En büyük hedef pazar seçtiğimiz Afrika"ya kaç Türk göç etti? Patagonya, Venezuela veya Yeni Zelanda"da iş için bile olsa kaç tane vatandaşımız vardır.
Küresel olmanın kurallarından biri, kürenin her noktasında varlığını bir şekilde hissettirmektir. Türkiye"nin küresel oyuncu yolculuğunun önünde daha çok yolu var.
Pazartesi günü Yakup Kocaman"ın Harvard öğretim üyelerinden Prof. Pankaj Ghemawat ile yaptığı röportajda ilginç tespitler vardı. İşte ikisi: Türkiye"nin ihracat rakamlarının milli gelire oranı yüzde 20"nin altında… Türkiye"de telefon görüşmelerinin sadece yüzde 5"i yurtdışına yapılıyor…
Önceki gün İstanbul Sanayi Odası (İSO) En Büyük 500 Sanayi Kuruluşu›nu açıkladı. En büyüklerin ihracat artışı ne acıdır ki yüzde 0,6"da kaldı. Hani biz ihracata bağlı bir büyüme stratejisi yürütüyorduk…
Peki, Türkiye"nin ihracatını kim yapıyor? Adsız kahramanları alkışlıyorum…
THY, en fazla ülkeye uçan havayolu şirketi olmasıyla küresel oyuncu olma özelliğini daha da öne çıkarıyor. Bu yıl 27 yeni uluslararası havaalanına inmeye başlayacak. Adını bile duymadığımız uçuş noktalarına ulaşma gayreti, büyük şirketlerimizde de var mı?
Birleşik Arap Emirlikleri"nde yönetici, işçi veya yerleşik olarak 5 bin civarında Türk vatandaşı olduğu tahmin ediliyor. 100 bin civarında İngiliz, bunun iki üç katı kadar batılı veya 500 bin civarında Hintli olan bir uluslararası ticaret merkezinde ne kadar az olduğumuzun farkında mısınız?
Laptop, cep telefonu ve LED aydınlatmada dünya merkezi durumunda olan Tayvan"da 50 civarında Türk bulunuyor.
Polonya, Çek Cumhuriyeti, Tayland"ın otomotiv ihracatı Türkiye"den daha fazla.
Bizim gibi petrol ithal etmek zorunda olan Tayland"ın ihracatı iki yıl önce 182 milyar dolardı. İhracatın GSMH içindeki payı yüzde 43 civarında. Yani Türkiye"den iki misli global bir oyuncu olarak görülüyor. Malum Tayland, sağlık turizminde de dünyanın en önemli ülkelerinden biri durumunda.
Acaba biz bazı şeyleri gözden mi kaçırıyoruz?.
500 Büyük Sanayi Kuruluşu listesine bakınca almamız gereken daha çok yol var. Taşıt araçlarında yüzde 48,9, makine sanayiinde yüzde 54,9, giyim sanayiinde 62,2, orman ürünlerinde yüzde 82,2 oranlarıyla üretimi iç pazarımız için yapıyoruz.
İç pazarın keyfini süren milyarderlerimiz var ama kazandıklarıyla küresel oyuncu olmaya niyetlenen büyüklerimiz yok.
Türkiye tekstil ülkesi özelliğini kaybediyor. 30 yıl önce 500 Büyük Sanayi Kuruluşu içinde sayısal olarak yüzde 21,4"lük payla birinci görünen bu sektör, bugün yüzde 10,4"lük oranla beşinci sıraya inmiş durumda. Sektörün kârlılık oranı son yıl içinde yüzde 38,2 oranında azaldığını da hatırlatmak gerekiyor.
Tekstil yerine ne ikame edeceğiz?
Küresel oyuncu olmak için gıda sektörü hala avantajlı ancak onun da revizyona ihtiyacı var. Bu sektörün yüzde 21,4 olan bugünkü sayısal ağırlığı, 30 yıl önce yüzde 16,4"tü. Küçük çiftçinin memnun edilemediği bir ortamda bu dönüşüm nasıl sağlanacak bakalım.
Türkiye"ye 30 milyon turist geliyor. Yurtdışına çıkışlarımız ise 6 milyonu geçmiyor. Acaba bu 6 milyonun kaç tanesi iş amaçlıdır? İhracat şirketlerimizin sayısı katlanmalı, dış ticarette yüzbinlerle yeni eleman yetiştirmeliyiz.
Ekonomik krizlerin olduğu dönemlerde yabancı düşmanlığı artar ve seyahatler kısıtlanır. Yurtdışı ilişkilerin geliştirilmesi için önümüzdeki dönemde daha fazla gayret gösterilmelidir.
Gazetelerin birinci sayfalarına bakın haberlerin kaç tanesi uluslararası içeriklidir?
Listeyi ve soruları uzatabiliriz…
Sanayiden tarıma, uluslararası ilişkilerden iç politikaya uzun vadeli stratejilerimizi tekrar gözden geçirmeliyiz… Küresel oyuncu olmadan, kendi topraklarımız üzerinde de rahat ayakta kalamayız…
