Yeni bir partiye ihtiyaç var mı?

'Sağ' veya 'merkez sağ'da yeni bir partiye daha ihtiyaç olup olmadığı tartışılıyor. Kimileri, bu arayışın, Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) beklenen kapsayıcılıkta kurulamadığı için başladığını söylüyor; toplumda bekleyiş hâlâ sürüyor, dolayısıyla o bekleyişe cevap verecek bir parti gerekiyor. Kimi ise, 'merkez sağ' dendiğinde adı akla gelen kıdemli politikacının işaret edeceği bir oluşum beklentisi içerisinde... Benim kanaatim de şu: Bu tartışmaya, adları ortalıkta dolaşan 'lider adayları' bir partiye girene veya kendi partilerini kurana kadar katlanmak zorundayız...

Tartışmanın 'sağ' ve 'merkez sağ' kavramları etrafında yapılması yanlış. Dünyanın aldığı yeni biçim, siyasal ayrışmayı eski ekseninden uzaklaştırdı; bugünün dünyası ideolojik renge göre ortasından bölünmüyor. Türkiye'yi İsrail'in İran'ı Rusya'nın yanına savuran dünya bu. İçeride de, varsıllarla yoksullar arasındaki uçurum daha da arttığı halde, siyasal kimlikleri mülkiyet kavramına göre duruşlar belirlemiyor.

Geleneksel olarak iktidarı elinde tutanlara işaret eden 'merkez' sözcüğünün sosyolojik anlamda bir değeri var elbette; iyi eğitim almış, milli gelirden en büyük payı kendine ayıran kentli nüfus 'merkez'... Üretilen nimetlerden yeterince yararlanamayan, geliri düşük, büyük oranda köylü veya henüz kentlileşememiş daha geniş bir kesim var 'merkez'in karşısında: 'Çevre'...

Kavramları sosyolojik zeminde anlamaya çalışınca, yıllarca 'sağ' veya 'merkez sağ' ile ifade edilenin 'çevre' adına yürütülen politika olduğunu anlayabiliyoruz. O kesime dönük kitle partilerine, sosyolojik anlamda alınması şartıyla, 'çevre' kökenli ama 'merkez' ile ortak özellikler taşıyan kişilerin 'liderlik' yaptığını görebiliyoruz. 'Çevre'yi 'merkez'e taşımayı amaçlayan 'sağ' siyasi liderler, bilindiği gibi, Amerikan Koleji mezunu Aydınlı Adnan Menderes, İslâmköylü mühendis Süleyman Demirel, Malatyalı mühendis Turgut Özal'dı. 'Merkez' ile çok az ortak özelliğe sahip Tayyip Erdoğan bir 'yeni durum' teşkil ediyor... Onun yapması gereken, partisi içinde kurmaya başladığı 'ittifakları' geliştirerek sürdürmek...

Tayyip Erdoğan'a dönük "Değişti mi?" sorularını soranların cevaplardan bir türlü tatmin olmayışı da aynı çözümlemeyle yakından irtibatlı: AK Parti lideri zihniyet dünyasında elbette değişti, bugünün dünyasının herkesi savuran ve siyaseten yeniden konuşlandıran bir etkisi var çünkü; ancak ne kadar değişirse değişsin, Tayyip Erdoğan'ın içinden çıktığı muhit, aldığı eğitim, bugüne kadar yanyana durduğu kişiler gibi baskın özellikleri değişebilecek türden değil. Bu sebeple, ne derse desin, karşısındaki 'beyaz Türkler' için cevapları inandırıcı olmayacaktır. (Burada, kendisiyle uzun bir mülâkat gerçekleştirip sorulması gereken soruları soran Cüneyt Ülsever'e yönelik tepkiyi de aynı çözümlemeyle anlama girişiminde bulunabiliriz. Amerikan (Harvard) eğitimine rağmen, Hürriyet yazarı Ülsever de, 'beyaz Türk' sayılmıyor işte.)

Bu durumda, "Yeni bir partiye ihtiyaç var mı?" sorusuna "Evet" cevabını verenlerin, kendilerine bakıp daha ihtiyatlı olmalarında yarar bulunuyor.

Siyasal ve sosyolojik açıdan ihtiyaç bulunmaması yeni parti kurulmayacağı veya kurulmaması gerektiği anlamına gelmez tabii; tersine, 1945'te çok partili sisteme geçildiğinde de, 27 Mayıs ve 12 Eylül sonrasında da, toplumun en geniş kesimlerini temsil iddiasıyla birden fazla (bazen çok sayıda) parti kurulmuştu. Bugün de, her 'lider adayı' kendine göre dizayn edilen bir partiyle toplum karşısına çıkabilir. Bu tartışmaya, son noktayı, gerçek temsilciyi belirleyip temsil görevini yükleyecek olan seçmen koyacaktır.

Daha fazla mürekkep tüketmeye gerek yok: Değişen dünyayı ve o dünyanın sahip çıkılmaya değer evrensel kriterleri ile 'fukaralık' gibi reddedilmesi gereken yan etkilerini en iyi algılayan parti ve lider, toplumun temsil görevinin sahibi olacak...

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu