Onları izlerken şaşırıyorum. Önceki gün Kusay ve Uday'ın öldürülmesinin ardından konuşan Bush bile, onlar kadar bıçkın bir üsluba sahip değildi. Ne ABD Dışişleri Bakanı Powell onların bıçkınlığına yetişir, ne de Irak'taki Amerikalı genel vali Paul Bremer...

Bizdeki yalakaları kastediyorum.

Bugüne kadar bir Amerikalı adına en bıçkın üslup olarak Wolfowitz'inkini gördüm, Wolfowitz'in üslubu bile onlarınki yanında yunmuş yıkanmış kalıyor.

Siz 11 askerimizin başına çuval geçirildikten sonra yalakalardan herhangi birisinin bu olayın çirkinliği üzerine yazı yazdığına tanık oldunuz mu?

Orada bile, Amerikalılar'ı haklı çıkaracak Türk suçlular bulmaya yönelmediler mi?

Hayret ediyorum; bu psikolojiye nasıl gelebilir insanlar?

Amerikalı komutan Ebuzaid, "Siz olmadan olmuyor, bunu anladık" diyor. Nasıl anlarsanız anlayın bunu, isterseniz rüşvet-i kelam bile diyebilirsiniz. "Bir uluslararası gücün temsilcisi, gönül alıp iş bitirmeye çalışıyor" diye de okumak pekala mümkün bu sözleri. Bu, ABD cenahında uzun süredir devam eden burnu havadalığın dönüşmesi hiç şüphesiz. Ayakların suya ermesinin yansıması.

Yalakalarımızın dilinde böyle bir üsluba asla rastlanmaz. Onlar her şeye rağmen "Amerika'ya nasıl mahkum olduğumuzu" ve "asker göndermezsek gelecekte nasıl perişan olacağımızı" yazarlar. Amerika hesabına kol bükmektir sanki misyonları...

Yalaka psikolojisi bu, anlamak kolay değil.

Siz bunların Guantanamo hukuku (!) üzerine bir yazı yazdığını gördünüz mü?

Siz bunların Uluslararası Af Örgütü tarafından yayınlanan Irak'taki insan hakları ihlaline ilişkin raporlarına bir kerecik temas ettiğini gördünüz mü? Acaba evleri basılan, suçlarını bilmeden başlarına çuval geçirilen, alınıp bir toplama kampına götürülen, orada aç, susuz bırakılan, iki ay üzerindeki elbise değiştirilmeden tutulan insanlardan birisi olsalardı da böyle mi davranırlardı?

Siz bunların, Bush ve Blair'in itibarlarının aşındığına dair kamuoyu yoklamaları üzerine tek kelime yazı yazdıklarına tanık oldunuz mu?

Siz bunların, İngiltere'de patlayan David Kelly skandalına ilişkin bir değerlendirmesine tanık oldunuz mu?

Amerikan yalakalığı... Veya bir başkasının...

Bu psikolojiyi anlamak zor.

Acaba Amerika böylesi bir yalakalık mı bekliyor dünyadaki muhiplerinden?

Sanmam. Çünkü bu tipler dünyanın hiçbir yerinde sevilmez. Türkiye'de de yalnızları oynuyorlar. Özellikle bakın, 11 askerimizin başına çuval geçirildiğinden bu yana, azın azı kaldılar.

Ama, işgalcilerin güç gösterileri karşısında birdenbire bitleri kanlanıyor. Önce Bush Irak'ta sözümona zaferi ilan ettiğinde "Bakın gördünüz mü? Nasıl dize getirdik!" üslubunda esip gürlemişlerdi, bugün de Saddam'ın oğullarına yapılan suikast üzerine sevinç çığlıkları atıyorlar. Bir süredir moralleri, Irak'taki Amearikan askerlerinden daha bozuktu, kalemleri yas tutuyordu, Musul'daki villa üzerine roketler yağdıktan, villa harabeye döndükten sonra, yürekleri soğudu. ABD Temsilciler Meclisi üyesi Demokrat Charlie Rangel soruyor: "Amerikan hukunda suikast var mı?" diye... Anlaşılan, "bir evde kıstırılmış insanları yoketmeden yakalamak mümkün iken neden üzerlerine bomba yağdırdık?" gibi insani bir refleks göstermiş. Böyle bir refleks, yalakalardan beklenmez.

Yalakalık ayrı bir kişilik tipi çünkü.

Önemli soru şu: Nasıl bir ilişki bulunabilir bunlarla Amerika arasında?

Gönüllü bir yalakalık kaldı mı yer yüzünde? Yoksa başka ilişkiler üzerinde mi düşünmek gerekiyor?

Bir insan olur, Türkiye ile Amerika arasındaki ilişkilerin hayati değerde olduğuna inanır ve bu ilişkiyi geliştirmek için cansiparane gayret sarfeder. Bunu anlamak mümkün. Ama yalakalık bu değil. Yalakalık, başka bir psikoloji. Bir yaranma psikolojisi. Efendiye iyi görünme çabası... Benden hızlısı, benden iyi söveni, benden iyi öveni bulamazsın söylemini geliştirmek yalakalık...

Yalakalığın en büyük zararı, ona bakıp politika belirleyene olur.

Çünkü ona, aslında yapması mümkün olmayanı telkin eder.

"Yap, sen her şeye kadirsin" telkini, kimi saptırmaz? Hele kendinizde süper güçler bulunduğuna inanıyorsanız...

Bana göre Amerika'ya bundan böyle yalakalar değil, onu onurluca eleştirenler lazımdır. Dünyanın her yerinde, hatta bizzat Amerika'da böyle onurlu insanlar var. Ama acaba dünyanın başka yerinde bizimkilere benzer yalakalar var mı? Bunu düşündükçe ülkemiz adına endişeleniyorum.

AHMET TAŞGETİREN

Künye

Temsilcilikler

AboneFormu

MesajFormu