Artık iktidarıyla ve muhalefetiyle bütün siyasi partiler "Düyûn-u Umumîye ruhunun siyasi bedenleri" haline gelmiştir. "İstikrar fetişizmi"nin içinde boğulan bir Hükümet şemasının Türkiye'nin bütün katmanlarını hırpalayan politikalar üretmesi karşısında, "sokak" safında ve "sokak" lehine konuşan tek bir odak görünmüyor ortalıkta. Derviş'e destek veren çevreler ya da Derviş'e destek vermeyeceğini söyleyen sendikalar ve işveren kuruluşları birbirlerine karşı dillerden konuşuyorlar ama hiçbirinin söylediği "sokak"ta olup biteni temsil kabiliyetine sahip değil. Herbirinin önünde "rakamlar" var ve bu rakamlar ile birşeylerden yana ya da birşeylere karşı olsalar bile kesinlikle "insan gerçeği ile temas" halinde değiller.

Çarpık bir model var Türkiye'nin kucağında... Artık herhangi bir bankanın fona aktarılması neredeyse haber değeri taşımaz hale geldi. Tablonun en hakim noktasında, Derviş'e destek veriyor görünerek ülkeyi sürüklediği ekonomik iflasın acısını "örtbas" edebileceğini zanneden ama el altından Derviş'i her türlü vasıta ile "etkisizleştirmeye" çalışan Hükümet var. Bunu ise ABD elçisinin "Türkiye Cumhuriyeti Başbakan'ından Derviş'e siyasi destek talep eden yaklaşımı" kuşatıyor, gözlerden saklanamayacak bir biçimde. Kim ne derse desin, ister "tam bağımsızlık" gözlüğüyle bakılsın, isterse küreselleşme destekli "karşılıklı bağımlılık" gözlüğüyle bakılsın, çok ciddi bir çarpıklık var bu "siyasi model"de.

Bu çarpıklık karşısında Hükümet ortağı partilerin yaptığı şeyler, birşeyi yok saymanın onun yok olması anlamına gelmeyeceği gerçeğine çarpıp çarpıp dönüyor. Çarpıklığı gidermek için olabilecek en azamî çarpıklık biçimini teklif ediyor Hükümet üyeleri. Hepsinin ortak isteği doğrultusunda Derviş'e DSP'ye üye olması teklif ediliyor. Derviş'in "ülkenin selameti açısından DSP'ye üye olması gerektiği" söyleniyor MHP'li bir bakan tarafından...

Bu Hükümet Derviş'in ifade ettiği şeyin, kendi bulunduğu yerin yok sayılmasının bir neticesi olduğunu; Derviş'in mevcut Hükümet şemasında yer alma "sürecinin" ve "biçiminin", mevcut Hükümetin gidişinin başlangıç noktası olduğunu halâ farkedememiş gözüküyor. Burada daha önce de yazdık. Derviş başarısız olursa bu Hükümet arkasında hiçbir halk desteği kalmayacağından gidecek. Fakat asıl Derviş başarılı olursa, "ekonomiden gelen fonlamanın siyasette yaratacağı hareketlilik" yüzünden gidecektir Hükümet. Her halde, siyasetin şu anda "sabitlendiği" noktada duramayacağı açıktır. 2002 yılının başına başka bir siyasi tablo ile gireceği bellidir Türkiye'nin.

"Siyasetsiz siyaset" şebekesinin bu olup bitenler karşısında tek yaptığı Derviş'i nerede ve nasıl kontrol edebileceğinin hesaplarını yapmaktan ibarettir. Derviş'i kendi "siyasi modelsizliklerinin" bir parçası yapmaya çalışmaktadırlar. Bu nedenle bir başka ülkenin büyükelçisinin nasıl olup da T.C. Başbakanı'ndan kendi bakanı için siyasi destek talep edebildiğini anlayabilecek durumda değillerdir. Ve, bunun arkasına yığılan çarpıklığı değerlendirecek, bunun siyasi anlamını sorgulayacak ve bu tablonun, bir ülke olma iddiası ile nasıl yanyana durduğunu tanımlayacak bir odak kalmamıştır meydanda...

Bütün bunlar olurken, dokusu iyice zedelenmiş, bağlantı noktaları tamamen hırpalanmış ve organik aidiyetleri zayıflamış varoşlarda ise başka şeyler olması muhtemeldir. Çünkü siyasi, toplumsal ve kültürel "yırtılmalara" sahne olan varoşlar, şimdi tüm bunları pekiştirecek ve güçlendirecek ekonomik bagajlar altında daha çok ezilmektedir. Bunun, varoşlardaki yırtılmaları "şiddet" eşliğinde sahneye koyacağını görmek gerekir bugünden.

Türkiye, giderek ekonomi yönetiminin rakamlara "gömüldüğü" bir zihinsel şemaya hapsoluyor. Rakamların düzelmesinin ülkeyi düze çıkarmaya yeteceği zannediliyor. Oysa çok uzun zamandan beri "rakamlar", "varoşlar"ın fotoğrafını çekmekten uzak bir zeminde belirleniyor. "Rakamlar"ın düzgün görünmesinin, "varoşlar"ın sağlıklı bir yaşama sahip olduğu anlamına gelmediğini anladığında Türkiye, çok geç olabilir...

ÖMER ÇELİK

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu