Bizim cumhurbaşkanlığı seçimine dair yorum yapmış ve 2023 yılının dünyadaki en önemli seçimi olduğuna karar vermiş Vaşinton Post.

Duy da inanma.

Türkiye’de Post Öykü’yü biliriz; kalitesiyle öne çıkar.

Vaşinton Post, hikâye.

Şundan ötürü: Bir doğru tespit yanında hemen bir yanlış tespitte bulunuyor.

Dünyadaki dengeleri değiştirecek bir seçim olacağını iddia etmesi, yanlışa örnek.

Dengeler değişmeyecek, aynı minvalde devam edecek.

*

Amerikan gazetesine göre Kemal Bey “biraz renksiz” imiş. Ekrem Bey’i ise daha “genç ve karizmatik” görüyorlarmış.

Bakınız, aynı durum burada da geçerli.

Ekrem Bey’in genç olduğu aşikâr, daha karizmatik olduğu ise tartışılır.

“Biz onu tercih ediyoruz” deseler, doğru olurdu.

Hem, Kemal Bey niye renksiz olsun?

Ondan renklisi az bulunur.

Gökkuşağı gibi adam.

*

Post’un “Batılı liderler Türkiye’deki seçim bitene kadar gergin durumda kalacaklar” ifadesi de aynı kıvamda.

Yalnızca Batılı liderler mi?

Doğulular, Kuzeyliler, Güneyliler de…

Hepsi merakla, heyecanla ve pek çoğu gerginlikle bekleyecek.

*

Kemal Bey o kadar renkli ki her konuşması siyasete ayrı bir güzellik katıyor.

Kırdığı her pot, yüzlere tebessüm şeklinde yansımakta.

Metne bağlı olarak konuştuğu zaman vaziyeti kurtarır ama tulûata çevirdiğinde eğlence dozu epeyce yükseliyor.

*

Geçen gün sarfettiği “Kan kustuk, kızılcık şerbeti içtik” cümlesi mesela.

Bu sözün anlamını tam bilmediğini anlıyoruz.

Sonuna ‘demek’ fiili eklenmezse, deyimin ağzı yüzü bir tarafa gider.

Öyle oldu nitekim.

*

Ne dediğini anlıyoruz ama aslı farklı.

Yüzlerce yıllık mazisi olan bu tür kalıp sözleri çarpıtınca, adaşı Kemal Sunal’ın filmlerini hatırlıyoruz ister istemez.

Yanlış konuşmaktan çekincesi varsa, Türkçe bilen bir danışmanına sormasını tavsiye ederiz.

Çevresinde öyle biri vardır herhalde.

*

Kemal Bey’in her konuşması değeri yüksek bir maden.

Bir süre önce de “Cehennemin kapılarını açmak”tan bahsetti.

Konu, İstanbul Büyükşehir Belediyesi bünyesine alınan teröristler.

Buna bağlı olarak yürütülen soruşturma.

Kemal Bey öyle bir sahiplenmiş ve öyle bir savundu ki, duyanlar “Bu ne şiddet, bu ne celal” demek zorunda hissetti kendini.

Şöyle kükredi:

“Bunu yaparlarsa kimse Bay Kemal’den daha fazla sabır beklemesin. Sakın bu hataya düşmesinler. Vallahi billahi cehennemin kapılarını açarlar. Hiç kimse için iyi olmaz.”

Cehennemin kapılarını kim açacak?

Kimdir o zebaniler?

Kemal Bey ve arkadaşları mı?

Ekrem Bey ve arkadaşları mı?

İBB’ye alınan teröristler ve arkadaşları mı?

*

Kemal Bey seçim uğruna, seçimde oylarını yükseltme uğruna çıtayı o kadar yükseltti ki HDP’ye şirin görünmek için her gün bir cümle sarfetmeden başını yastığa kavuşturamıyor.

Birkaç gün önce “Parti kapatma ve hazine yardımını kesmeyi demokratik bulmadığını” beyan etti.

“Etme eyleme canım” diye bir şarkı vardı.

Bu şarkı Erol Evgin’den Kemal Bey için gelsin.

Hangi partiden, hangi demokrasiden bahsediyoruz?

Terörle bağlantısının cümle âlemin bildiği, bütün tarafların kabul ettiği, 85 milyonun gördüğü bildiği, kimsenin gizlemeye gerek duymadığı bir bağlantı, bir ilişki, bir içli dışlı olma durumu ortadayken…

Mevlâna olsaydı, “Birkaç puanlık oy uğruna teröristlere arka çıkıyorsun, çıkma” derdi.