Almanya makine düzeninde bir ekip. Herkes ne yapacağını ezbere biliyor. Dişliler son derece uyumlu. Top rakipteyken çok adamla geri geliyorlar. Bu geri çekilişi pres yaparak gerçekleştiriyorlar. Bu nedenle de rakibe hem alan hem de topu kullanacakları zaman bırakmıyorlar. Dar alanlarda hataya zorluyorlar.

Schwansteiger gerçek bir komando. Her taşın altından o çıkıyor. Her işi yapıyor. Savunmada var, hücumda var, orta alan organizasyonunda var, markajda var, var oğlu var… Biyonik bir adam. Bizim Mesut, ikinci yarıda ne denli önemli bir oyuncu olduğunu bir kez daha kanıtladı. Özellikle 4. goldeki asitsi mükemmeldi. Klose''ye ''al da at'' dedi. Golcülük başka bir iş. Klose bu yönde en iyilerden. Müller ve Podolski de çok yönlü oyuncular. Atak organizasyonlarında başrolü oynuyorlar. Bu ikili top Arjantinlilerin ayağına geçtiği anda da son hızla orta alana gelip o bölgeyi kalabalıklaştırıyorlar.

Arjantin işte özellikle bu nedenle beklenilen futbolunu sergileyemedi. Messi, iki kişiyi geçti; üçüncüye takıldı. Tevez de aynı durumdaydı. Almanların katmerli kademe anlayışı karşısında çaresiz kaldılar. Alman duvarını sadece bireysel girişimlerle delmek istemeleri şaşırtıcıydı. Arjantin gibi üst düzey bir takımın başka planları da olmalıydı.

Maradona''nın Milito''yu kulübede unutması, Agüero''yu son dakikalarda oyuna alması da çok tuhaftı. Neden bu gol silahlarını devreye sokmadı? Ve neden Maradona savunma kurgusunun futbolda çok önemli olduğunu unuttu? Herhalde Maradona ''Messi, Tevez ve Higuain bana yeter'' düşüncesindeydi. Evdeki hesap çarşıya uymadı. Bu üçlü, Alman panzerlerinin karşısında kayboldu.

Bu maç tek tek yıldızlarla galip gelinemeyeceğini bizlere bir kez daha gösterdi. Koşan, mücadele eden, birlikte oynamasını beceren ve bir sisteme sahip olan takımlar işte böyle rakiplerine havlu attırıyorlar.