2020 Mayıs ayında yayınlanan “Yeryüzü Blues” isimli romanıyla 2021 Necip Fazıl İlk Eserler kategorisinde ödüle layık görülen Kadir Daniş, yeni bir roman daha çıkardı: “Gözlerimiz Kamaşırdı Dehşetten.” Genç yaşına 4 kitap sığdıran Daniş, ödüllü kitabını ve yeni kitabını anlattı. Yeryüzü Blues’da küçük bir çocuğun gözünden aile içindeki yaşanmışlıkları ve kendi duygularını gözlemler üzerinden anlatan yazar, okuru bir acıya ortak ediyor.
Tam da bu noktada kitabın ismindeki blues, farklı bir anlam kazanıyor. Yazar, blues kelimesini, eserde geçen acıya vurgu olarak tercih ettiğini söylüyor ve şöyle ifade ediyor: “Malumunuz blues Amerikan zencilerinin müziği. Asırların acısından, zulmünden, eziyetinden süzülmüş bir janr. Diğer taraftan edebiyatta ve sinemada bir yer adının peşine ‘blues’ ibaresi eklenerek eser adı oluşturmak gibi bir teamül var. Yozgat Blues ya da Saraybosna Blues gibi. Yine bu teamüle göre, bu tarz isimler eserdeki acıyı, kederi, sıkıntıyı ifade ediyor. Ben de romanıma bu yüzden Yeryüzü Blues adını verdim. Blues, çünkü romanda da uzun uzun açıkladığım gibi insan yeryüzünde ancak kederli bir şarkı söyleyebilir, inleyebilir, çığlık atabilir, sayıklayabilir. Yeryüzü, çünkü romanın geçtiği ev aslında bütün bir dünyadır, yaşananlar bütün bir dünya hayatıdır ve karakterler bütün insanlardır.”
İleteceğim geniş anlamlar vardı
Romanın kapağını, künyesini saymazsak neredeyse hiçbir yerinde büyük harf kullanılmıyor. Daniş vermek istediği anlamları aktarabilmek için böyle bir yol izlediğini şu sözlerle açıklıyor: “Sanatta bir noktadan sonra, bilindiği üzere, biçim içeriğe dönüşür ve anlam ifade etmeye başlar. Yeryüzü Blues’da hiç büyük harf yok, çünkü bu romanı yazarken sadece ‘hiç büyük harf kullanmayarak’ iletebileceğim çok geniş anlamlar vardı. Anlamların ne olduğunu tam olarak açıklayabilecek olsaydım, romanımın tamamını küçük harfle yazmak yerine, doğrudan açıklardım. Bu durumda, o anlamlarla ilgili ne söylersek söyleyelim, doğrudan o anlamları ifade etmeyecek, sırf etraflarından dolanacak. Yine de küçük bir ipucu vereyim: Yeterince sert şeyler söylüyorsanız, büyük harflerle konuşmanıza gerek yok.”
Aileleri iyiye davet ediyor
Kitapta yazarın çocukluğundan izler de yok değil. Atarilerden, o yaşta bir çocuğun düşünebileceği şeylere kadar katmanlı bir yapı söz konusu. Eserin ailelere bir davet olduğunu söyleyen Daniş, şu cümleleri kuruyor: “Yeryüzü Blues katman katman bir kitap ve evet, bu katmanlardan biri başkahraman Mustafa Cem’in çocukluğu. Her katmanın bende ayrı bir hikâyesi ve her katmanla iletmek istediğim ayrı bir anlam var. Ben çocukları çok seviyorum. Mutlu ve sağlıklı olsunlar, çocuklukları iyi geçsin istiyorum. Ama görüyorum ki birçok çocuğun çocukluğu benim çocukluğum kadar güzel geçmiyor. Diğer şartlar bir kenara, birçok çocuğun anne babası benim anne babam gibi iyi değil. Yeryüzü Blues, çocuklarına davranışları konusunda aileleri iyiye, güzele ve doğruya davet.”
Daniş, yeni eseri Gözlerimiz Kamaşırdı Dehşetten’de Panoptik Bela’dan farklı nelerin bulunduğunu şöyle anlatıyor: “Aslında çok şey değişmedi. Panoptik Bela’yı yazdığımda 20 yaşındaydım. Kitabı ikinci baskıya hazırlarken 20 yaşındaki Kadir’le diz dize oturduk, ona onun bilmediği ama yıllar içinde öğrendiklerimi anlattım. Beraber metnin üstünden geçtik; bazı pürüzleri giderdik, bazı pasajları çıkardık, üç beş yeni paragraf ekledik. Ana omurgaya bir hikâye daha ilave ettik. Sonuç, bence, eskisinden iyi oldu.”
