Kredi Yurtlar Kurumu (KYK) tarafından Kocaeli’de gerçekleşen
Kış kampı kapsamında “Ar-Ge İnovasyon (Yapay Zeka)” konulu konferansta öğrencilerle buluştuk.
Yedi farklı ildeki üniversitelerden ve fakültelerden gelen yerli ve uluslararası öğrencilerle Türkiye’nin Ar-Ge’deki mevcut durumunu konuştuk ve ekonomide yeni başarı hikayesi yazılmasında Ar-Ge’nin önemine değindik.
Türkiye’nin dört bir köşesinde bunun gibi 12 kampta bu etkinlikler devam ediyor. Bu durum aslında gençlerin teşvik edildiği takdirde bu tarz faaliyetlere oldukça ilgili olduğunu gösteriyor. Dolayısıyla bu enerjinin iyi değerlendirilmesi için bu gibi faaliyetlerin bir yandan da sektörlere taşınması gerektiğini söyleyebiliriz.
Açıkçası keşke bizim öğrencilik yıllarımızda da böyle faaliyetler olsaydı. KYK’ nın gençlerimize sunduğu bu hizmet, o kadar kıymet bilinmesi gereken ve onlara vizyon katacak bir fırsat ki…
Bir taraftan farklı üniversitelerden öğrencilerin bir araya gelmesini ve kaynaşmasını,
diğer taraftan, seçilen temalar kapsamında, alanında uzman kişilerle öğrencilerin buluşmalarının sağlanmasını çok değerli buluyorum.
Birçok öğrencinin hayal edip de gerçekleştiremeyeceği bir şey bu.
Biz ise bu program kapsamında Ar-Ge’nin ekonomik kalkınma üzerindeki etkisini, ülkelerin deneyimlerini ve ekonomide yeni başarı hikayesi yazmak isteyen Türkiye’nin Ar-Ge konusundaki yeni yol haritasını konuştuk.
AR-GE KONUSUNDA FARKINDALIK YÜKSEK
Ar-Ge, GSYH üzerinde artırıcı etkisi ve yüksek teknolojili ürün üretme
konusundaki önemli katkısı nedeniyle, ülkelerin orta gelir tuzağına düşmemek için başvurmaları gereken en önemli alanlardan biridir. Konferansın genel itibariyle odağını bu konu oluşturdu diyebiliriz.
Bugün,
yüksek kişi başı milli gelir rakamlarına ulaşan ülkelerin, ihraç ettikleri ürünlerde yüksek teknolojili ürünlerin payının fazla olduğu ve
bu ülkelerin çoğunun Ar-Ge’ye yüksek miktarda kaynak ayıran ülkeler
olduğu gayet açıktır. Dolayısıyla, yüksek gelirli ülkeler ligine çıkmanın tek reçetesinin Ar-Ge harcamaları olduğunu söylemek yanlış olmayacaktır.
Ayrıca dikkat edecek olursak,
Ar-Ge harcamalarının GSYH içindeki payı yüksek olan ülkelerin
, hemen hemen tamamının kişi başı gelirini sürekli artıran ve orta gelir tuzağına takılmayan ülkeler olduğunu görüyoruz. Bu durumda orta gelir grubunda patinaj yapmamak için tek çare yine Ar-Ge.
Bugün imalat sanayi ürünlerimizin ihracatı içerisindeki yüksek teknolojili ürün payı yüzde 4 civarında iken,
Güney Kore’de bu oranın yüzde 26’larda olması, Ar-Ge’ye ayrılan kaynakla doğrudan ilişkili değil midir?
1960-1980 yılları arasında Türkiye’de kişi başına düşen milli gelir Güney Kore’den yüksek iken bugün Güney Kore’nin kişi başı gelirinin, Türkiye’nin kişi başı gelirinin 2,5 katı değerinde olması Ar-Ge’nin GSYH’ye katkısının göstergesi değil midir?
Hep yazıyorum; Türkiye ekonomisinde yeni bir başarı hikayesi olması lazım. Ar-Ge ve inovasyon ise bu başarı hikayesinin en temel sac ayağını oluşturuyor.
YENİ BİR VİZYON GEREKLİLİĞİ
Türkiye, Ar-Ge konusunda önemli bir yol kat etti. Bugün artık Türkiye’de Ar-Ge harcamalarının Milli Gelir içindeki payı artık yüzde 1’e yakın bir oranda seyrediyor. Bu da demek oluyor ki
Türkiye’nin yeni dönemde bir taraftan Ar-Ge harcamalarını artırırken diğer taraftan bu harcamaları ekonominin seçili sektörlerine yoğunlaştırmasında fayda var.
Bunun için de
geleneksel yatırım anlayışlarından uzaklaşıp uzun vadeli
gerekiyor. Öncelikli olarak
düşük teknoloji düzeyi ile yapılan üretimin orta teknoloji düzeyine yükseltilmesi gerekiyor.
Sürdürülebilir ekonomik büyüme, rekabet edebilir bir ekonomik yapı ve yüksek kişi başı gelir hedeflerinin yakalanmasının arkasındaki itici güç Ar-Ge’dir
. Özellikle de cari açığı azaltıcı ve dışarıya bağımlılığı azaltacak olan sektörlerde Ar-Ge her zamankinden daha stratejik bir öneme sahiptir.
Ayrıca, farklı kurum ve kuruluşlarca verilen desteklerin bir araya getirilmesi yani gerekirse tek bir kurumun bu destekleri vermesi, verilen desteklerin analiz edilmesi en önemlisi de
bu desteklerin ekonomiye dönüşü ve etkileri konusunda ciddi çalışmalar yapılması gerekiyor.
Ekonomik ve siyasi anlamda bağımsız olmanın da formülü bu değil mi zaten?
