Trabzon'da sabah saatlerinde başlayan dostluk görüntülerinin Şenol Güneş Spor Kompleksi'nde zirveye çıktığı maçta, her iki takım taraftarlarının sergilediği görüntü örnek enstantaneler olarak hafızalarımızda yer aldı.

Tribünlerde gerilimin olmadığı, her iki takım futbolcularının birbirine saygılı davrandığı böylesine önemli maçta bordo-mavili taraftarlar, karşılaşmanın son bölümünde gerilim yaşadı ama bu gerilimin nedeni Trabzonspor Teknik Direktörü Ersun Yanal oldu.

Maç öncesinde kadroları incelediğimizde aklımıza gelen ilk ve tek soru; Lawal, Rotman ve Deniz'den oluşan konuk ekibin orta sahası karşısında Onazi, Aytaç ve Yusuf Yazıcı'dan oluşan ev sahibi orta saha oyuncularının ne yapacağıydı.

Okay'ın olmadığı kadroda Medjani ve Bero kenardan otururken Aytaç'ın, Okay'ın alternatifi olması pek de akla ve oyun düzenine uygun bir fikir gibi gelmedi bize. Çünkü böylesine bir kurguyla ikinci bölgeyi savunamayacağınız gibi, topla oynamak için de ancak rakibin topu kaybetmesini bekleyeceksiniz.

Futbol aklına göre; savunma güvenliğinin yanı sıra hücum etkinliğinde ikinci bölgede yer verdiğiniz oyuncuların önemi büyüktür. Rakip seçme lüksünüz olmadığına göre her maça aynı ciddiyetle baktığınızı düşünürsek daha önceki karşılaşmalarda Onazi'nin alternatifi olarak kenarda oturan Aytaç ile kurguyu sağlayamazsınız. Aksine bozarsınız ve bozdunuz da!

Gömleğin ilk düğmesini yanlış iliğe taktığınızı fark etmeden iliklemeye devam edip moral-motivasyonu yüksek, bir gol atıp, takımına bir de penaltı kazandıran Rodallega'yı çıkartıp yerine Bero'yu koyarsanız tribün ahengini de, huzurunu da bozar, bunun açıklamasını da yapamazsınız.

Burda günahsız tek kişi var ki O da Aytaç…

Çünkü bir oyuncunun fizik kapasitesinden, zihinsel durumuna kadar bir çok özelliğinin maça hazır olup olmadığını teknik adamlar bilir ve buna göre takımı hazırlar. Göründü ki Aytaç hiç birinde hazır değil. Yusuf, Olcay ve N'Doye, takımı üçüncü bölgeye taşıyıp, sonuç üretme adına görev üstlenirken, bir de bunlardan Onazi ve Aytaç'ın açıklarını kapatma görevi beklemek kaçınılmaz sona çanak tutmaktır ve böyle de oldu.

Sonuç olarak hatalar yumağı içindeki karşılaşmanın en fazla hata yapanı oyuncular değil, maalesef kazanmak zorunda olduğunu en fazla bilmesi gereken Ersun Yanal oldu. İnanın şehir efsanesine dönüşen “Ersun Yanal, Avrupa'yı istemiyor” söylemine inanmak bile istemiyorum ama!…