Thomas Malthus, 1798’de “Nüfus İlkesi” adlı kitabında nüfusun geometrik, gıda üretiminin aritmetik arttığını, bu nedenle gıda talebinin arzdan daha fazla olacağını ve doğum oranları düşürülmediği sürece kıtlıklara yol açacağını yazmış.

İnsanların yaşam standartlarını nüfus büyüklüğünün belirlediği bu mekanizma geçmişte toplumları yoksulluğa hapseden şeydi.

Thomas Malthus yoksulluğu “doğanın kaçınılmaz kanunu” olarak açıklamış, üretkenlikteki herhangi bir artışın yaşam standartlarını yükseltmeyeceğini, yalnızca nüfusun büyüklüğünü artıracağını iddia etmiştir. Ona göre kazanımların kaynağı nüfusta bir defaya mahsus bir azalma olduğu için, kazançlar da daha iyi yaşam standartlarına doğru bir kerelik değişmeydi.

Malthus’un ölümünden sonra (1834) dünyanın gerçekliği konusunda yanıldığı daha da belirginleşti. Ölümünden sonraki iki yüzyıl içinde birçok ülkede geçmişte yaşanan durgunluktan çıkıldı, ekonomik büyüme sağlandı ve yoksulluk azaltıldı.

**

Bazı iktisatçılar (Neo Malthusian) aşırı nüfus, yeterli gıda bulunamaması ve aşırı kirlilikten dolayı gelişmekte olan ülkelerin bu tuzağa düşmeye daha yatkın olduklarını ileri sürmektedir.

Can alıcı sorular; “gıda üretimi artmış olsa bile, bütün insanları ayakta tutmaya yeterli midir? Eğer yeterliyse neden bu kadar yıkıcı rakamlar (BM raporuna göre 2019 yılında 135 milyon insan şiddetli açlık yaşıyor, 25000 kişi her gün açlıktan ölüyor, yetersiz beslenme kaynaklı 5 yaş altı ölen çocuk kayıtları 3,1 milyona ulaşmış v.s.) görüyoruz? Halen aşırı yoksulluğun ve açlıktan ölümlerin devam etmesi ortadayken tuzağın kırıldığı nasıl söylenebilir?”.

**

Yiyecek, enerji ve diğer temel ihtiyaç maddeleri doğal olarak ihtiyaç duyulan yerde bulunmuyor ve insan yapımı engeller bazen hareketlerini engelliyor. Ama bu engelleri aşılabilir ve açlık kaynaklı ölümlerin yaşanmadığı bir dünya inşa edilebilir.

**

Veriler de dünya nüfusunun ikiye katlanmasına rağmen, kişi başına günlük üretilen kalorinin küresel olarak arttığını göstermektedir.

Endüstriyel tarım yanında işin makineleşmesi, verimli tohumların üretilmesi, böcek ilacı ve gübre kullanımının artması da gıda üretimi artışında etkili faktörler. Tüm bu faktörler daha yüksek tarımsal üretkenlik ile sonuçlanmıştır.

**