küçük harflerle yazılmış yazı başlıklarının ilk harflerini büyük yapıyoruz.. hattâ başlık birkaç kelimeden ibaret olsa bile, bazı gazete ve kitaplarda her kelimenin ilk harfi büyük yazılmaktadır.. şiirlerin mısra başlarını büyük yapıyoruz.. paragraf başlarını ve bizzat cümle başlarını, özel isimlerin ilk harflerini hep büyük yapıyoruz.. birkaç kelimeden oluşan, özel isim saydığımız bazı kurum isimlerinin, bazı bilimsel terimlere ait kelimelerin ilk harflerini de büyük harfle yazmaktan vazgeçmiyoruz..

yazımın başında da ifade ettiğim gibi büyük harf kullanma merakı, fikir akışını durdurmaktadır.. ikide bir ortaya çıkan büyük harf mecburiyeti; hem düşüncenin tabiî yürüyüşünü kesiyor hem de konsantrasyonun ayni kuvvette devam etmesine engel oluyor.. bu da zamanın yani saniyelerin bir kısmının boşa harcanmasına yolaçtığı için, dolayısıyle insan enerjisinin bir kısmının da boşa gitmesine sebeboluyor..

imlâ kaidelerinin varoluş sebebi; yazmayı, okumayı ve anlamayı kolaylaştırmaktır.. imlâmızdaki büyük harf hastalığı; yazmayı, okumayı anlamayı ve düşünmeyi kolaylaştırmamakta, bilâkis zorlaştırmaktadır.. yazı akmalıdır.. ayni büyüklükte devam etmekte olan harfler arasına ikide birde iri harfler sokuşturma merakı yahut mecburiyeti; hem dikkati dağıtmakta, hem daha fazla enerji sarfedilmesine sebebolmaktadır.. ayrıca başlıkların, spotların, alt başlıkların armonisini, simetrisini, âhengini bozmaktadır.. kısa veya uzun satırların başındaki kazma dişi gibi iri harfler gözleri de rahatsız etmektedir.. kelimelerin hepsi ayni hizada olduğu halde, yalnız büyük harfler hizanın dışına çıkıyor..

kanaatımca; büyük harf külfetinden kurtulmak, yazıyı da bu sıkıntıdan kurtarmak; kültürümüzün, ilim, san''at ve medeniyetimizin daha iyi gelişmesine sebebolacak radikal bir harekettir..

denilecektir ki; bir cümle bittikten sonra başka bir cümleye başlarken büyük harfle başlamayalım mı? büyük harfle başlamazsak eğer, yeni cümlenin hudutlarını, nerede başladığını nasıl belli edeceğiz?.. bu suâle verilecek cevap şudur: nesir halindeki metinlerde, her cümle bittikten sonra “yanyana iki nokta” koyalım; bu iki nokta, cümlenin bittiğine alâmet olsun.. yeni cümleye küçük harfle başlıyalım.. cümleler arasında “iki nokta yanyana”, soru işareti, üstüste iki nokta, ünlem işareti (üç noktalı), sadece üç nokta gibi noktalama işaretlerinden sonra da başka bir cümleye başlarken yine büyük harf kullanmaktan kaçınalım.. çünkü, bu işaretlerden sonra gelen cümlenin zaten başka bir cümle olduğu karîne ile de mâlum bulunmaktadır..

özel isimlerde büyük harf kullanma alışkanlığının da terkedilmesi, kanaatımca ayni düşünce ve sebebler dolayısiyle isabetli olacak, her yazıda pekçok bulunan özel isimlerin ilk harflerinin küçük yazılması; yazı yazana, fikirde, yazıda ve enerjide tasarruf yapma imkânları sağlayacaktır.. özel isimleri (ister tek kelimeden, isterse iki üç kelimeden yapılmış bulunsun) iki tırnak arasında göstermek; onları belirtmeğe yetecek bir tedbir, bir usul olarak kural haline getirilmelidir..

büyük harflerin terkedilmesi hususunun, imlâ kurallarının, noktalama kaidelerinin daha bilimsel ve rasyonel hale getirilmesinin (milli eğitim bakanlığı)na, (kültür bakanlığı)na ve (türk dil kurumu)na ait bir görev olduğu muhakkaktır.. adını saydığımız bu ilgili kurumların bu mevzular üzerine eğilmesi gerektiğine şüphe yoktur...