Yıl 1961... Cemal Gürsel cuntası işbaşındadır ve devrik Başbakan Adnan Menderes ile dâvâ arkadaşları Yassıada duruşmaları ile adım adım “idam”a doğru ilerlemektedir. Çeşitli firmalarda çalışan 23 tecrübeli Türk mühendisi, kendilerine gönderilen ayrı ayrı mektuplarla “mühim bir konuyu istişare etmek üzere” Ulaştırma Bakanlığı'na davet edilirler. Bu insanların bazıları yurt dışında görev yapmaktadır; ancak mesajı alan herkes “Devletin isteği başımız üstüne” diyerek işini gücünü bırakıp Ankara'ya gelir. O yılın 16 Haziran'ında Bakanlık'ta bir araya gelen mühendislere, bizzat Cemal Gürsel'den gelen “çok gizli” damgalı bir emir okunacaktır: “Bu yılın Cumhuriyet Bayramı törenlerinde halkımızın görüş ve takdirlerine sunulmak üzere, hem tasarım, hem de malzeme olarak tamamen yerli malı bir otomobil üretmenizi istiyorum.”
O gün orada bulunan 23 mühendis bu emri “Türk insanının mâkus talihine karşı bir meydan okuma” olarak algılarlar. En küçük bir tereddüt ya da endişe sergilenmeksizin derhal işe başlanır. Çalışma mekânı olarak da Devlet Demiryolları'nın Eskişehir'deki Cer Atelyesi seçilir. Zaman müthiş dardır; Cumhuriyet Bayramı'na kadar yalnızca 129 günü vardır ekibin...
Geçen Kasım ayında gösterime giren, ancak olanca iyi niyeti ve sinemasal başarısına karşılık izleyiciden hak ettiği itibarı göremeyen “Devrim Arabaları”, aldığı bir dizi ödül ve yapımcısını yüreklendirici nitelikteki bazı çağrılardan sonra şimdi yeniden gösterimde çıkmış bulunuyor. Bu güzel filme ilişkin samimi desteğimizi ilk dağıtımı sırasında sayfalarımızda geniş geniş vurgulamıştık. Hâlâ göremeyenler için şimdi bir kez daha tekrarlıyoruz: Türkiye Cumhuriyeti'nin 86 yıllık tarihinin nasıl ve kimlerin ellerinde aktığını lâyıkıyla anlamak için mutlaka izlemelisiniz.
“Saddam'ın Askerleri”, işgalci ABD ordusu ve yerel işbirlikçileri eliyle 2007 yılı sonlarında idam edilen Irak Cumhurbaşkanı Saddam Hüseyin'in, ülkesini demir yumruk mantığıyla yönettiği 1980'li yıllarda, ağırlıklı olarak Kürt nüfusun yaşadığı kuzey bölgesindeki bir köyde Baas partisi güçlerinin halka yaptığı zulümleri anlatan bir film…
Vaktiyle büyük acılar yaşamış, dahası “Halepçe kimyasal kıyımı” gibi iğrenç muamelelere maruz bırakılmış bu yorgun halkın gerek kendi içinden çıkan sinemacılar, gerekse o bölgede yaşananlara karşı duyarlı başka ülke sinemacıları eliyle anlatacağı pek çok trajedi var hiç kuşkusuz. Bize kalırsa, söz konusu hatıralar yalnızca sinema yoluyla değil, edebiyat ve tiyatro gibi diğer kültür taşıyıcılarıyla da kayıt altına alınmalı… Böylelikle insanlık da gelecekte geriye dönüp baktığında, nereden gelip nereye gittiğini sanatın tarihe attığı bu gibi derin çentikler sayesinde lâyıkıyla idrak edebilecektir.
O yüzden, Kürtler'in tarih içindeki çileli serüvenini kayıt altına alacak böylesi bir belgeci sinema anlayışının ülkemizdeki az sayıdaki temsilcisinden biri konumundaki oyuncu, senarist yapımcı ve yönetmen Gani Rüzgâr Şavata'yı öteden beri büyük bir iyi niyetle destekliyoruz. Ancak, şu da yadsınmaz bir gerçek ki dostumuz Şavata kameranın ardına geçtiğinde, önünde olduğu kadar başarılı değil; oyunculukta -deyim yerindeyse- kendini paralayarak ortaya koyduğu yüksek performansı öykü anlatıcılığında tekrarlayamadığı için de hem finansını temin ettiği, hem yazdığı, hem yönettiği, hem de oynadığı filmlerini derleyip toparlaması biraz güç oluyor. Son filminin adının, posterlerindeki özensiz -apostrofla ayrılmamış- yazımından başlayarak, sinemaseverleri aydınlatacak basit bir internet sitesine sahip olmamasına kadar her aşamaya yansıyor bu gibi aksaklıklar…
Buna karşılık, Şavata sinemasından yana yine de ümidimiz var; Kendisinin, bundan on yıl öncesine göre çok daha iyi bir düzey tutturduğu gibi, gelecekte de bugünkünden daha başarılı işler ortaya koyacağına inanıyoruz. Yeter ki adına “ajitasyon” denilen, yeryüzündeki bütün öykü anlatıcılarının düşmanı durumundaki o derin kuyudan uzak durmayı başarsın.
