3 gün önce, Cumhuriyetimizin temelini oluşturan TBMM'nin açılışının 82. yılını kutladık. Bu, halkın kendi kendisini demokratik olarak idare etmesinin kapısının açılışı idi. Ne mutlu, bize!.. Bu vesile ile epeydir zihnimi kurcalayan bir konuya değinmek istiyorum:

Ne hikmettir bilinmez, son zamanlarda bir moda çıktı. Her toplantıda, askeri bir edada ve esas duruşta, Onuncu Yıl Marşı'nı okumak.

Bu marş Cumhuriyet'in ilanının 10. yılı dolayısıyla 1933'lerde yazılan ve bestelenen, o günlerin heyecanını aksettiren, içinde askeri ezgiler de taşıyan bir marş. 10. Yıl Marşı sadece bu gün okunuyor değil. Çok görkemli şekilde planlanan, Devlet bütçesinden çok paralar harcanan Cumhuriyet'in 75. yıl kutlamalarında dahi, 75. yılla ilgili bir marşın değil de, Onuncu Yıl Marşı'nın, hem de esas duruşta okunması pek de hoş olmadı.

Cumhuriyet ve Onuncu Yıl Marşı ile hepimiz gurur duyarız.

ANCAK; Onuncu Yıl Marşı'nda "(TÜRK İLERİ) derken, 75. yıl kutlamalarında 65 yıl, bu gün 2002'lere de 69-70 yıl geri 1933'lere gidilmesini ve bu gericilikle gurur duyulmasını da anlamak mümkün değil."

"Onuncu Yıldaki coşkuyu yaşıyoruz" deniyorsa, bu defa "Niye bu gün 69. yıldaki coşku duyulmuyor, böyle bir marş vücuda getirilip söylenmiyor da, nerede ise 70 yıl öncesine gidiliyor? Bu gericilik değil mi?" sorusunun cevabı ne olacak?

"Demek ki; İlk 10 yılda Cumhuriyetle çok şeyler yapmışız ve büyük coşku duymuşuz. Sonraki yıllarda Cumhuriyetle pek bir şey yapamamışız ki; bugün 69. yılda böyle bir marş yok!" diyenler var.

Medyadaki haberlere göre; Cumhuriyet'in 75. yılı kutlamalarında 40 trilyona yakın para harcanmış.

"Sonraki yıllarda Cumhuriyet'le pek bir şey yapamadığınızdan bugün 69. yılda böyle bir marş olmadığı savı doğru ise; 75. yılın nesi 40 trilyon harcanarak kutlandı. O zaman ağlayıp, ağıt yakalım!.. Ama; hemen de kolları, paçaları sıvayarak bir şeyler yapmaya çalışalım ki; 100. yılda da gericilik yapıp 90 yıl geri gidişle 10. Yıl Marşı'nı okumayalım. 100. yılda olsun, coşku duyacağımız bir şeyler olsun!.."

"10. Yıl Marşı askeri ezgiler taşıyor. Yoksa; son zamanlardaki bir kısım çevrelere kapılarak, demokrasiyi hala benimseyemeyen militan düşünceli bazılarının askeri yönetim arzusu ile mi, şimdiden esas duruşa geçilerek söyleniyor?.."

Bu durum; demokrasiyi içlerinde hissedemeyen ve kendi gericiliklerini örtmek için, başkalarını "gerici" diye suçlayarak (İRTİCA) yaygaraları atanların hal-i pürmelallerinin bir örneğidir.

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu