Bu Trabzonspor baş ağrısı olsa çekilmez.

Artık öyle bir noktaya gelindi ki ilaçla tedavisi bile mümkün olmayan hale geldi. Erken teşhis koyulamaması Trabzonspor’da kronikleşmiş ağrıya dönüştü ama hala sorun antibiyotikle geçiştirilmeye çalışılıyor.

Düşünün ki geçen sezon başından bu sezonun 33. haftasına kadar hazırlık ve kupa maçları olmak üzere oynadığı toplam 87 maçı sürekli kadro değişkenliği ile hazırlık maçı gibi oynayan bir takımın oyun ve sonuç istikrarı yakalaması beklenemez.

Bu kadar maç oynayan bir takımın iki maç üst üste aynı kadroyla sahaya çıkmamasının nasıl bir izahı olabilir?

Sürekli ötelenen sorunların yumağında sorunu teknik adam ve futbolcu değişikliğinde arayan anlayışın camianın tüm sorumluluğunu yüklediği futbolcu topluluğunun yalnızları oynadığı bu oyunun adı futbol değil, sadece çaresizliğin sessiz çığlığı olarak algılanmalı.

Rakibin hücum yapmaya bile niyeti yokken sıradan bir geri pasıyla gol olması, Trabzonspor’dan çok Alanyasporlu futbolcuları şaşırttı.

Maçın geneline baktığımızda; oyunu önde tutamayan, atak sonlandıramayan ve en önemlisi baskı kuramamasına rağmen sayıca az adamla hücuma çıkan rakibin ataklarında oyun koordinasyonunu kuramayan Trabzonspor’un, sonuç üretmesi kendi becerisine değil rakibin hatalarına bağlandı.

Maça defansif ağırlıklı futbolcularla başlayan Rıza Çalımbay, devre arasında N’Doye’u, sonrasında da Yusuf Yazıcı’yı oyuna alarak aslında riske girmedi Trabzonspor’un bir nebze olsun futbol takımı gibi oynamasını sağladı.

Başta da belirttiğim gibi takım olmak için önce kadro, sonra da oyun ısrarı önemli.

Savunma, orta alan ve forvette bir türlü pas bağlantısı kuramayan, yetmedi herkesin kendisini kurtarma adına çabasıyla bir şeyler yapmaya çalıştığı Trabzonspor’da, pas yüzdesine baktığımızda geri pası oranının öne yapılan pastan yüksek olması karşısında Alanyaspor, haftanın en kötü maçına aday maçta sadece savunma yaptı.

Trabzonspor belki çok koşuyor ama bunların doğru koşular olmadığından yola çıkarsak, çabuk oynamakla telaş içinde oynamanın farkını da ayırt etmek gerekir.

Çok ofsayaa düştü doğru, oyun O’nun üzerine kuruluyor bu da doğru. Ama ısmarlama yazılarla(!) kötü gidişin sorumlusu ilan edilmeye çalışılan Burak Yılmaz’ın ligde attığı gollerle hayat bulan Trabzonspor, Alanya deplasmanında da Burak Yılmaz ile maça, Abdulkadir ile hayata bağlandı.

Kimle birlikte?

Hani son zamanlarda Trabzonspor taraftarının dışlamaya çalıştığı Trabzonlu Yusuf Yazıcı ile birlikte.

Hedefin ve oyun kaliten zirveyse bunun ötesi, berisi yok. Kaliteli futbol kaliteli futbolcularla oynanır. Bu başta belirttiğimiz baş ağrısını ancak geçici olarak giderir.

Tedavinin kesin cevap vermesi için bir galibiyet yeterli olmaz!

Yönetilmesi bu denli kolay olan maçta hakem triosu ne yaptı?

Saçma sapan düdüklerle oyunu durdurmanın yanı sıra en önemlisi maçın hakemi Serkan Çınar ile yardımcısı Kemal Yılmaz’ın, Sosa’ya 19. Dakika da ceza alanı içinde yapılan faule, bizim gibi seyirci kalması komediden öte bir davranıştı.

Hakemler için yıllardır yazdığım bir iddiayı tekrarlayayım.

Hakem olmaya çalışın, Cüneyt Çakır olmaya değil!