Batman'ın tarihsel ve doğal güzellikleriyle ünlü Hasankeyf ilçesi, bölgedeki baraj yapımı nedeniyle, yakın bir gelecekte sular altında kalacaktır. Bölgenin baraj sularıyla kaplanmasının ardından ortaya çıkacak insanî ve toplumsal sorunları önceden görenlerden biri de idealist bir gazeteci olan Metin'dir. Kahramanımız, o güne kadar sahip oldukları her şeyi yitirme tehdidi altında yaşayan Hasankeyfliler'e önderlik ederek, bölgeyi kurtarmak amacıyla bir sivil toplum hareketi başlatır. Vahşi güzelliğiyle Roz, onunla birlikte ilkbahar ve yazı atlayarak hayata doğrudan sonbahardan başlamış Doğu'nun zeki ve cesur çocuğu Şoreş, ömrünün son demlerini aynı coğrafyada geçirmeyi tercih etmiş eski dansöz Tijen, sisteme karşı giriştiği bu çetin ceviz mücadele sırasında genç gazetecinin hayatına giren ilginç kişiliklerden yalnızca bir kaçıdır.
Çekimleri Hasankeyf, Mardin ve Batman'da iki yıllık bir zaman dilimine yayılarak gerçekleştirilen “Benim ve Roz'un Sonbaharı”, gerek tablo güzelliğindeki görüntüleri, gerekse güncel olaylardan derlenen öyküsüyle dikkate değer bir çalışma. Senarist-yönetmeni Handan Öztürk'ün ilk uzun metrajlı denemesi olan yapıt, Hasankeyf'in olası yok oluşunu beyazperdeye taşıyan dijital animasyon bölümleriyle de ayrıca göz dolduruyor.
1970'li yılların başı, Fransa… Bir kaç aydır kayıp olan 10 yaşındaki Lucie, tenha bir otoyolda başıboş biçimde dolaşırken bulunur. Tutsak edildiği mekândaki meçhul kişiler tarafından küçük kızın vücuduna yoğun şiddet uygulanmıştır; fakat hiç bir cinsel taciz belirtisi yoktur ve kaçırılma nedeni de polis tarafından bir türlü açıklığa kavuşturulamaz. Yaşadıklarından dolayı derin bir şoka giren, tek kelime konuşamayacak durumdaki Lucie, tedavi edilmek üzere derhal hastaneye kaldırılır. Kahramanımız, oradaki uzun tedavi sürecinde, kendi yaşlarındaki Anna adlı bir kızla arkadaş olacaktır.
Derken, bu gizemli olayın üzerinden 15 yıl geçer ve günlerden bir gün gayet sıradan bir Fransız ailesinin kapısı çalınır. Kapıyı açan evin reisi, karşısında genç ve güzel bir kadın bulacaktır. Eşikte öfkeli gözlerle kendisine bakan bu kadın, çocukluk çağlarında akıl almaz taciz ve işkencelerden geçmiş olan Lucie'dir. Yaşlı adama elindeki av tüfeğini doğrultmuş durumdaki kurban, onunla göz göze geldiğinde, yıllardır büyük bir hırsla aradığı işkencecisini nihayet bulduğuna iknâ olur ve tereddüt etmeksizin tetiği çeker.
Son yıllarda kan ve vahşet dolu öykülere fena hâlde merak saran Fransız sinemacılardan, bu türde yeni bir örnek daha… Bu türden zihni zorlayıcı bir sinema anlayışına uzaksanız, izlememekle hiç bir şey kaybetmeyeceğinizi şimdiden garanti ederiz!
Fiona ve Dom, huzurlu bir taşra kasabasında görev yapan iki öğretmendir. Latin danslarına olduğu kadar birbirlerine de tutkuyla âşık olan çift, o tarihe kadar bir çok dans yarışmasından çeşitli ödüller kazanmışlardır. Bir gece yine böyle bir yarışmadan evlerine dönerken, intihar etmek için kendini yolun ortasına atan birine çarpmamak için direksiyonu kırıp duvara toslamalarıyla birlikte hayatları altüst olur.
Fransız sinemasından, özellikle Latin müziğine ve danslarına meraklı olanları can evinden vuracak, kimi zaman son derece hüzünlü, fakat çoğu anlarında da neşeyle bezeli sevimli bir öykü… 2005 yılında “Ayzberg” adlı, o dönemde büyük beğeniyle karşılanmış bir filme ortaklaşa imza atan popüler Fransız sanatçılar (Abel, Gordon ve Martz) bir kez daha hem oynuyor, hem de yönetiyorlar. Özellikle romantikler kaçırmamalı…
Disney şirketinin dijital üç boyutlu formatta çektiği “Jonas Kardeşler”, 21 yaşındaki Kevin, 19 yaşındaki Joe ve 16 yaşındaki Nick adlı üç kardeşten oluşan Amerikalı müzik grubunun geçen yaz aylarındaki “Burning Up” konser turnesinden görüntüler üzerine kurulu bir rock belgeseli… Filmde, Jonaslar'ın canlı turne performanslarının yanısıra, konuk sanatçılar Demi Lovato ve Taylor Swift'in grup üyeleriyle birlikte söyledikleri şarkılar, turnenin sahne arkasında yaşanan ilginç olaylar, genç müzisyenlerin özel hayatlarından kesitler ve yine daha önce hiç duyulmamış yepyeni bir Jonas şarkısı, "Love Is on Its Way" yer alıyor.
Özellikle müzik endüstrisinin arka planındaki dünyayı merak edenlerin ilgiyle izleyecekleri bu film, bir milyonun üzerinde izleyicinin katıldığı “Burning Up” turnesinin iki önemli ayağında (12-13 Temmuz 2008, Honda Gösteri Merkezi, Anaheim-California ve 10-11 Ağustos 2008, Madison Square Garden, New York) sırasında çekildi. Özel gözlüklerle izlenen üç boyutlu görüntüleriyle, hem grubun hayranları, hem de sinemaseverler için eğlenceli olabilecek bir yapım…
