İngiltere'de yayımlanan küresel sistemin sesi,
dergisi, kritik zamanlarda Türkiye'ye saldırıyor! Son sayısında “
Erdoğan'ın Türkiye'yi diktatörlüğe sürüklediğini
” küresel sistemle uyumlu çalışacak muhalefetin desteklenmesi gerektiğini yazdı!
Amerikan yönetiminden
da, “
Türkiye’nin hizaya gelmemesi durumunda NATO'dan çıkarılması gerektiği
” çağrısında bulundu!
Washington Post gazetesi, “2023'ün en önemli olayının Türkiye’deki seçimler” olduğunu belirten bir başyazı yayımladı.
Seçimler bizde her zaman kritik önem arzeder. Ama bu seçimler tarihî bir dönüm noktası olarak görülüyor içerde de, dışarıda da…
Vesayetçi güçler'in paniğe kapılmaları şaşırtıcı değil.
Değil; çünkü
Türkiye’nin kaderine milletin iradesi değil
küresel sistemin “uyduları” vesayetçi güçlerin iradesi çeki düzen veriyor iki asırdır.
O yüzden durdurulan Türkiye’nin ayağa kalkıp kendine özgü bir tarihî yürüyüşe soyunabileceği endişesi her zaman uykularını kaçırıyor küresel güçlerin ve işbirlikçi uydularının.
KAPİTALİST SİSTEMİN BEYNİ VE BİLEĞİ: İNGİLİZLER VE YAHUDİLER
Küresel kapitalist sistem iki zorba gücün diyalektik ilişkisi, zaman zaman danışıklı dövüş şeklini alan çatışması ile ayakta duruyor. Soğuk Savaş, tam da böyle, icat edilmiş, kurmaca bir savaştı.
Görünüşte kapitalist ve sosyalist bloklar vardı ama asıl savaş görünmeyen iki aktör arasında
yaşanıyordu.
Bu iki aktörden ilki,
beynini oluşturduğu
İkincisi ise, küreselciler olarak bilinen ve Amerika'da müesses nizam'ın kurucusu ve sahibi
Yahudi gücünün aktörleri.
Küresel sistemin sözcülüğünü ve gözcülüğünü yapan iki önemli haftalık haber yorum dergisi var: The Economist ve Time dergileri.
İngilizlerin, dolayısıyla Anglo-Saksonların çıkarlarının sözcüsü ve gözcüsü.
, merkez üssü ABD olan, ama Rusya, Almanya, Fransa gibi ülkelerin ekonomilerini kontrol eden Yahudi gücünün penceresi ve sesi.
Bu dergiler, dünyayı yönetenleri “yöneten”, yönlendiren en etkili dergiler.
Dünyanın nereye gittiğini, küresel sistemin lordlarının ne tür hesaplar peşinde koştuklarını öğrenmek için bu dergileri düzenli takip etmek gerekir.
KAPİTALİZMİN YENİ KANI: ÇİN KAPAN/I MI?
Hem İngilizler hem de Yahudiler liberal kapitalizmin yer ve yön değiştirmesi gerektiğine karar verdiler: Atlantik’ten Pasifik’e, ABD'den Çin'e taşındı, taşınıyor kapitalizm.
Taşınan kapitalizm değil aslında; taşınan Anglo-Sakson jeopolitiği ve Yahudi ekonomi-politiği.
Kapitalizmin taze olmasa da farklı bir kana ihtiyacı vardı: O kan, Çin'de bulundu.
Soru şu burada:
Çin imkân mı, kapan mı Batılılar için?
Çin'in kapitalistleşerek, Amerika’yı da geçeceğini düşünenler için bir kapan Çin.
Ama asıl soru şu
: Yoksa kapitalizm mi Çin için bir kapan?
Küresel kapitalist sistemin beyni gibi yayın yapan
The Economist, Rusya ile Çin'in alternatif bir dünya düzeni peşinde
koştuklarını söylüyor. Bunu kapak yapmıştı geçtiğimiz aylarda: T
he Alternative World Order / Alternatif Dünya Düzeni
başlığıyla.
Altbaşlık, hedefin ne olduğunu biraz daha açık ediyor:
“İki ülke arasındaki dostluğun sınırı yok” (Friendship between the two states has no limits).
The Economist ya da
ne yapmak istiyor?
