Böyle birşey olamaz.. Sanki tribünlerde veya televizyon karşısında oturmuş, sahadaki maçı seyrediyoruz..

Ne bir katkımız var, ne de buna ihtiyaç duyuluyor..

Teknik direktör, hayati maçta saha kenarında yok..

Hasta..

Günlerdir ne takımı görmüş, ne de rakip takımları incelemiş..

Maç çok hayati..

Bunu kaybedersek, eleneceğiz..

Takımı yönetmesi gereken kişi, haftalardır ortada bulunmadığı için, oyuncular dağınık, disiplinsiz..

Rakip kalenin önünde, gol pozisyonuna girmeye çalışacak yerde, birbirleriyle kavga ediyorlar..

Bu hayati maçtan önce, teknik direktör, televizyon kameralarına görünmüş..

Daha 2-3 hafta, evinden çıkması mümkün değilmiş.. Meğer omurgasında da, problem varmış..

Takım finali oynasa bile, maça gidemeyecekmiş..

Kendisine, gol atmak yerine, takımın kalesine gol atmaya çalışan oyuncular hakkında ne düşündüğü soruluyor..

"Uzlaşma.. Uyum.. Esenlik" gibi kelimeler içeren cümleler kuruyor..

Maç devam ediyor..

Teknik direktör, evindeki yatakta, televizyonun sesine kulak vermeye çalışıyor..

Bütün insanlar gibi, onun öncelikli meselesi, kendi sağlığı..

Hem hasta, hem yaşlı..

Vücudunu kemiren hastalıklar, yaş ilerledikçe, daha da ciddileşen hastalıklardan..

Nezle veya grip değil..

Kortizon kürü yaptığı için, kemikleri zayıflamış..

Hareketsizlikten, kanının akışkanlığı azalmış durumda.. Damarları problemli..

Görmesindeki, işitmesindeki zayıflıklar dolayısıyla, dış dünyayı eksikli algılıyor.. Kendisini etkilemek çok kolay.. Kendisine ne aktarılırsa, o kadar biliyor dünyada olup bitenleri..

Ve ülke nefesini kesmiş..

Herkes milli maça kilitlenmiş durumda..

Herkes "Neden Teknik Direktör değiştirilmiyor" diye birbirine soruyor..

Herkes, oyuncuların birbirleri ile kavga etmesinden ve kendi kalemize gol atma çabalarından ötürü, huzursuz..

Ama kimse birşey yapmıyor..

Sanki Teknik Direktör, Allah'ın bu ülke sporuna gönderdiği bir hediye.. O, ölümcül hasta olsa bile, değiştirilemez..

Takım hep yenilse, sürekli elense bile, Teknik Direktör, yatağında görev başında kalacak..

ŞAKA

İş işten geçti ama!.

Cumhuriyet'te Necati Doğru da, Ecevit gibi yaşlandı galiba.. Dünyayı da, Türkiye'yi de izleyemiyor..

Can Paker'in TESEV Başkanı olarak "RTÜK Yasası"nı yerden yere vuran açıklamasını ne görmüş, ne duymuş..

Ve benim, kayınbiraderim Can Paker'i, "RTÜK için" uyarmam gerektiğini yazıyor..

Keşke, daha önce, kendisi Dinç Bilgin'i Etibank için uyarabilseydi "Sabah"tayken ve "28 Şubat" sürecinde..

ECEVİT'LER AYIP EDİYOR

Türkiye'yi de hasta ettiler..

Sadece Ecevit hasta değil.. Türkiye hasta.. Türkiye, hasta bir başbakanı değiştirmeyi ve hastalıklı bir koalisyonun yerine yenisini kurmayı başaramıyor..

Bu tablo içinde, ne yeniden kalkınma süreci başlayabilir, ne Avrupa Birliği için gerekli atılımlar yapılabilir..

-Parçalanmış bir yönetim.. Kısır çekişmeler içinde bir bürokratik yapı.. Ve müthiş bir eşgüdümsüzlük var Türkiye'de..

Bunları söyleyen Kemal Derviş..

İnanılacak gibi değil..

Dün canlı yayınlar aracılığıyla Oran'daki basın toplantısından izlediğimiz Ecevit'in, o görünümü ile Türkiye'ye bir atılım yaptırması mümkün değil..

Ecevit bu haliyle, sadece oturtulduğu yerde laf ebeliği yapabilir..

Ne ülkenin değişik kesimlerinin sözcülerini dinleyip, öğreneceği sorunlara çözüm üretebilir..

Ne Avrupa başkentlerini dolaşıp, Türkiye'nin üyeliğinin yolunu açmak için hamleye geçebilir..

Ne de, egoları tırmanan politika derebeylerini, "ortak yarın" hedefine yönlendirebilir..

Birinci sınıf sorunları olan Türkiye'ye, 1'inci sınıf, dinamik, üretken, vizyon sahibi bir siyasi lider gerekiyor..

Bu lider, asla Ecevit değil..

Her göründüğünde, milletin yüreği ağzında, "ya konuşamazsa, ya kelimeleri karıştırırsa, ya düşerse" endişesi taşınıyor..

Ve Ecevit yatağında görevini sürdürüyor..

Ecevit'ten çok Türkiye hasta..

"Ecevit Ailesi", Türkiye'yi kendilerine bağlayıp, kendilerine benzettiler.. 21'inci yüzyıla böyle girdi Türk toplumu.. Yazık oldu..

MEHMET BARLAS

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu