Yanlış duymadıysam, Atatürk''ün mareşallikten emekliye ayrıldığı 30 Haziran tarihi, bundan böyle "Emekliler Günü" olarak kutlanacakmış.

Emeklilerin böyle bir "gün"e ihtiyacı vardı-yoktu o ayrı konu...

Ömrünün son gününe kadar fiilen çalışan birinin "formalite icabı" emekliye ayrıldığı tarih, böyle bir gün için uygundur-değildir, o da ayrı bir konu!..

Benim esas merak ettiğim, Atatürk''ün "nezle" olduğu bir gün yok muydu?

Araştırıp o günü de tespit etsek ve "Nezleliler Günü" olarak kutlasak, yakışmaz mı!..

62''den kedi yaptık durduk yıllarca...

Ne işe yaradı çocukları birkaç dakikalığına eğlendirmekten başka?

Şimdiyse, 62''den emekli yapmayı düşünüyor hükümet herkesi.

Söyler misiniz, kaç dakikalığına eğlendirebilir bu insanları?

Kedi dedim de aklıma geldi, size bir kedi hikâyesi anlatayım.

Ahsen Öztaş''ın başından geçenler, sanıyorum ki sizin de ilginizi çekecek.

Ahsen, 13 yaşında. Kuş olsun, kedi-köpek olsun hayvanları çok seviyor. Hele yavrularına bayılıyor... Geçen hafta sokakta gördüğü bir kedi yavrusunu severken, minik kedi Ahsen''in elini ısırmış. Ailesi telaşlanmış ve hemen doktora götürmüşler.

Doktor, "Panik yapmayın" demiş, "şimdilik endişe edecek bir şey yok. Kediyi takibe alın. Yavru olduğu için büyük ihtimal tehlikeli değildir. Eğer kedinin başına bir şey gelirse, o zaman aşılara başlarız."

Koskoca doktor, böyle söylüyorsa doğrudur düşüncesiyle, kediyi takibe almışlar. Üzerinden üç-dört gün geçmeden kedicik ölmesin mi?

Bana kalırsa ölmesin derim ama, ölmüş zavallı.

Hayvanı alıp bir kolinin içine koymuşlar ve hemen belediyeye gitmişler.

Durum böyleyken böyle diye olan biteni anlatmışlar. Belediyedeki görevliler işi ciddi bir şekilde dinleyip "gerekeni yapacaklarını" söylemişler. Gerekense, hayvanın Kuduz Araştırma Merkezi''ne gönderilmesiymiş. Acaba hayvan açlıktan mı öldü, yoksa kuduz sebebiyle mi? Açlıktan değilse, Ahsen''in aşılarına başlanacak çünkü.

Aradan bir-iki saat geçmeden, belediyeden bir telefon:

- Kedi yok.

- Nasıl yok?

- Getirdiğiniz kutunun içindeki kedi...

- Eee?..

- Yok olmuş.

- Allah Allah... Ölü kedi nasıl yok olur kardeşim?

- Vallahi biz de anlayamadık ama, yok işte... Hem, sizin getirdiğiniz kutuda kedi var mıydı gerçekten?

İşte burada film kopmuş. Ahsen''in babası küplere binmiş ve ağzına geleni söylemiş. Neler geldi, bilmiyorum.

En son, şunu söylemiş belediye görevlisine:

- Ne yani, biz işimiz gücümüz yok da sizinle dalga mı geçiyoruz? Kızımın hayatı söz konusuyken, size boş koli mi getirdik. Salak mıyız biz?

Olayı bize anlatırken siniri biraz azalmıştı.

"Bir koli içinde duran ölü kedi yavrusu nasıl yok olur anlamıyorum" dedi.

Acaba, araştırma merkezine götürürken, canlı köpeklerle beraber bir araya koydular da köpekler mi parçaladı? Yoksa taşırken bir yerde düşürdüler mi, bir türlü aklım ermiyor... Eğer koli duruyorsa, kedi nerede? Kedi yoksa şayet, koli nasıl duruyor?..

Ahsen şimdi aşıya başladı.

Velhasıl, insan hayatına bir kedinin hayatından daha fazla değer vermediğimizi rahatlıkla söyleyebiliriz.

Ya da, bizde kedilerin hayatı bile, insan hayatı kadar değerlidir diye övünebiliriz, salakça!.. Tercih hakkımız var her zaman için.

Mesut Yılmaz, dikkat çekici bir laf etti:

"Devlet karanlığın, karanlık da devletin içinde!.."

Laf çok şairane... Fakat cevaplanması gereken bir soru var.

Mesut Bey, bu tarifin neresinde? Karanlıkta mı, yoksa devlette mi?

Yazarın birinden ilginç bir cümle seçtik:

Şimdi elimde bir yolculuk öncesi kitabı, Lucette Valensi''nin "Venedik ve Babı Ali"si...

Neye yanalım?

Babı''ya mı?

Ali''ye mi, yoksa Türkçe''ye mi?

Tam yeri: What?..

CHP Kurultayı''ndan ilginç bir anons: - Sayın Mustafa Kemal Atatürk, başvuru dilekçenizde imzanız yok, lütfen divana geliniz.

Atatürk CHP''yi terketti baylar. (Karga)

Delikanlı, babasına bir bilgisayar aldırmış. Bakmış ki herkes internete bağlanıyor, o da heveslenmiş. "Baba, ben internete bağlanacağım..."

- Boş ver oğlum, git Mahmut Hoca''ya bağlan.