Midyeci, yorgancı, simitçi, perdeci ve daha nicesi. İtalyan yönetmen Giulia Frati imzalı “İstanbul Yankıları” !f İstanbul Bağımsız Filmler Festivali’nde izleyiciyle buluştu. Film, Sulukule, Tarlabaşı, Eminönü gibi yerlerde hergün karşılaştığımız seyyar satıcıların seslerinden yola çıkarak bir şehir öyküsü sunuyor. 2010-2015 yılları arasında hazırlanan belgesel, kentsel dönüşümü fona alarak şehrin kenar mahallelerinin izini de sürüyor.
İlk kez 2008'de İstanbul'a geldiğini ve bu şehre aşık olduğunu belirten yönetmen, belgeselin tohumunu o tarihlerde atmış. "Şehrin enerjisi ve insan çeşitliliğinden çok ilham aldım" diyen Frati, "Şehirde çok fazla kültürel etkinlik var fakat diğer taraaftan çok kültürlü mahalleler yok oluyor. Görünmeyen bir değişim var. Bu değişimi yakalamak istedim. Bu meselenin şehrin her tarafına yayıldığını hissettim. Kenar mahallelerdeki insanlara yeni şehirlerde yer yok. Bu insanlar düşük gelirli olmalarına ve zorlu hayatlar sürmelerine rağmen dirençli insanlar" diyor. Seyyar satıcıları belgeselin ana eksenine oturtan Frati, arka planda ise kentsel dönüşüme odaklanıyor. Bu noktada bir şehri dönüştürmenin karakterler üzerindeki etkisini sorduğumuz Frati, şöyle konuşuyor: Değişim kaçınılmaz.
Sadece İstanbul değil,birçok büyük şehirde kentsel sorunlar yaşanıyor. Önemli olan kim için, niçin ve nasıl yaptınız bu değişimi. Buna karar veren belediyeler, şehir planlayıcılar var. Ben bu dönüşüm küçük mahallelerde yaşayan insanları nasıl etkiliyor onu düşündürtmek istiyorum. Kaçınılmaz olan modernleşmenin küçük insanlara olan pahası nedir. Bunu göstermek istiyorum. Modernleşme adına her şeyden vazgeçmeli ve insani yönlerimizi kaybetmemeliyiz. Çünkü iletişimimizi kaybedecek ve topluluk hissimiz kaybolacak.
İtalyan yönetmen Giulia Frati, "Filmde birçok katman var. Karakterler, kentsel dönüşüm ve sesler. Sesler filmin en büyük kısmını oluşturuyor. Özellikle seyyar satıcıların yaptığı sesleri müziğe dönüştürmeyi görüyoruz. Bu filmi izleyen insanlarda önce kendilerini bir mahallede gibi hissetmelerini sağladım. Daha sonra algılarını yıkarak onlara farklı bir deneyim yaşatmayı amaçladım. Sırada bir hayatın seslerinin nasıl yeni bir deneyime dönüştüğünü göstermek istedim. İstanbulluların ne düşündüğünü özellikle merak ediyorum" diyor.
