Önce Murat Ilgaz'dan başlamak istiyorum. Türkiye Süper Ligi'ne renk getirmek için Galatasaray'dan başlamak gerektiği konusunda bir yerlerden emir aldığını düşünüyorum.

Tolunay'ın arkadan resmen dayak attığı Batista mücadelesinde, Hakan Çimen'in çalımı yedikten sonra Batista'ya bastığı tekmede, Hakan Çimen'in aynı şekilde kartlık hareketinde kart kullanmamasında ben kasıt düşünüyorum.

Tabii ki Erman Toroğlu ve Ahmet Çakar ve üstelik manipülasyon yapan güdümlü televizyon kanalları ve Lig TV benim gibi düşünmeyecektir.

Bir taraf dayak atıyor, diğer taraf dayak yiyor.

Bir taraf oynamak istiyor, diğer taraf oynatmamak.

Murat Ilgaz ne istiyor, onu anlamak mümkün değil.

Ben sahada maçı anlatmak arası maç yazısı durumundayken, sizler belki de diji kumandanızın okey tuşuna mahkumdunuz.

Her yerden ve her şekilde görünen bir gerçeği Lucescu'nun göremediğini de belirtmek istiyorum.

Arif'le oynadığı zaman savruklaşan oyunda kronik top kaybı rahatsızlıkları üst düzeydeydi. Bir de bunlara Murat Ilgaz'ın rakip defanstaki başarılı hareketleri eklenince G.Saray sıkıntılı dakikalar yaşadı.

Belli ki oyunda Sergen olmadığı için Hasan Şaş, Batista ve Perez'in daha teknik işlere soyunmaları gerekiyordu. Ama ilk yarı boyunca bunu yapamadılar. Bir deplasmanda daha çok forvet seçimi yapan Lucescu, Yozgat'ta, Ankara'da, Erzurum'da düştüğü hataları tekrarladı.

İkinci yarıda Denizlispor'un "ben geliyorum" diye bağıran golü göstere göstere geldi. Sonra 3 değişiklik yoluna başvuran G.Saray'da girenlerin oyuna hiçbir şey eklemediğini gördük.

Sergen, Hasan ve Murat Sözkesen oyundan alıp götürürken Anadolu'nun yüce dağlarından Ilgaz, gururla fakat asla onurla değil maçı tamamladı.

ÜMİT AKTAN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu