|
İbn Acîbe bize ne söyler?
Hz. Hasan
’ın soyundan geldiği için el-Haseni / es-seyyid, ailesi
Melây
İdris el-Ekber
’e mensup olduğu için el-İdrîsî, Faslı olduğu için el-Fâsî, Encâra’da doğduğu için el-Encerî, tasavvufta Şâzeli yolunu seçtiği için eş-Şâzelî nisbeleri ve sûfî, müfessir, ârifibillâh, eş-şeyh unvanlarıyla anılan
İbn Acîbe
(Rahimehullah), Fas’ta (Tanca ile Tıtvân arasında bulunan Hamîs köyünde) doğmuş (1748), aynı mahalde (Tıtvân yakınındaki Gumâre’de) vebadan vefat etmiştir (1809).

Mükelllef olma yaşını başlangıç olarak alırsak, altmış yıllık ömrünün ilk otuz iki yılını şer’i ilimleri öğrenmek ve öğretmekle, kalan on altı yılını ise tasavvufla geçirmiştir.

İbn Acîbe’nin şer’i ilimleri tahsil ederek, ardından Şeyh Mevlây el-Arabî ed-Derkavî’ye (Şâzelî- Derkavî kolunun usul ve adâbını öğrenmek üzere seyrü sülûke başlayacağı şeyhi Sîdî Muhammed el-Bûzîdî’ye) intisap etmesi, avâmî anlayışta ikilikmiş gibi görünen şeriat-tarikat bilgisini eserlerinde tek bir tefekkür içinde birleştirmesini sağlamış; ayrıca 18. yüzyıl âlimi olarak, bu bilgiyi bizim zamanımızdakine en yakın anlayışla nakletmesine sebep olmuştur.

İbn Acîbe’nin, mezkur durumunun en iyi görülebileceği eserlerinden biri olan
Mi’râcu’t-teşevvüf ilâ hakâ’iki’t-tasavvuf’u
, şair kardeşim
Ahmet Murat Özel
’in tercümesiyle geçtiğimiz ay,
Ketebe Yayınları
arasından çıktı (Sufilerin El Kitabı).

Ahmet Murat, Önsöz’ünde kitabın muhteviyatı hakkında şu bilgileri vermektedir:

“İbn Acîbe, tercümesini sunduğumuz eserin ilk taslağını, Şâzelî-Derkavî tarikatına girdikten kısa bir süre sonra kaleme almıştır. Büyük oranda Kuşeyri’nin er-Risâle’sinden yararlanılarak hazırlanmış bu yüz terimlik ilk nüshayı, daha sonra, tarikatta on üç sene seyrü sülük yaptıktan sonra gözden geçirip geliştirmiş ve ona kırk üç yeni terim eklemiştir. Kitapta -isminde yer alan ‘Mi’râc’ teriminin de atıfta bulunduğu gibi- tasavvufi yolculuğun durakları olan makamları, hâlleri, bazı tasavvufi terimleri ve yine bu yolculuğa talip olanların edindikleri niteliklere ve yolculukta kat ettikleri mesafelere göre aldıkları isimleri açıklamaktadır.

Kuşeyri’nin eserinden yararlanmakla birlikte, onda yer almayan bazı terimlere; yine Kuşeyri’den ziyade İbnü’l-Arabî’de ve onun takipçilerinde rastlayacağımız bazı açıklamalara yer veren Mi’râc’ın, kullanışlı, özlü ve özellikle hemen her terimde uyguladığı ve manevi mertebe açısından üç insan tipini (avam, havas, hâssatü’l-havas: sıradan mümin, manevi seçkin, seçkinlerin seçkinleri) kuşatan yaklaşımı nedeniyle özgün bir el kitabı olduğuna kuşku yok(tur).”

Ahmet Murat’ın bu tespitlerine, -bizim yukarıda zikrettiğimiz bağlamda- İbn Acîbe’nin tasavvuf mertebeleri / makamları / hâlleri esasında
Abdülkerim Kuşeyrî
(er-Risâle) başta gelmek üzere,
Hâce Abdullah Herevî
’den (Abdürrezzak Tek’in tercüme ettiği Menâzilü’s-sâ’irîn’den) geriye doğru giderek
Hâris el-Muhâsibî
’ye (er-Riâye’ye) kadar inen bir silsilenin birikimini gözettiğini ekleyebiliriz. Hatta bu birikimde, bir Mâlikî olan İbn Acîbe’nin, Eş‘arî olan Kuşeyrî’ye, Hanbelî olan Herevî’ye göre düşünce farklarını izlememiz ve bu farkların bilgisinden kaynaklanan tefekkür zenginliğine tanık olmamız da mümkündür.
Nitekim bu husus, İbn Acîbe’nin
el-Bahrü’l-medîd fî tefsîri’l-Kur’âni’l-mecîd
tefsirinde daha açık olarak tebarüz etmektedir.
İbn Acîbe’nin aslı dört, tercümesi on bir cilt olan bu işârî tefsiri 2011 yılında,
Dilaver Selvi
’nin tercümesiyle
Semerkand Yayınları
arasından çıkmıştır.

İşârî tefsirin tanımı, mahiyeti ve örnekleri ile Bahrü’l-medîd’in nitelikleri hakkında geniş bilgilendirmenin de yapıldığı bu tefsirin tercümesinde, müellifinin hayatı, eserleri, itikadı, tasavvufî görüşü ve tefsir metodu da detaylı olarak ele alınmıştır.

Yukarıda zikrettiğimiz tefekkür zenginliği bağlamında, İbn Acîbe’nin Bahrü’l-medîd’inin, Kuşeyri’nin ondan yaklaşık yedi yüzyıl önce telif ettiği Letâifü’l-İşârât’ıyla (Terc.: Ekrem Demirli, Fikriyat Yayınları, İstanbul 2020) birlikte okunması, günümüz Müslümanlarının tefekkürünü de mutlaka zenginleştirecektir.

Yazımızı, Ahmet Murat’ın tercüme ettiği Mi’râc’a (Sufilerin el Kitabı’na) tekrar dönerek bitirecek olursak:

İbn Acîbe’nin -Dilaver Selvi’nin tespitiyle- elliye yakın eserinin içinde sayısı otuzu bulan tasavvuf eserlerden biri olan Mi’râcu’t-teşevvüf ilâ hakâ’iki’t-tasavvuf / Sufilerin El Kitabı, Hazretin tefekkürüne bir giriş kitabı olarak okunabilir.

Kıymetli okurlarımın, Ahmet Murat ile Ketebe’nin müştereken ve özenle ellerine sunduğu bu imkanı gözeteceklerini umuyorum.

#Ahmet Murat Özel
#Ketebe Yayınları
#İbn Acîbe
2 yıl önce
İbn Acîbe bize ne söyler?
Bereket
Azınlığın zenginliği ile 1 Mayıs'ın yoksulluğu
Tadımlık hile
Öğrenci hareketleri: İsrail’e karşı ama düzene karşı mı?
Netanyahu’ya tutuklama tehdidi ve Amerika’nın uluslararası itibarı