübnanlı gazetecilerle 4 saat süren bir hasbihalimiz oldu.

Gazetecilerle yaptığımız toplantıda Türkiye ile ilgili hemen her şeyi konuştuk. Gazetecilerden birinin CHP ile ilgili bir sorusu vardı ki dikkat çekiciydi. Dediki, "Buradan takip ettiğimiz kadarıyla CHP alevi konusu üzerinde çok fazla duruyor, biz bundan CHP'nin oy tabanının büyük oranda Alevilerden oluştuğunu söyleyebilir miyiz?"

Maalesef CHP Sayın Baykal'ın politikaya dönüşünden itibaren 3 Kasım seçimlerine kadar Türkiye'yi kucaklayan bir politika takip ederken seçimlerden sonra belli bir kesimin partisi görüntüsü vermeye başladı.

Meclise girdikten sonra halkın hassas olduğu dini konularda aşırı tepki veren, sık sık Aleviliği gündeme getiren, Nazım Hikmet ismini her münasebette sıcak tutmaya çalışan bir parti intibaı bırakmaya başladı.

Konuşurken dine saygılı olduğunu söyleyen ama Ramazan günü meclis kürsüsünde su içmekten çekinmeyen; konu din, diyanet, cami, imam, kuran kursu olunca şiddetli tepki veren ama hemen peşinden Alevilik konusunu farklı biçimde gündemde tutan ve bu politikaları sebebiyle de içine kapanan bir parti görüntüsü vermeye başladı.

Hatta bu politikaları sebebiyle kimi milletvekillerinin partiden istifa ettiğinde CHP yönetimini çok ağır biçimde eleştirdiğini herkes hatırlayacaktır.

Toplumun tümünü kucaklamak yerine tümünü kucaklayacak yolları tıkayan bir politika takip etmesi kanaatimce sadece CHP'yi marjinalleştirmekle kalmayacak toplumu da gerecektir.

Zaman zaman geriyor da.

Bu hafta basına yansıyan "AK Parti'nin kadrolaştığı iddiası" CHP'nin dine karşı tavır ve tutumunu ele veren önemli delillerden biridir.

CHP verdiği soru önergesiyle AK Parti'nin okullara ilahiyatçı yöneticiler atayarak kadrolaştığını sözde anlatmaya çalışıyor. Ama bu arada kendisinin dine ve ilahiyatçılara karşı tavrını açıkladığının farkında değil.

Bir defa bu önergeyle CHP ilahiyatçıların güvenilir olmadıklarını tehlikeli olduklarını açıkça söylemektedir ki bu maalesef ilahiyatçılara ve dine karşı taşıdıkları düşüncenin bir yansımasıdır.

İlahiyat mezunları bu ülkenin vatandaşları değil midir? Bu ülkenin üniversitelerinde okumuyorlar mı? Neden onlar topluma zararlı unsurlar gibi görülmektedir? Diğer yüksek okul mezunları gibi onlar da şartlarını taşıdıkları zaman neden yönetici olmasınlar hangi hukuki engel var?

Hiçbir hukuki engel yok ama birilerinin bilinçaltına yerleşmiş kimi vehimler var.

Milli Eğitim Bakanlığı cevap veriyor. Türkiye'deki 60 bin okuldan sadece 180'ine ilahiyat mezunu yönetici atanmış. Altmış bin okuldan yüz seksenine ilahiyatçı atanınca kadrolaşma oluyor endişesi ne kadar da düşündürücü değil mi?. Her ilahiyatçının AK Partili olduğu ön kabulü bir kere komiktir. Aslında ilahiyatçı ya da diğerleri ayırımı yapmadan "Ak Parti, partilileri atıyor" diye iddia etseler mantıken doğru bir iddia olurdu ama özellikle ilahiyatçıların üzerinden bu soruyu sormak yukarda söylediğim gibi bu zihniyetin dine karşı düşüncesini yansıtmaktadır.

Bir başka örnek daha vereyim. Yine CHP'den Milli Eğitim Bakanı'na mealen: "Din kültürü ve ahlak dersleri öğretmenliği için neden Diyanet İşleri Başkanlığı kadrosundan 732 kişiyi Milli Eğitim'e naklettin?" şeklinde evlere şenlik bir soru yöneltiyor. Yani din kültürü dersi vermek için makine mühendisi ya da veteriner mi alsaydı sayın bakan?

AB Müzakerelerinin başlamasına ramak kala bir siyasi partinin bu denli düşünceler taşıyor olması dine ve dindarlara saygı açısından düşündürücüdür.

AB, müzakere sürecinde bazı partilerin hoşgörü politikalarını da müzakere kapsamına alsa yeridir!!

RESUL TOSUN

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu