“Anam babam sana feda olsun ya Resulallah!” ifadesi, duyanlarda deruni duygular uyandırır.
“Ya Resulallah!” diye seslenebilmek, bunu düşünmek mümin yüreklerde sonsuz sevgi ve hasret şelaleleri çağıldatır.
“Muhammedün Resulullah” ikrarı, asrı saadete, semavata, ahirete, cennetlere uçuruverir.
Evet; Muhammed, Resuldür, Allah’ın Resulü…
Müminler, her gün sayısız defalar, bu hakikate olan imanlarını tazeler, peygamberleriyle manevî bir bağ kurarlar…
…
Resul; bir iş için birisi tarafından bir yere gönderilen, görevlendirilen elçi ve mesajdır.
Allah’ın elçisi, peygamber, Allah’tan aldığı buyruklarla insanların huzuruna çıkan seçkin insan demektir. Kelimenin çoğulu, Rusül’dür. Elçi gönderme işine irsal, resullerin görevlerine de risalet denir.
Kur’an-ı Kerim’de Peygamber Efendimiz (sav) için Resul hitabının geçtiği ayetlerden biri, Amenerresulü diye ifade edilen bölümde yer alır. “Resul (Muhammed), Rabbi tarafından kendisine indirilene iman etti, müminler de (iman ettiler). Her biri Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine iman ettiler.” “Allah’ın peygamberlerinden hiçbiri arasında ayırım yapmayız. İşittik, itaat ettik. Ey Rabb’imiz, affına sığındık! Dönüş sanadır” dediler.” (Bakara, 2/285)
Meleklerden de Resul vardır
Allah (cc), insanlardan olduğu gibi meleklerden de resuller, elçiler seçmiştir.
“Allah meleklerden de elçiler seçer, insanlardan da. Şüphesiz Allah işitendir, görendir.” (Hac, 22/75)
Meleklerden elçi seçilmesi Cebrail’in, öncelikle peygamberlere vahiy götürmek için seçilmesidir. Ayrıca melekler arasından, diğerlerine karşı sorumluluğu olan, ilahi mesajları ileten, büyük ve önemli işler yapanları da vardır.
Resul Kökenli Başka İsimler
Gerek edebiyatımızda gerekse dini metinlerde, Peygamber Efendimiz (sav) için resul kelimesinden hareketle kullanılan pek çok isim/sıfat vardır:
Mürsel: Allah tarafından peygamber olarak gönderilmiş.
Rasûlü’r-Rahme: Rahmet peygamberi.
Rasûlü’r-Rahâ: Lütuf, kerem, huzur, peygamberi.
Rasulullah: Allah’ın peygamberi.
Rasulü’l-Melâhim: Cihat, savaş peygamberi.
Resulü’s-Sekaleyn: İnsanların ve cinlerin peygamberi.
Resul-i Ekrem: En kerim, cömert ve şerefli peygamber.
Resul-i Emin: Güvenilir elçi.
Resul-i Kibriya: Yüce ve büyük peygamber.
Resul-i Müctebâ: Seçilmiş peygamber.
Resul-i Mutlak: Şeksiz-şüphesiz, kayıtsız-şartsız peygamber.
Risalet-Meâb: Elçilik eden, sığınılacak makam. Yücelik ifadesidir.
Risâlet-Penâh: Peygamberlerin sığınacağı yer.
Seyyidü’l-Mürselîn: Allah tarafından gönderilen elçilerin, peygamberlerin efendisi.
Fahrü’r-Rusül: Resullerin en övüleni, iftiharı.
İmâmü’r-Rusül: Peygamberlerin önderi.
Tüm Resullere İman Ederiz
Resuller Allah ile kullar arasında elçilik, aracılık yapan insanlardır.
İnsanların en becerikli, kabiliyetli, değerli ve şerefli olanları bu önemli vazifeyle görevlendirilirler.
Müminler hiçbir ayırım yapmadan, tüm peygamberlere iman ederler.
Hepsinin vahiy, hikmet ve erdemle donatıldığına inanırlar.
Onların getirdiklerine itiraz etmez, şüpheyle bakmazlar.
Onların her türlü fedakârlığa ve zorluğa katlanan, mücadele insanları olduğuna inanırlar.
Nebi ile Resul Arasındaki Fark Nedir?
Bu konuda farklı değerlendirmeler mevcuttur.
Âlimlerimizin bir kısmı aynı anlamlara geldiğini, her ikisinin de Allah tarafından görevlendirilen insanlar olduğunu söylerken, diğer bir kısmı ise şekliyle yorum getirirler: Nebi; Allah tarafından peygamberlikle görevlendirilen, ancak kendinden önceki peygamberin kitap ve şeriatı ile amel eden peygamberdir. Resul ise; Allah tarafından peygamberlikle görevlendirilen, ancak kendisine yeni bir kitap ve şeriat da verilen elçidir.
Bu konuda bazı Kur’an-ı Kerim ayetlerini hatırlatan Doç. Dr. İsmail Karagöz, “Kur’an’da böyle bir ayırım bulunmamakta, aksine nebilere de kitap, hüküm ve hikmet verildiği ve vahyedildiği bildirilmektedir” (İsmail Karagöz, Dinî Kavramlar Sözlüğü, s. 520, DİB Yay., Ank. 2005) diyerek Nebi ile Resul kelimelerinin peygamberler için kullanılan ortak iki isim/sıfat olduğunu ifade etmektedir.
Nebi ile Resul arasındaki bir farklı özellik de şudur: Nebiler hep insanlar arasından seçilmiş kişiler iken, Resuller insanların yanı sıra meleklerin ve şuursuz varlıkların de arasından seçilmişlerdir.
En doğrusunu Allah bilir.
“İnsanlar bir tek ümmet idi. Sonra Allah, müjdeleyici ve uyarıcı olarak nebileri gönderdi. İnsanlar arasında, anlaşmazlığa düştükleri hususlarda hüküm vermeleri için onlarla hak yolu gösteren kitapları da gönderdi. Ancak kendilerine kitap verilenler, apaçık deliller geldikten sonra, aralarındaki kıskançlıktan ötürü dinde anlaşmazlığa düştüler. Bunun üzerine Allah iman edenlere, üzerinde ihtilafa düştükleri gerçeği izniyle gösterdi. Allah dilediğini doğru yola iletir.” (Bakara, 2/213)
Bizlere Allah’tan aldığı emirleri çile ve zorluklara rağmen ileten, Yüce Yaratıcı’dan aldığı mesajı en güzel bir biçimde ulaştıran Yüce Resul’e sonsuz salât ve selam olsun.