Rusya ile Çin'in güçlü bir ittifak kurarak Batı'nın karşısına çıkmasını istiyor.
Çin ve Rus ittifakının Batı'nın karşısına çıkması ne demek?
Hedef hâline gelmeleri ve daha doğmadan bitirilmeleri demek.
The Economist, Çin’i ve Rusya’yı provoke ediyor hem Batı'ya karşı hem de birbirlerine karşı.
Çin ile Rusya'nın ittifak yaparak alternatif bir dünya düzeni kuracaklarını, bunun için, bu düzen daha doğmadan bu iki aktörün boğulması gerektiğini düşünüyor İngilizler.
İSLÂM'SIZ YENİ BİR DÜNYA DÜZENİ KURULAMAZ!
Kapitalistleşmiş Çin'in ve Rusya'nın kuracakları varsayılan dünya düzeni, yeni bir dünya düzeni olur mu, olabilir mi?
Hayır çünkü İ
slâm'sız yeni bir dünya düzeni kurulamaz
. Kurulsa bile o kurulan düzen yeni bir düzen olmaz; eskinin yer ve yön değiştirilerek onarılması ya da maskelenerek, kamufle edilerek yeniymiş gibi sunulması olabilir yalnızca.
Bunun dışında kurulacağını, kurulmakta olduğunu düşündüğüm düzen, tam
postmodern bir düzen: Düzensizlik düzeni. Ya da istikrarlı istikrarsızlık.
Çatışmalar bitmeyecek, savaşların sonu gelmeyecek, vekalet savaşları, asimetrik savaşlarla dünyanın istikrarı bozulacak. İstikrarsızlıktan düzen çıkarılacak. Hiçbir sorun, kalıcı olarak çözül/e/meyecek…
Böylelikle kapitalizm, 50 ilâ 100 arasında bir süre daha nefes alacak; ama bu kez li
beral değil otokratik bir kapitalizm olacak! Şirket kapitalizminin yerini devlet kapitalizmi alacak…
KÜRESEL SİSTEMİN KORKULU RÜYASI: TÜRKİYE!
Özetle…
Rusya da, Çin de yeni bir düzen kuramayacak kadar ruhlarını yitirdiler ve vahşî kapitalizmin kölesine dönüştüler.
Bütün bir Asya kıtası ölüm döşeğinde can çekişiyor: Japonya’yı hadım ettiler, Güney Kore’yi ve diğer küçük Asya kaplanlarını mankurtlaştırdılar.
Çin ve Rusya, parayla kazanılan güçle, diğer Asya kaplanları ise libido ile ayartılarak durduruldular ve kapitalizme boyun eğdirildiler.
İslâm dünyasında canlanma emareleri zuhûr edebilir ama tek şartla:
ortaya çıkar da yürümeye başlarsa İslâm dünyası onun etrafında toplanabilir…
O Müslüman süpergüç, Türkiye'den başkası olamaz görünüyor dikkatli gözlerle bakılırsa: Hem
i, bin yıl İslâm medeniyetinin kurucu ve koruyucu aktörü olarak dünya tarihini şekillendiren rolü hem de günümüzde küresel konjonktürde diz çöktürülemeyen tek aktör olması hasebiyle Türkiye yeni bir dünyanın inşasında kilit rol oynayacak diriltici bir medeniyet mefkûresini insanlığa armağan edebilecek
tarihî, entelektüel ve aktüel potansiyele sahip tek ülkesi dünyanın.
İngilizler de, Yahudiler de, Almanlar da, Fransızlar da, Çinliler de, Ruslar da yeri geldiğinde Türkiye'yi zayıflatacak adımlar atmaktan geri durmayacaklar!
Türkiye, Türkiye’den ibaret değildir. Türkiye, dünyanın ruhu, mazlumların umudu ve zorbaların kâbusudur. K
üresel sistemin korkulu rüyası Türkiye’dir; o yüzden Türkiye'ye saldırıyorlar: Biz “dünya beşten büyüktür”
diyerek küresel sisteme daha ayakları yere basacak adımlar atarak meydan okursak. Türkiye’ye saldırmaya devam edecekler!
Ürpertici olan nokta, içimizdeki İrlandalıların, Batı'nın acentası gibi nefes alıp veren celladına âşık tasmalı çekirgelerin bu yakıcı gerçeği göremiyor ya da görmek istemiyor olmalarıdır!
