Kavuşma gözlükleri; birbirinden uzaktakileri yakın kılarken, duygu gözlükleri; hem hüznü hem de gözyaşını gizliyor. Üstelik bu gözlükleri kahkalar atan bir palyaço bile kullanabiliyor. Seyahat gözlükleri; uzun bir yolculuğa çıkarıyor onu takanları. Sanal gerçeklik gözlükleri; insanları bambaşka dünyalara taşıyor. Ve tüm bu gözlükleri, Profesör Harika Gözlükler Mucidi icat ediyor. Profesör, kimin hangi gözlüğe ihtiyacı olduğunu biliyor ama “Önemli olan gözlüklerin arkasından bakan gözler” diyor.
BİR ÇOCUĞUN GÖZÜNDEN MÜLTECİ OLMAK
“Kitaplarımı büyümüş ve büyümekte olan çocuklar için yazıyorum” diyen Elif Turan, “Havai Fişekler” isimli çocuk kitabıyla minik okurlarıyla buluşuyor. Kitap, minik okuyucularına bir çocuğun gözünden zorunlu mülteci olmanın acısını anlatıyor. Yazar, dünyayı daha eşit, özgür, tatlı ve papatyalı bir yer yapmak için minik okuyucularına çağrıda bulunuyor. Yazar, dünyayı daha eşit, özgür, tatlı ve papatyalı bir yer yapmak için minik okuyucularına çağrıda bulunuyor.
Hayal gücü kısıtlı olan yetişkinlerin aksine çocuklar için her şey bir oyun olabilir mi? Kajin ve kardeşi, gökyüzünde patlayan bombaların, anısızın kopan müthiş gürültülerin olduğu bir diyarda yaşıyor. Ancak onlar bu bombalardan hiç korkmuyor. Çünkü onların birer havai fişek olduklarını ve her havai fişek atışında tuttukları bir dileğin kabul olacağına inanıyorlar. Her “BOM” sesinde önce, patlayan ışıkları görmek için cama koşuyor, gökyüzünde rengârenk ışıklar saçan havai fişekleri izliyor ardından istediklerini diliyorlar. Neler dilemiyorlar ki! Çikolatalı pastadan fıstıklı dondurmaya tuttukları tüm dileklerin gerçek olmasını bekleyen iki kardeş havai fişeklerin aslında düşündükleri kadar masum olmadığı gerçeğiyle yüzleşiyorlar. En Çatısı yıkılmış okullarını, en sevdiği oyuncaklarını ve kedileri Şeker’i geride bırakmak zorunda olan iki kardeş için yeni bir oyun başlıyor: Kendilerine yuva arayan bir leylek ailesi.
