Başka ülkelerde de seçim yapılıyor. Oralarda da, milletvekillerinden bazısı yeniden seçilemiyor. Vatandaşın gözünden düştükleri için sandıkta tokat yiyen partilerle her ülkede karşılaşılabiliyor. Ancak, hiçbir ülkede, seçimler, bizdeki kadar toz kaldırmıyor. Mızıkçılık yapan milletvekilleri ile onlara gizlice destek çıkan partiler sadece bizde var. Son dört-beş seçimdir ağız tadıyla bir kampanya dönemi yaşayamadık...

İsterseniz sizlere yabancı gelmeyeceğini umduğum şu satırları beraberce okuyalım: "Küskün milletvekilleri, ilk bakışta, başarıya ulaşacağa benziyor. TBMM'yi toplantıya çağırmak için yeter sayıda imzadan fazlasını biraraya getirebildiler. Meclis başkanı dilekçelerini işleme koyduğu taktirde, karar alma çoğunluğuna ulaşabilecekleri umudunu veren sözler de ortalıkta uçuşuyor. Bu haftayı daha şimdiden 'Meclis küskünlerinin haftası' ilân edebiliriz."

Tahminim, tırnak içindeki birkaç cümleyi okuduktan sonra, "Ee, ne var bunda?" dediğiniz. O halde şu birkaç cümleyi de bir nefeste okumalısınız: "Meclis'in toplanması durumunda, sistemin doğallığı içerisinde gerçekleştirilemeyen ve gerçekleştirilemeyecek bazı önemli adımların bu kargaşada atılabileceği hesabını yapanlar olduğu anlaşılıyor. Meclis'in başkanı tarafından toplantıya çağrılması sonrasında FP'nin küskünlere sağlayacağı destek, Necmettin Erbakan'a Anayasa Mahkemesi tarafından verilmiş siyaset yasağını boşa çıkartacak bir yasa değişikliğine, TCK 132. maddenin elden geçirilerek Tayyip Erdoğan ve diğer belediye başkanlarının cezalarının affına sebep olabilir diye düşünülüyor. Böyle bir pratik sonuç ihtimalinin, bazı FP'lilere câzip geldiğini tahmin etmek güç değil."

Sanırım anladınız: Okuduğunuz bu iki paragraf, 8 Mart 1999 tarihinde, yani yaklaşık dört yıl önce bu sütunda çıkan "İyi düşünmek gerek" başlıklı yazıdan aktarıldı. Tayyip Erdoğan isminden sonra 'belediye başkanı' sıfatı geçmese, çoktan kapatılmış FP'ye atıfta bulunulmasa, yazının eskiliği hissedilmeyebilirdi. Tarih bizde çok sık tekerrür ediyor...

Dört yıl önce seçime gidilirken de, bazı milletvekilleri, ya partilerinin sandıktan çıkamayacağı endişesinden, ya da kendileri listelere giremedikleri için bir 'küskünler hareketi' başlatmışlardı. O günlerde de, FP'li milletvekilleri 'anahtar'dı. 'Küskünler', FP'nin desteğini yanlarına çekebilmek için, bugün de sözü edilen TCK 312. maddenin değiştirilmesi konusunu ortaya atmışlardı. FP'nin bir bölümü, şimdi SP'de toplananlar, o dönemde, 'küskün' milletvekilleriyle birlikte hareket etmişlerdi.

Alıntıladığım eski yazının bütünü okunduğunda, siyasi sistemin kendi iç dinamiklerinin, 'yanlış' girişimi önleyeceğine inandığım görülüyor. "İhtiyatlı bir siyaset adamı olan Meclis başkanı Hikmet Çetin küskünlerin önünde ciddi bir engel," demiş, Çetin'in, "Daha önce iki kez denenmiş ve selefleri tarafından geri çevrilmiş taleplerin bir benzerini kabulde zorlanacağını" belirtmişim... İki gün sonraki (10 Mart 1999) yazım ise hayal kırıklığı ifade eden şu paragrafla başlıyor: "Seçimi erteletme lobisi bayağı mesafe aldı. Türkiye Büyük Millet Meclisi seçim tatilini yarıda kesiyor. Meclis başkanı Hikmet Çetin, 116 milletvekilinin imzasıyla verilen genel görüşme talebini geçerli buldu ve Meclis'i toplantıya çağırdı. Cumartesi günü toplanacak Meclis, görüşmelere geçilmek için yeterli sayı bulunursa, gündemindeki konuları ele alacak."

Dört yıl önce 'seçimi erteleme' konusunu tartışıyordu Türkiye; bugünü belirleyen en önemli konu yine aynı... O günlerin küskünleri, desteklerini yaygınlaştırabilmek için aynı 'yemi' sallamışlardı: TCK 312. madde... Sonuç almak için başvurdukları yöntem de aynıydı: Meclis'i olağanüstü toplantıya çağırmak... O gün ile bugün arasındaki tek fark Meclis başkanlarının tutumu: Hikmet Çetin Meclis'i toplantıya çağırmıştı; Ömer İzgi ise geçmişteki iki eski Meclis başkanının da kullandığı yetkiye dayanarak küskünlerin önünü kesti...

Türkiye'nin muhayyilesi geniş siyaset adamlarına ihtiyacı var; politikacıların dört yılda bir aynı kâbusu yaşatmalarından bıktık...

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu