Herkes kendi durduğu yerden o kadar emin ki, bütün konuşmalar zaman boş geçmesin diye yapılıyor sanki.

Hiç şaşmadan her defasında doğruyu bulduğumuza neye güvenerek inanıyoruz? İmrenilecek düzeydeki birikimimize mi, nice imbikten süzülüp gelen idrakimize mi, yoksa herkese örnek olacak güzellikteki ahlakımıza mı?

Aynaya iyi bakalım, gelince birileri ayakta kalmasın diye yer tutmaktan başka ne fazlamız var diğer insanlardan?

Biz bu dünyaya tartmaya değil tartılmaya geldik. Herkesin ağırlığının hangi kefede daha fazla çıkacağını şaşmaz terazide tartılınca anlayacağız.

“Doğru olanlar bir adım öne çıksın!” diye bağırdı bir münadi, geride sadece dosdoğru olan kaldı.

Hayata bir şeyler katmak için en ufak bir gayreti olmayanların, bütün bir ömrü sadece duruş göstererek geçirmek istemelerinde şaşıracak bir şey yok!

Bir fikrin taraftarı olmanın, bir takımın taraftarı olmaktan bazı farkları olmalı!

Biri ortaya bir hedef koyduğunda, hemen onikiden vurma ihtirasına kapılma! Bu tam da senden bekledikleri şeydir ve sana oraya o hedefi koyanı unutturur!

Sen bugün söyleyip kendini iyi hissedeceksin ve yarın her şeyi unutacaksın. Ama her sözünün, her halinin kayda geçtiği bir yer var, unutma!

“Bugün kime vuruyoruz?” diye sordu biri. “Orayı boş bırak, sonra doldururuz!” diye cevapladı diğeri.

Bir karaktersizlik için 140 karakter heba etmek yanlış hesabın ta kendisi değilse nedir?

Bir insan kaybetmek için gösterdiğimiz gayreti, bir insan kazanmak için göstermiyoruz.

Linç kültürünün asıl yok ettiği şey, hiç tereddüt etmeden kendini bu kirli akıntıya kapılanların idrakleridir.

“Kalp deniz, dil kıyıdır. Denizde ne varsa kıyıya o vurur” buyuruyor Hazreti Mevlânâ.

Sen Allahın kulusun da, gönlünü kanattığın kimin kulu? Kimin O'na nazı geçer, nereden biliyorsun?

Güne Rahman ve Rahim olanın adıyla başlayanların, ilerleyen saatler boyunca bıkmadan usanmadan adam asmaca oynamalarında bir acayiplik yok mu?

Efendimiz (sav) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyuruyor: “Sizleri zandan sakındırırım. Çünkü zan, sözlerin en yalanıdır. Birbirinizin eksiğini ve kusurunu görmeye ve işitmeye uğraşmayın!” (Buharî, Müslim)

İyilik yap denize at demişler, sen en iyisi yapmışken iki iyilik yap, birini denize at, birisi sende kalsın!

Allah'ın bir kulu incinmesin diye dilini kırk düğümle bağlayan insanlar da var.

“Sözün karanlıkta kaldıysa” dedi meczup, “özünde gün ağarmaz!”