Yaklaşık iki yıldır MHP sarsıntılar geçiriyor. 7 Haziran'da koalisyona yanaşmayan MHP, 1 Kasım'da 80 milletvekilliğinden 40 milletvekilliğine düştü. Ak Parti ile koalisyona taraftar olan MHP tabanı, tepkisini Ak Parti'ye yaklaşmakla ortaya koydu. Bir şey daha yaptı MHP tabanı. O da Ak Parti'yi HDP ile beraberlikten uzak tutmak ya da onu HDP ile yan yana durmaya mecbur bırakmamak. Muhafazakâr ve milliyetçi sosyolojiler birbirine yaklaştılar. Bahçeli de kendi siyasal tabanını korumak ve partisindeki iç tartışmalarla başa çıkmak için önemli bir atakta bulundu. Başkanlık sistemini gündeme getirdi. Ak Parti'ye ve Erdoğan'a çağrıda bulunarak iki başlılıktan çıkmayı ve yeni sistem arayışına son vermeyi teklif etti. Bu süreçle beraber bahçeli siyasetin en önemli aktörü haline geldi.
Ak Parti'nin 2007 yılından itibaren peşinde olduğu yeni anayasa stratejisine kendi inisiyatifini kattı Bahçeli. İlk dört maddenin dokunulmazlığını korudu. Başkanlık sisteminden Cumhurbaşkanlığı sistemine doğru bir değişime Ak Parti'yi ikna etti. Böylece yeni anayasa ve yeni sistem değişimi Bahçeli'nin ve Erdoğan'ın liderliğinde şekillendi. MHP ve Ak Parti'nin ortak çalışmalarına dayalı bir 18 maddelik değişiklik paketi ortaya çıktı.
15 Temmuz gecesinde darbeye karşı en net ve en erken tepkiyi Devlet Bahçeli ortaya koydu. Darbeden sonra da bu tutumunu sürdürdü. Yenikapı ruhuna sadık kaldı. Türkiye'nin yeni krizden çıkması için yoğun bir mesai sarf etti. Bahçeli'nin bütün bu çıkışları onu Erdoğan'dan sonra ikinci ana siyasal aktör yaptı. MHP'yi Türk siyasetinin geleceğine damga vuracak önemli bir konuma yükseltti. Ancak bu gelişmelerle beraber parti içinde Meral Akşener, Sinan Ogan ve Ümit Özdoğan gibi muhalifler çalışmalarından vazgeçmediler. Muhalefet, eleştiri ve tartışmalarını sürdürdüler. Uzun süreli parti içi çekişmeler ve rekabetler bu siyasetçilerin partiden atılmasıyla son buldu.
MHP içindeki bu muhalefet çok sert bir biçimde geçti ve geçiyor. Bazı il teşkilatları tamamıyla görevden uzaklaştırıldılar. MHP, yaşadığı sarsılmayı ve sallantıyı aşmaya çalışıyor. Ancak MHP içindeki bu muhalefet ve tartışma sadece demokrasi sınırları içinde yürümüyor. Yürümesi de zor. Çünkü MHP bir siyasal kimlik partisi. Ülkücü hareketin siyasal partisi. Lideri de bir siyasal parti lideri kadar bir siyasal hareket lideri olarak algılanıyor. MHP tabanı aynı zamanda kendi kimliğini tanımlamak ve temsil etmek için MHP ve liderliği ile ilişki kuruyor. Bundan dolayı MHP'nin sarsılması ve buna sebebiyet verenler, ülkücü siyasal kimliğe ve liderliğe yönelen tehditler olarak da algılanıyor. Bu nedenle MHP içindeki muhalefet, demokratik bir arayıştan öte bir isyan gibi görülüyor. Bu siyasal algılayışlar bütün kimlik partileri için geçerli. Çünkü bu partiler sadece parti değiller, aynı zamanda hareketler. Hareketin lideri izin vermedikçe değişimin yapılması zor, hatta mümkün değil. Bu durumda iki şey ortaya çıkıyor. Ya isyan ya da bölünme. Milli Görüş de ülkücü siyaset de bunu geçmişte yaşadı. Yani hem RP hem de MHP bu bölünmeyi yaşadılar. Peki MHP bölünecek mi? Bunun göstergeleri var. Bahçeli'nin çok sert tepki vermesinin nedeni de muhalefeti isyan ve bölücü olarak değerlendirmesinden kaynaklanıyor. Özellikle Bahçeli'nin “ülkücüler başladıkları bir işi bitirirler” ifadesinde bu anlam gizlidir. Parçalanma ve isyana izin vermeyeceği, bunun için gerekeni yapabileceğini söylemek istiyor.
Elbette MHP'de yaşanan bu iç muhalefet, isyan ve bölünme arayışının içinden geçtiğimiz siyasal konjonktürle de yakın bir ilişkisi var. Türkiye yeni bir sistem için referanduma gidiyor. MHP de bunun en önemli partnerlerinden biri. İki siyasal güç evet için birlikte çalışıyor. MHP'deki “isyan ve parçalanma arayışı” bu güç birliğine de vurulan bir darbedir. Bahçeli'nin Ak Parti ile beraber yürümesine karşı bir set çekme girişimidir. Bundan dolayı, MHP'ye karşı girişilen bu muhalefet ve “isyan” aynı zamanda “hayır siyasetine” destek anlamına geliyor. Nitekim Özdağ, Halaçoğlu, Akşener ve Ogan hayır için çalışmaktadırlar. Bahçeli, yeni bir sistem kurulurken orada anahtar siyaset peşindedir. Ona karşı çıkanlar ise bütün demokratik arayışlarının meşruiyetine rağmen MHP'yi daha sıradan bir siyasete çekme peşinde koşuyorlar.
