Siyaset, dokunulmazlık zırhına bürünerek yargıdan kaçmanın yolu olamaz. Geçmişte bunun da çok kötü örneklerini gördük. Bütün partiler, siyaseti kişisel zırh olarak algılayanlara bu fırsatı vermemelidirler. Meclis'ten önce parti yönetimleri duyarlı davranmalılar. Millet adına görev yapan her bir siyasetçi hesap verebilir, denetlenebilir '
şeffaflık
içinde olmalıdır.
Siyasetçinin vazifesi milletin ortak refahını sağlamak ve servet dağılımındaki adaletsizlikleri telafi edecek yolları bulmaktır. Adil bir yönetim, milletin ortak zenginliklerini muhafaza ettiği ölçüde gerçek anlamını bulur. Bir milletin fertleri, ekonomik, hukuki, fiziki ve siyasi güven duygusuna sahip oldukları zaman o ülkede dirlikten bahsedilebilir.
”in yoluysa, büyük çoğunluk için hayatı daha yaşanır kılmaktan geçiyor. Önemli olan ülkenin ne kadar refah içinde olduğu değil, içinde ne kadar 'eşitsizlik' barındırdığıdır. Eşitsizlik adaleti örseler, ortak amaç duygusunu zedeler, bencilliği ateşler, kardeşlik ve millet olma şuurunu zayıflatır. Bu haldeki toplumlar ciddi meydan okumalara karşı direnç gösteremeyerek savrulup dururlar.
â
â
î 16. Yüzyıl sonlarında kaleme aldığı
isimli risalesinde,
diyerek devlet adamlarına 'hak siyaset' önerir. Akhisârî toplum ve devletin işleyişindeki bozulmanın ilk sebebi olarak adalette ihmal ve gevşekliği gösterir. Bir diğer sebep ise işlerin “
” ile idare edilmediğidir. Akhisarî'nin 400 yıl önce dile getirdiği yakınmalar günümüzde de sözkonusu değil mi? Müslüman Doğu'nun 13. Yüzyıl'daki bilge şairlerinden
Şirazî
yse “
”in ve “
”in özünü, “
sözüyle duyurur.
Bu millet uzun yıllar işlerin “güzel siyaset” ile idare edilmesini özledi. Bunu yapacağını vaat eden siyasetçilere her ne istediyse verdi. Siyasetçi de millete olan borcunu “güzel siyaset” ile ödemeli. Bu bağlamda, Amasya Milletvekili
ve arkadaşları tarafından Meclis Başkanlığı'na sunulan “
” hayırlı bir girişim oldu. Kanun teklifi TBMM üyeliği ile bağdaşmayan işlerin belirlenmesi, milletvekillerine yönelik etik davranış ilkelerinin düzenlenmesi, parti grupları bünyesinde “
” ve Mecliste “
oluşturulmasını içeriyor. Gecikmiş bile olsa bu girişim “
üstündeki nahoş tartışmaları izale eder ve “
”ne duyulan güveni artırır. “
î
” mümkün olduğu gibi “
î
de tabii ki mümkün. Milletin siyasetçiden beklediği vazife de budur. Bu şuuru taşımayanların Meclis'te yeri olmamalı.
