Her milletin sözcüsü olan, yol gösteren, tercüman olan, soran ve yorumlayan isimleri olur. Sanatın çeşitli alanlarında fAkat illa da sanat ile kendine yer bulur, bu kişiler. Anadolu insanının yakın dönem sanatkarlarının en önemlilerinden, tercüman ve sözcü ifadesinin yanında yol gösteren sıfatını da hak eden ilk isim Barış Manço desek abartmış olmayız sanırım. Kısa sayılabilecek hayatına yüzlerce beste ve güfte sığdıran Manço, özellikle Anadolu kültürünü kullanması bakımından önemliydi. Zira icra ettiği müzik alanı yenilikçiydi. Anadolu Rock da denen, protest yapısıyla bilinen rock müziğinin bir türevi olan bu alanda yenilikler, cesur yaklaşımlar ortaya koyarken vazgeçmediği tek şey kültürü oldu.

“Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz / Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde” derken Ziya Paşa, tam olarak Barış Manço’yu tarif etmiştir. Zira sanatında başarılı olan ve basın-medya yoluyla tavrını dile getirme imkanı da bulan Manço, sadece rock yaparak kolayca kariyerini sürdürebilecekken, çocuk ve gezi programları da yaptı. Daha da önemlisi, şarkılarının sözleri tam olarak kadim kültürümüzden beslenen yenilikçi bir yaklaşımın eseri olabilirdi.

Barış Manço, çağının çok çok ötesinde ve modern algı manipülasyonuna teslim olmayan kültür altyapısına sahip biriydi. Yoksa hem popüler hem protest müzik yapan birisi neden “Ah ehl-i dildir diyemem sinesi saf olmayana” desin ki! Ya da “Selam almayana adam denir mi” sözlerindeki Anadolu kültürü vurgusunun sebebi ne ola ki?

“Ayağında yok postal, başına giyer püskül” sözleriyle ya da Ahmet Bey’in ceketinin anlamını sorgularken de “Hemşehrim memleket nire, bu dünya benim memleket” derken de memleket denen mevhumun evrensel sınırlarını sahih ve anlaşılır bir şekilde dile getiriyordu.

Barış Manço, büyük meseleleri sadeleştirip halka anlatmak gibi ilginç bir vazife edinmişti. Kim bu vazifeyi vermişti? Elbette kendisi. İşte buna sorumluluk bilinci ve memleket sevdası diyoruz.

Böylesi bir insanın doğru anlaşılabilmesi ve hitap ettiği gelecek nesillere de ulaştırılabilmesi için sinemanın gücünün devreye girmesi gerekli. Hamaset yapmadan, Anadolu irfanı ve izânının sarih ve sahih dille beyazperdeye çıkması önemli. Özellikle dijital mecralarda yer alması gerekli. Hatta dijital mecrada dizi yapılması çok yerinde olacaktır.

Mutlaka bir gün olacaktır. Fekat bunun için çok beklemeye gerek var mıdır?