"İncirlik üssünde uçaklara zarar verecekleri gerekçesiyle göçmen kuşlar Amerikalı askerler tarafından vurularak öldürüldüler."

İşte bu yüzden insanoğlunun en zalim noktasıdır savaş... Neler neler gördükleri için o kadar yaralıdır ki kainatın bütün varlıkları...

Yeryüzünde insanın kendi elleriyle kendisi için kurduğu bu müthiş kıyamet, sadece insanı değil, kuşları, bulutları, baharın taze şarkılarını bekleyen çiçekleri de bir "ölüm ablukası"na alır adeta...

Bu yüzden, Urfa-Viranşehir'i basan göçmen kuşlar yaklaşan kıyamet için birşeyler yazmaya çalıştılar gökyüzüne. Eğer gökyüzüne bakmasını bilirseniz, bu kuşların dünyanın en zalim "ölüm tarlaları"ndan uçup gelen kuşlar olduğunu görürsünüz! O kuşlar ki, insanın insana yaptığı zulmün en dip noktasında kıyameti yaşadılar.

"Kuşlar ki boğazları tıkanmış mercandan
Kıyamet habercisi çıkardığı seslerle"

Tıpkı bugün Irak'ta, yanıbaşımızda "küresel diktatörler"den habersiz oynayan, nisan yağmurlarında coşkulu bir şarkı gibi ıslanmayı bekleyen çocukları son kez gördüğümüz gibi... Şimdi, insandan çocuklara dair bütün umutların kesildiği şu günlerde onları sadece kuşlar hatırlıyor. Ve bir şairin (Sezai Karakoç'un) dizelerinde yaklaşıyor yaklaşmakta olan...

O çocuğun kederini biliyorum
Kaderi bir ağıt gibi sızdıran gönlüne
Bağdat bir sarnıca ine ine
Yaklaşıyor yeniden derinden derine
Çarpılmanın mermerine

Amerikalı askerler İncirlik'te kuşları vurdu, Viranşehir'de kuşların anlatacağı çok şeyler vardı.

Çünkü:

Bütün kuşların Vietnam'da, Bosna'da, Kosova'da, Filistin'de, Afganistan'da ölüme ve kana dair hatırladığı çok şeyler vardı...

Çocukların kanına karışan zalimliğin elbet birgün hesabının sorulacağına dair de bir bildiği...

Bütün kuşların "Ebabil kuşları"nın kardeşi olmasının mutlaka bir hikmetinin bulunduğunu...

Eğer konuşulacak pek birşey kalmamışsa, insanlığın belleğinden tümden umutlar kesilmişse, yeryüzünün kalbi de çoktan durmuş demektir.

MEHMET OCAKTAN

Künye

Temsilcilikler

ReklamTarifesi

AboneFormu

MesajFormu