El kaldırıp iki parmakla V işareti yapmak ne anlama gelir?

Bir kişi bu işareti iki yanında polisler varken yapıyorsa, zafer işareti demektir. “Ben papazı buldum, başım belada; belki büyük bir ceza da alacağım ama zafer bizim” demek istiyordur.

*

Kahvede garsona göstermek içinse iki çay demektir.

Az sonra masaya iki çay gelecektir.

*

Tarlasında çalışan bir köylüye uzaktan bağırarak yol sorduğunuz anda, çapasına yaslanarak elini kaldırıyor ve o işareti yapıyorsa, ileride yolun çatallaştığını anlamak gerekir.

O çatala geldiğinizde sağdan mı soldan mı gideceğinizi anlamak için, V işaretinin ardından, hangi elini hangi koluna vuracağına dikkat etmelisiniz.

Ne yapsın adam? Uzaktan sesini zor duyuracağını biliyor. O yüzden işaretle anlatıyor olsa gerek.

*

O işareti düşmanınız kızgın bakışlar eşliğinde yapıyorsa, iki gözünü oyarım demek istiyordur.

*

Bir öğrenciye arkadaşı yazılıdan aldığı notu sormuşken o işaret geliyorsa, cevap bellidir. Asla üç olamaz. Elbette aldığı not ikidir.

*

Bir malın fiyatı sorulduğunda böyle bir işaret yapıldıysa, malın cinsine göre bir miktar kast ediliyordur. İki lira, iki yüz lira, iki bin lira, iki milyon lira...

Hangisi olduğu, merak etmeyin, hemen anlaşılır.

Tuvalet veya wc dedikleri hela ücretinden, bir evin fiyatına kadar geniş bir açı söz konusu edilebilir.

Kimse tuvalete/wc’ye/helaya iki milyon lira, bir eve ise iki lira fiyat biçemez.

*

Tabii bir zamanlar bu memlekette insanların bir milyon liraya umumi tuvalete/wc’ye/helaya gittiğini söylese, gençlerin aklı şaşar.

Hafıza önemli.

Yaşıyoruz, unutuyoruz.

Yaşamadığımızı ise pek bilmiyoruz.

Hak vermek gerekir. Yaşadığını hatırlamayan, yaşamadıklarını ne bilsin?

Ders almak derseniz, hiç gibi bir şey.

Hela için her girişte bir milyon (1.000.000) lira ödendiğini unutanlar var.

Bir süre sonra da iki milyon liraya çıkmıştı ki paranın üzerindeki sıfırlar atıldı.

Altı tanesi birden.

*

Öncesinde sıfırları atma niyeti açıklandığında, inanmayanlar ve imkânsız bulanlar vardı.

Daha ileri gidip dalga geçenler olmuştu.

“Paradan altı sıfır atsınlar, Taksim meydanına çıkıp eşek gibi anırırım” diyen gazeteciler çıktı.

Biri de Ankara’da Kızılay meydanını tercih etmişti.

Arşivler duruyor. İsteyen biraz zahmet edip bakar.

Peki ne oldu? İşlem gerçekleşince, sözünü tuttu mu?

Ne gezer!

Anında unutuldu. Kimse de hesap sormadı.

Eşeklik baki, anırmak fuzuli. Daha ne dim?

Henüz ortaokuldan mezun olmamış. Yakında bitireceği belli. Fakat dersler kötü, notlar kırık çıkıkla dolu. Devamsızlık berbat. Okula ara sıra uğradığını cümle âlem biliyor. Zaten kayıtlar ortada.

Yine de sınıfta kalmayacağının farkında. Kim kalıyor ki?

Başarılı bir öğrenci olduğunu kimse iddia edemez ama kendine sorarsanız, okumaya çok hevesi var. Hatta o kadar hevesi yüksek ki liseyi okumadan, doğrudan üniversiteye girmeyi düşünüyor. Özgüven!

Tanıdık geldi mi?

Çocuğun adı Ekrem diyelim de soyadını söylemeyelim.